کاربر ناشناس
مالک اشتر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mashg (←منابع) |
imported>Mashg بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
===تبعید به شام و حمص=== | ===تبعید به شام و حمص=== | ||
[[سعید بن عاص اموی]]، والی [[عثمان]] در [[کوفه]]، گفته بود [[سواد کوفه]] {{یادداشت|منطقه‌ای در [[عراق]] که باغ‌ها و بستان‌های فراوان دارد}} بستان [[قریش]] و [[بنی امیه]] است. مالک اشتر اعتراض کرد که سرزمین‌هایی را سپاه اسلام به دست آورده‌اند را بوستان قریش می‌داند. این اعتراض موجب درگیری او و برخی دیگر با رئیس شرطه کوفه شد. پس از این عمل، سعید بن عاص به دستور عثمان، مالک و ۹ نفر دیگر را به [[شام]] تبعید کرد.<ref> | [[سعید بن عاص اموی]]، والی [[عثمان]] در [[کوفه]]، گفته بود [[سواد کوفه]] {{یادداشت|منطقه‌ای در [[عراق]] که باغ‌ها و بستان‌های فراوان دارد}} بستان [[قریش]] و [[بنی امیه]] است. مالک اشتر اعتراض کرد که سرزمین‌هایی را سپاه اسلام به دست آورده‌اند را بوستان قریش می‌داند. این اعتراض موجب درگیری او و برخی دیگر با رئیس شرطه کوفه شد. پس از این عمل، سعید بن عاص به دستور عثمان، مالک و ۹ نفر دیگر را به [[شام]] تبعید کرد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۳۰ق٬ ج۹، ص۴۰.</ref> | ||
برخی از تبعیدشدگان به شام به همراه مالک اشتر از این قرارند: [[مالک بن کعب ارحبی]]، [[اسود بن یزید نخعی]]، [[علقمة بن قیس نخعی]]، [[صعصعة بن صوحان عبدی]].<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۹۵۹ق، ج ۲، ص ۱۳۰-۱۳۳.</ref> برخی مورخین طبق نامه سعید بن عاص به عثمان، نام برخی از معترضان را چنین گفته‌اند: [[عمرو ابن زرارة]]، [[کمیل بن زیاد]]، مالک بن حارث (مالک اشتر)، [[حرقوص بن زهیر]]، [[شریح بن اوفی]]، [[یزید بن مکنف]]، [[زید بن صوحان]]، [[صعصعة بن صوحان]]، [[جندب بن زهیر]].<ref>ابن شبة النمیری، تاریخ المدینة المنورة، ج ۳، صص ۱۱۴۲-۱۱۴۱.</ref>با توجه به گفت‌وگوهایی که در [[شام]] میان مالک و یارانش با معاویه پیش آمد، [[معاویه]] به عثمان نامه‌ای نوشت و عثمان خواستار برگرداندن آنها به کوفه شد. آنها در کوفه، سرزنش سعید بن عاص و عثمان را ادامه دادند. لذا عثمان دستور داد که آنها را به [[حمص]] نزد [[عبدالرحمن بن خالد بن ولید]] بفرستد.<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۹۵۹ق، ج ۲، ص ۱۳۰-۱۳۳.</ref>طبق نقلی دیگر، معاویه خود آنان را به [[حمص]] فرستاد و آنان تا زمان اخراج سعید بن عاص از کوفه در حمص ماندند و بعد از آن با نامه کوفیان، به کوفه برگشتند.<ref>ابن شبة النمیری، تاریخ المدینة المنورة، ج ۳، ص ۱۱۴۲.</ref> | برخی از تبعیدشدگان به شام به همراه مالک اشتر از این قرارند: [[مالک بن کعب ارحبی]]، [[اسود بن یزید نخعی]]، [[علقمة بن قیس نخعی]]، [[صعصعة بن صوحان عبدی]].<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۹۵۹ق، ج ۲، ص ۱۳۰-۱۳۳.