confirmed، templateeditor
۱۱٬۳۱۵
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) (− رده:مقالههای جدید (هاتکت)) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
تقریباً یک ماه پس از تهاجم به خاک ایران، در نیمه شب سوم آبان که نیروهای ارتش بعثی با سازماندهی و تجهیز لشکرهای مستقر در جبهه خرمشهر و همچنین فراخوان نیروهای تازهنفس به این جبهه، هجومی گسترده را به شهر، به هدف تصرف خوزستان، آغاز کردند و علیرغم ۳۴ روز مقاومت و تلاش رزمندگان و مردم شهر در اطراف پل خرمشهر سرانجام در غروب روز چهارم آبان سال ۱۳۵۹ش شهرستان خرمشهر در استان خوزستان، به اشغال کامل ارتش بعثی عراق درآمد.<ref>[https://b2n.ir/z98914 «خرمشهر؛ آخرین مقاومت»]، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.</ref> | تقریباً یک ماه پس از تهاجم به خاک ایران، در نیمه شب سوم آبان که نیروهای ارتش بعثی با سازماندهی و تجهیز لشکرهای مستقر در جبهه خرمشهر و همچنین فراخوان نیروهای تازهنفس به این جبهه، هجومی گسترده را به شهر، به هدف تصرف خوزستان، آغاز کردند و علیرغم ۳۴ روز مقاومت و تلاش رزمندگان و مردم شهر در اطراف پل خرمشهر سرانجام در غروب روز چهارم آبان سال ۱۳۵۹ش شهرستان خرمشهر در استان خوزستان، به اشغال کامل ارتش بعثی عراق درآمد.<ref>[https://b2n.ir/z98914 «خرمشهر؛ آخرین مقاومت»]، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.</ref> | ||
پس از سقوط شهر و تصرف آن به دست نیروهای ارتش عراق، مطبوعات عراقی اعلام کردند که خرمشهر (محمره) سرزمین اجدادی است و نیروهای عراق آن را برای ابد بازپس گرفتهاند.<ref>شیرزادی، بررسی جنگهای ۵۰۰ سال اخیر ایران و مقایسه با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، ۱۳۸۳ش، ص۱۸۳.</ref> در فاصله ماههای مهر تا دیماه ۱۳۵۹ش، قریب به سه ماه عملیاتهایی برای آزادسازی شهر از طرف ارتش، سپاه و نیروهای مردمی انجام شد، اما نتیجه مؤفقیتآمیزی حاصل نشد.<ref>درودیان، سیری در جنگ ایران و عراق: خونینشهر تا خرمشهر، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۲.</ref> این عملیاتها عبارتند از: | پس از سقوط شهر و تصرف آن به دست نیروهای ارتش عراق، مطبوعات عراقی اعلام کردند که خرمشهر (محمره) سرزمین اجدادی است و نیروهای عراق آن را برای ابد بازپس گرفتهاند.<ref>شیرزادی، بررسی جنگهای ۵۰۰ سال اخیر ایران و مقایسه با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، ۱۳۸۳ش، ص۱۸۳.</ref> در فاصله ماههای مهر تا دیماه ۱۳۵۹ش، قریب به سه ماه عملیاتهایی برای آزادسازی شهر از طرف ارتش، [[سپاه]] و نیروهای مردمی انجام شد، اما نتیجه مؤفقیتآمیزی حاصل نشد.<ref>درودیان، سیری در جنگ ایران و عراق: خونینشهر تا خرمشهر، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۲.</ref> این عملیاتها عبارتند از: | ||
*ارتش جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۲۳ مهرماه ۱۳۵۹ش در محور دزفول با اجرای یک عملیات کلاسیک به منظور آزادسازی خرمشهر، تلاش کرد و دشمن را از کل منطقه غرب رودخانه کرخه به عقب راند، اما نتایج مطلوب از این عملیات حاصل نشد.<ref>درودیان، سیری در جنگ ایران و عراق: خونینشهر تا خرمشهر، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۱-۶۲.</ref> | *ارتش جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۲۳ مهرماه ۱۳۵۹ش در محور دزفول با اجرای یک عملیات کلاسیک به منظور آزادسازی خرمشهر، تلاش کرد و دشمن را از کل منطقه غرب رودخانه کرخه به عقب راند، اما نتایج مطلوب از این عملیات حاصل نشد.<ref>درودیان، سیری در جنگ ایران و عراق: خونینشهر تا خرمشهر، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۱-۶۲.</ref> | ||
*ارتش با طراحی دومین عملیات کلاسیک خود در ۱۵ دیماه ۱۳۵۹ش به کمک سپاه و نیروهای مردمی از محور هویزه، نیرو و تجهیزات قابل توجهی از نیروهای عراقی را منهدم کرد و غنایمی نیز به دست آمد؛ اما با پاتک نیروهای عراقی، نیروهای خودی به عقب رانده شده و از نظر تجهیزات و نیرو متحمل تلفاتی گردیدند.<ref>درودیان، سیری در جنگ ایران و عراق: خونینشهر تا خرمشهر، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۱-۶۲.</ref> | *ارتش با طراحی دومین عملیات کلاسیک خود در ۱۵ دیماه ۱۳۵۹ش به کمک [[سپاه]] و نیروهای مردمی از محور هویزه، نیرو و تجهیزات قابل توجهی از نیروهای عراقی را منهدم کرد و غنایمی نیز به دست آمد؛ اما با پاتک نیروهای عراقی، نیروهای خودی به عقب رانده شده و از نظر تجهیزات و نیرو متحمل تلفاتی گردیدند.<ref>درودیان، سیری در جنگ ایران و عراق: خونینشهر تا خرمشهر، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۱-۶۲.</ref> | ||
*سومین عملیات در ۲۰ دیماه ۱۳۵۹ش از سوی ارتش، روی جاده خرمشهر-آبادان به منظور شکستن حصر آبادان طراحی و انجام شد، اما این عملیات نیز سرانجام مطلوبی نداشت و جاده همچنان در دست عراقیها باقی ماند.<ref>درودیان، سیری در جنگ ایران و عراق: خونینشهر تا خرمشهر، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۲.</ref> | *سومین عملیات در ۲۰ دیماه ۱۳۵۹ش از سوی ارتش، روی جاده خرمشهر-آبادان به منظور شکستن حصر آبادان طراحی و انجام شد، اما این عملیات نیز سرانجام مطلوبی نداشت و جاده همچنان در دست عراقیها باقی ماند.<ref>درودیان، سیری در جنگ ایران و عراق: خونینشهر تا خرمشهر، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۲.</ref> | ||