</ref> برخی مورخین طبق نامه سعید بن عاص به عثمان، نام برخی از معترضان را چنین گفته‌اند: [[عمرو ابن زرارة]]، [[کمیل بن زیاد]]، مالک بن حارث (مالک اشتر)، [[حرقوص بن زهیر]]، [[شریح بن اوفی]]، [[یزید بن مکنف]]، [[زید بن صوحان]]، [[صعصعة بن صوحان]]، [[جندب بن زهیر]].<ref>ابن شبة النمیری، تاریخ المدینة المنورة، ج ۳، صص ۱۱۴۲-۱۱۴۱.</ref>با توجه به گفت‌وگوهایی که در [[شام]] میان مالک و یارانش با معاویه پیش آمد، [[معاویه]] به عثمان نامه‌ای نوشت و عثمان خواستار برگرداندن آنها به کوفه شد. آنها در کوفه، سرزنش سعید بن عاص و عثمان را ادامه دادند. لذا عثمان دستور داد که آنها را به [[حمص]] نزد [[عبدالرحمن بن خالد بن ولید]] بفرستد.<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۹۵۹ق، ج ۲، ص ۱۳۰-۱۳۳.</ref>طبق نقلی دیگر، معاویه خود آنان را به [[حمص]] فرستاد و آنان تا زمان اخراج سعید بن عاص از کوفه در حمص ماندند و بعد از آن با نامه کوفیان، به کوفه برگشتند.<ref>ابن شبة النمیری، تاریخ المدینة المنورة، ج ۳، ص ۱۱۴۲.</ref> | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
=== محاصره عثمان === | === محاصره عثمان === | ||
هنگامی که گروه‌های معترض به اعمال [[عثمان]] و کارگزارانش، در [[مدینه]] جمع شدند، مالک اشتر رییس کوفیان بود؛ ولی وقتی کار به محاصره عثمان و تهدید به قتل کشید، مالک اشتر کناره گرفت. به تبع او، [[حکیم بن جبلة]] رییس بصریان نیز کنار کشید؛ ولی [[ابن عدیس]] و یارانش که مصری بودند، عثمان را محاصره کردند.<ref>الطبری، تاریخ الطبری، ج ۳، ص ۴۱۱؛ | هنگامی که گروه‌های معترض به اعمال [[عثمان]] و کارگزارانش، در [[مدینه]] جمع شدند، مالک اشتر رییس کوفیان بود؛ ولی وقتی کار به محاصره عثمان و تهدید به قتل کشید، مالک اشتر کناره گرفت. به تبع او، [[حکیم بن جبلة]] رییس بصریان نیز کنار کشید؛ ولی [[ابن عدیس]] و یارانش که مصری بودند، عثمان را محاصره کردند.<ref>الطبری، تاریخ الطبری، ج ۳، ص ۴۱۱؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۳۰ق٬ ج ۹، ص ۴۱.</ref> | ||
از گفتگوی مالک با [[جریر بن عبدالله بجلی]] روشن می‌شود که مالک از قاتلان عثمان نیست. درباره این گفتگو نقل شده است: جریر از طرف [[امیرالمؤمنین (ع)]] برای گفتگو به [[شام]] رفته بود؛ ولی بدون نتیجه بازگشت. در اینجا مالک به امیرالمؤمنین(ع) گفت:ای امیر مؤمنان! اگر به جای او مرا فرستاده بودی بهتر بود و... جریر با شنیدن این سخنان گفت: به خدا سوگند اگر تو می‌رفتی تو را می‌کشتند؛ چرا که پندار{{یادداشت|آنچه در متن عربی آمده واژه «زعموا» است که به معنای گمان باطل است}} آنها بر این است که تو از قاتلان عثمانی.<ref>الامین، اعیان الشیعه، ج۴، ص ۷۵.</ref> | از گفتگوی مالک با [[جریر بن عبدالله بجلی]] روشن می‌شود که مالک از قاتلان عثمان نیست. درباره این گفتگو نقل شده است: جریر از طرف [[امیرالمؤمنین (ع)]] برای گفتگو به [[شام]] رفته بود؛ ولی بدون نتیجه بازگشت. در اینجا مالک به امیرالمؤمنین(ع) گفت:ای امیر مؤمنان! اگر به جای او مرا فرستاده بودی بهتر بود و... جریر با شنیدن این سخنان گفت: به خدا سوگند اگر تو می‌رفتی تو را می‌کشتند؛ چرا که پندار{{یادداشت|آنچه در متن عربی آمده واژه «زعموا» است که به معنای گمان باطل است}} آنها بر این است که تو از قاتلان عثمانی.<ref>الامین، اعیان الشیعه، ج۴، ص ۷۵.</ref> | ||
پس از کشته شدن عثمان، مالک اشتر مردم را به [[بیعت]] با [[امام علی(ع)]] راهنمایی کرد.<ref> | پس از کشته شدن عثمان، مالک اشتر مردم را به [[بیعت]] با [[امام علی(ع)]] راهنمایی کرد.<ref>امین، اعیان الشیعه،۱۴۳۰ق٬ ج ۹، ص ۴۱.</ref> | ||
{{همچنین ببینید|ماجرای قتل عثمان}} | {{همچنین ببینید|ماجرای قتل عثمان}} | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
=== از فرماندهان جنگ صفین === | === از فرماندهان جنگ صفین === | ||
مالک اشتر در [[جنگ صفین]] از فرماندهان لشکر [[امیرالمؤمنین(ع)]] بود. امام(ع) او را مأمور ساخت تا آبراه را از محاصره دشمنان خارج سازد. بعد از شكستن حصر آبراه، امام فرمان داد مانع آب برداشتن سپاه شام نشوند.<ref>المقدسى٬ البدء و التاريخ، مكتبة الثقافة الدينية، ج۵ ٬ ص۲۱۷</ref>چون حنگ درگرفت یاران امام علی(ع) در حال پیروزی بودند و مالک به قلب لشکر و نزدیک خیمه[[معاویه]] رسیده بود که آنان با نیرنگ [[عمرو بن عاص]] [[قرآن|قرآن‌ها]] را بر سرِ نیزه کردند و یاران امام(ع) را به [[حکمیت]] قرآن فراخواندند. عده‌ای از لشکریان امام علی(ع) که شمارشان را بیست هزار نفر نوشته‌اند، فریب خورده و از علی خواستند که از جنگ را خاتمه دهد و گرنه امام را خواهند کشت. چون سخنان امام علی(ع) در آنان تاثیری نکرد ناچار به مالک دستور داد که برگردد. | مالک اشتر در [[جنگ صفین]] از فرماندهان لشکر [[امیرالمؤمنین(ع)]] بود. امام(ع) او را مأمور ساخت تا آبراه را از محاصره دشمنان خارج سازد. بعد از شكستن حصر آبراه، امام فرمان داد مانع آب برداشتن سپاه شام نشوند.<ref>المقدسى٬ البدء و التاريخ، مكتبة الثقافة الدينية، ج۵ ٬ ص۲۱۷</ref>چون حنگ درگرفت یاران امام علی(ع) در حال پیروزی بودند و مالک به قلب لشکر و نزدیک خیمه[[معاویه]] رسیده بود که آنان با نیرنگ [[عمرو بن عاص]] [[قرآن|قرآن‌ها]] را بر سرِ نیزه کردند و یاران امام(ع) را به [[حکمیت]] قرآن فراخواندند. عده‌ای از لشکریان امام علی(ع) که شمارشان را بیست هزار نفر نوشته‌اند، فریب خورده و از علی خواستند که از جنگ را خاتمه دهد و گرنه امام را خواهند کشت. چون سخنان امام علی(ع) در آنان تاثیری نکرد ناچار به مالک دستور داد که برگردد. | ||
وقتی مالک دانست که علی را تهدید به قتل کرده‌اند٬ از میدان جنگ برگشت. وی از مخالفان [[حکمیت]] بود؛ اما چون امام(ع) پذیرفته بود از وی پیروی کرد.<ref> | وقتی مالک دانست که علی را تهدید به قتل کرده‌اند٬ از میدان جنگ برگشت. وی از مخالفان [[حکمیت]] بود؛ اما چون امام(ع) پذیرفته بود از وی پیروی کرد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۳۰ق٬ ج۹، ص ۳۹.</ref> | ||
امام ابتدا [[عبد الله بن عباس]] را به عنوان حکم معرفی کرد لیکن شورشیان نپذیرفتند پس فرمود مالك اشتر را حكم قرار دهيد. ياران [[اشعث بن قیس|اشعث]] اين را هم نپذيرفتند و جز به حكميت [[ابوموسی اشعری]] راضى نشدند.<ref>المسعودي٬ مروج الذهب و معادن الجوهر، ۱۴۰۹ق٬ ج۲ ٬ ص ۳۹۱ </ref> | امام ابتدا [[عبد الله بن عباس]] را به عنوان حکم معرفی کرد لیکن شورشیان نپذیرفتند پس فرمود مالك اشتر را حكم قرار دهيد. ياران [[اشعث بن قیس|اشعث]] اين را هم نپذيرفتند و جز به حكميت [[ابوموسی اشعری]] راضى نشدند.<ref>المسعودي٬ مروج الذهب و معادن الجوهر، ۱۴۰۹ق٬ ج۲ ٬ ص ۳۹۱ </ref> | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
[[پرونده:حرم مالک اشتر.jpg|250px|بندانگشتی|آرامگاه مالک اشتر که در روستای القَلَج از توابع شهر الخانکَة در استان القَليُوبِية یکی از استان‌های شمالی [[مصر]] و در شمال شرقی شهر [[قاهره]] واقع شده است. این تصویر مربوط به سال‌های ۱۹۱۰ تا ۱۹۲۰ میلادی است.]] | [[پرونده:حرم مالک اشتر.jpg|250px|بندانگشتی|آرامگاه مالک اشتر که در روستای القَلَج از توابع شهر الخانکَة در استان القَليُوبِية یکی از استان‌های شمالی [[مصر]] و در شمال شرقی شهر [[قاهره]] واقع شده است. این تصویر مربوط به سال‌های ۱۹۱۰ تا ۱۹۲۰ میلادی است.]] | ||
[[پرونده:سنگ قبر مالک اشتر.jpg|بندانگشتی|سنگ قبر مالک اشتر]] | [[پرونده:سنگ قبر مالک اشتر.jpg|بندانگشتی|سنگ قبر مالک اشتر]] | ||
چون اوضاع [[مصر]] -که آن هنگام، [[محمد بن ابی بکر]] والی‌اش بود- آشفته شد، امیرالمؤمنین(ع) اشتر را که در [[نصیبین]] بود٬ به حکومت مصر منصوب کرد.<ref> | چون اوضاع [[مصر]] -که آن هنگام، [[محمد بن ابی بکر]] والی‌اش بود- آشفته شد، امیرالمؤمنین(ع) اشتر را که در [[نصیبین]] بود٬ به حکومت مصر منصوب کرد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۳۰ق٬ ج۹، ص۳۸.</ref> | ||
معاویه که می‌دانست با وجود اشتر فتح مصر دشوار می‌شود٬ به مامور خراج قلزم{{یادداشت| قلزم شهرى باستانى است در پايان درياى سرخ، خشك و بىروح است نه آب دارد نه آبادى (مقدسی، احسن التقاسیم، ص۱۹۵)}} پیغام فرستاد اگر او را بکشی تا زنده‌ام و زنده‌ای از تو خراج نمی‌گیرم. اشتر در راه مصر بود که آن مرد در [[قلزم]] شربت عسل مسمومی را به او نوشاند و به شهادتش رساند.<ref>ابن واضح يعقوبى٬ تاريخ اليعقوبى، دار صادر٬ ج۲٬ ص۱۹۴</ref><ref>ابن جرير الطبري٬ تاريخ الأمم و الملوك ، ۱۳۸۷ق٬ ج۵ ٬ ص۹۵</ref><ref> | معاویه که می‌دانست با وجود اشتر فتح مصر دشوار می‌شود٬ به مامور خراج قلزم{{یادداشت| قلزم شهرى باستانى است در پايان درياى سرخ، خشك و بىروح است نه آب دارد نه آبادى (مقدسی، احسن التقاسیم، ص۱۹۵)}} پیغام فرستاد اگر او را بکشی تا زنده‌ام و زنده‌ای از تو خراج نمی‌گیرم. اشتر در راه مصر بود که آن مرد در [[قلزم]] شربت عسل مسمومی را به او نوشاند و به شهادتش رساند.<ref>ابن واضح يعقوبى٬ تاريخ اليعقوبى، دار صادر٬ ج۲٬ ص۱۹۴</ref><ref>ابن جرير الطبري٬ تاريخ الأمم و الملوك ، ۱۳۸۷ق٬ ج۵ ٬ ص۹۵</ref><ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۳۰ق٬ ج۹، صص ۳۸-۳۹.</ref> | ||
اما ابن ابی الحدید می‌گوید: مالک در سال ۳۹ق هنگام سفر به مصر برای اداره آنجا از طرف علی علیه‌السلام، درگذشت. گفته شده است که سم داده شد و گفته شده است که این درست نیست؛ بلکه مرگش طبیعی بود.<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۹۵۹ق، ج ۱۵، ص ۱۰۱.</ref> نویسنده [[الغارات]] (متوفای ۲۸۳ه.ق.) روایاتی گوناگون را از نحوه مسموم شدن مالک توسط معاویه نقل کرده است.<ref>الثقفی، الغارات، ج ۱، صص ۲۶۳-۲۶۴.</ref> | اما ابن ابی الحدید می‌گوید: مالک در سال ۳۹ق هنگام سفر به مصر برای اداره آنجا از طرف علی علیه‌السلام، درگذشت. گفته شده است که سم داده شد و گفته شده است که این درست نیست؛ بلکه مرگش طبیعی بود.<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۹۵۹ق، ج ۱۵، ص ۱۰۱.</ref> نویسنده [[الغارات]] (متوفای ۲۸۳ه.ق.) روایاتی گوناگون را از نحوه مسموم شدن مالک توسط معاویه نقل کرده است.<ref>الثقفی، الغارات، ج ۱، صص ۲۶۳-۲۶۴.</ref> | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
و باز گفته‌اند که امام، بعد از مرگ مالک، چنین گفت: | و باز گفته‌اند که امام، بعد از مرگ مالک، چنین گفت: | ||
:: «خدا رحمت کند مالک را، او برایم چنان بود که من برای رسول خدا صلی الله علیه و آله بودم».<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۹۵۹ق، ج ۱۵، ص ۹۸.</ref> | :: «خدا رحمت کند مالک را، او برایم چنان بود که من برای رسول خدا صلی الله علیه و آله بودم».<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۹۵۹ق، ج ۱۵، ص ۹۸.</ref> | ||
=== معاویه === | === معاویه === | ||
[[معاویه]] چون از مرگ مالک آگاه شد خطاب به مردم گفت: | [[معاویه]] چون از مرگ مالک آگاه شد خطاب به مردم گفت: علی را دو دست بود یکی در [[جنگ صفین|صفین]] بریده شد و آن [[عمار بن یاسر|عمار بن یاسر]] بود و دیگری امروز که مالک اشتر است.<ref>امینی، اعلام نهج البلاغه، ۱۳۵۹ش، ص ۴۰؛ الثقفی، الغارات، ج ۱، ص ۲۶۲.</ref> | ||
نیز زمانی در مجلس معاویه اسم مالک اشتر آورده شد مردی از نخع در آنجا حاضر بود گفت ساکت باشید درباره کسی صحبت می‌کنید که شهادتش باعث ذلت اهل عراق و حیاتش باعث ذلت اهل شام بود، معاویه در مقابل این حرف سکوت اختیار کرده و چیزی نگفت.<ref>بلاذری٬ أنساب الأشراف،۱۴۰۰ق٬ ج۵، ص۳۵</ref> | |||
=== ابن ابی الحدید === | === ابن ابی الحدید === | ||
وی سوارکاری شجاع، رئیس (قبیله)، و از بزرگان [[شیعه]] بود که در دوستی و یاری امیرالمؤمنین علیه‌السلام، ثابت قدم بود.<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۹۵۹ق، ج ۱۵، ص ۹۸.</ref> «مالک نرمش را با خشونت جمع می‌کرد. در جای سخت‌گیری، سخت می‌گرفت، و در جای نرمی، مدارا می‌کرد».<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۹۵۹ق، ج۱۵، ص۱۰۲.</ref> | وی سوارکاری شجاع، رئیس (قبیله)، و از بزرگان [[شیعه]] بود که در دوستی و یاری امیرالمؤمنین علیه‌السلام، ثابت قدم بود.<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۹۵۹ق، ج ۱۵، ص ۹۸.</ref> «مالک نرمش را با خشونت جمع می‌کرد. در جای سخت‌گیری، سخت می‌گرفت، و در جای نرمی، مدارا می‌کرد».<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۹۵۹ق، ج۱۵، ص۱۰۲.</ref> | ||
==فرزندان و نسل== | ==فرزندان و نسل== | ||
*[[ابراهیم بن مالک اشتر|ابراهیم فرزند مالک]] از یاران [[مختار ثقفی]] در انتقام از کشندگان [[امام حسین(ع)]] بود.<ref> | *[[ابراهیم بن مالک اشتر|ابراهیم فرزند مالک]] از یاران [[مختار ثقفی]] در انتقام از کشندگان [[امام حسین(ع)]] بود.<ref>امین، اعیان الشیعة،۱۴۳۰ق٬ ج۲، ص۲۰۰.</ref> | ||
* نعمان بن ابراهیم بن مالک اشتر؛ جنگاوری شجاع بود که بر [[یزید بن عبد الملک]] شورید و در سال ۱۰۲ق به شهادت رسید.<ref>امین، اعیان الشیعة،۱۴۳۰ق٬ ج۲، ص۲۲۴.</ref> | * نعمان بن ابراهیم بن مالک اشتر؛ جنگاوری شجاع بود که بر [[یزید بن عبد الملک]] شورید و در سال ۱۰۲ق به شهادت رسید.<ref>امین، اعیان الشیعة،۱۴۳۰ق٬ ج۲، ص۲۲۴.</ref> | ||
* محمد بن مالک بن ابراهیم بن مالک اشتر<ref> | * محمد بن مالک بن ابراهیم بن مالک اشتر<ref>ابن طاوس الحلی،التحصین، ۱۴۱۳ق٬ ج۱ ٬ ص۵۴۲</ref> از محدثین | ||
* عالم فقیه ابو الحسین، [[ورام بن ابی فراس]] عیسی بن ابی النجم، بن ورّام ابن حمدان بن خولان بن إبراهیم بن مالک اشتر. مولف کتاب تنبيه الخاطر و نزهة الناظر.<ref>افندی بیگ٬ رياض العلماء و حياض الفضلاء، ۱۴۳۱ق٬ ج۵، ص۲۸۴</ref> | * عالم فقیه ابو الحسین، [[ورام بن ابی فراس]] عیسی بن ابی النجم، بن ورّام ابن حمدان بن خولان بن إبراهیم بن مالک اشتر. مولف کتاب تنبيه الخاطر و نزهة الناظر.<ref>افندی بیگ٬ رياض العلماء و حياض الفضلاء، ۱۴۳۱ق٬ ج۵، ص۲۸۴</ref> | ||
* ابوالقاسم النخعی الکوفی؛ فقیه معروف به ابن کاس، از نسل مالک اشتر<ref>ذهبی٬ تاریخ الإسلام،۱۴۱۳ق٬ ج۲۴، ص۱۵۹</ref> | * ابوالقاسم النخعی الکوفی؛ فقیه معروف به ابن کاس، از نسل مالک اشتر<ref>ذهبی٬ تاریخ الإسلام،۱۴۱۳ق٬ ج۲۴، ص۱۵۹</ref> | ||
* معروف بن محمد بن معروف بن فيض بن ایوب بن أعين بن عدی بن عبيد اللّه بن '''ابراهيم بن مالك اشتر نخعی''' واعظ زنجاني ساکن ری (زنده در ۳۷۲ق).<ref>خطیب بغدادی٬ تاریخ بغداد٬ ۱۴۱۷ق٬ ج۱۳ ٬ ص۲۱۰</ref> | * معروف بن محمد بن معروف بن فيض بن ایوب بن أعين بن عدی بن عبيد اللّه بن '''ابراهيم بن مالك اشتر نخعی''' واعظ زنجاني ساکن ری (زنده در ۳۷۲ق).<ref>خطیب بغدادی٬ تاریخ بغداد٬ ۱۴۱۷ق٬ ج۱۳ ٬ ص۲۱۰</ref> | ||
* اسحاق بن مالک اشتر؛ تنها فاضل دربندى در دو كتاب خود، ''[[اسرار الشهادة]] و جواهر الايقان'' از او نام برده و وى را در شمار شهيدان كربلا قلمداد كرده است. در منابع كهن هيچ نام و نشانى از او به چشم نمى‌خورد.<ref>جمعی از نویسندگان٬ پژوهشى پيرامون شهداى كربلا، ج۱ ٬ ص۹۳</ref> | |||
==مالک اشتر از یاران امام زمان== | ==مالک اشتر از یاران امام زمان== | ||
| خط ۱۳۴: | خط ۱۳۰: | ||
* الأمین، السیدمحسن، أعیان الشیعة، تحقیق وتخریج: حسن الأمین، بیروت:دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۳/۱۹۸۳م. | * الأمین، السیدمحسن، أعیان الشیعة، تحقیق وتخریج: حسن الأمین، بیروت:دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۳/۱۹۸۳م. | ||
* ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، تحقیق: محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار احیاء الکتب العربیة، ۱۳۷۸/۱۹۵۹. | * ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، تحقیق: محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار احیاء الکتب العربیة، ۱۳۷۸/۱۹۵۹. | ||
* ابن الطاووس الحلي٬ السيد رضي الدين علي٬ التحصين لاسرار ما زاد من أخبار كتاب اليقين٬ قم٬ مؤسسة الثقلين لاحياء التراث الاسلامی٬ط۱ ٬ ۱۴۱۳ق. | |||
* الثقفی الکوفی، ابراهیم بن محمد، الغارات، تحقیق: السیدجلال الدین الحسینی الارموی المحدث، بی‌جا، بی‌تا (نسخه موجود در لوح فشرده کتابخانه اهل بیت(ع)، نسخه دوم). | * الثقفی الکوفی، ابراهیم بن محمد، الغارات، تحقیق: السیدجلال الدین الحسینی الارموی المحدث، بی‌جا، بی‌تا (نسخه موجود در لوح فشرده کتابخانه اهل بیت(ع)، نسخه دوم). | ||
*البلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق: احسان عباس، | *البلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق: احسان عباس، بیروت٬ جمعیة المستشرقین الألمانیة، ۱۴۰۰-۱۹۷۹م. | ||
* دوانی، علی، اصحاب امام علی(ع)، در دانشنامه امام علی علیه‌السلام، ج۸، زیر نظر: علی اکبر رشاد، تهران: مرکز نشر آثار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۸۰. | * دوانی، علی، اصحاب امام علی(ع)، در دانشنامه امام علی علیه‌السلام، ج۸، زیر نظر: علی اکبر رشاد، تهران: مرکز نشر آثار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۸۰. | ||
* دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۴۸ش. | * دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۴۸ش. | ||
| خط ۱۸۶: | خط ۱۸۳: | ||
| توضیحات = | | توضیحات = | ||
}}</onlyinclude> | }}</onlyinclude> | ||
[[Category:کارگزاران حکومت امام علی]] | |||
[[Category:مدفونان در مصر]] | |||
[[Category:مقاله‌های بنیادین ویکی‌شیعه]] | |||
[[Category:سپاهیان امام علی در جنگ صفین]] | |||
[[Category:سپاهیان امام علی در جنگ جمل]] | |||
[[Category:یاران امام علی]] | |||
[[Category:کارگزاران حکومت امام علی]] | |||
[[Category:مدفونان در مصر]] | |||
[[Category:مقاله‌های بنیادین ویکی‌شیعه]] | |||
[[Category:سپاهیان امام علی در جنگ صفین]] | |||
[[Category:سپاهیان امام علی در جنگ جمل]] | |||
[[Category:یاران امام علی]] | |||
[[Category:کارگزاران حکومت امام علی]] | |||
[[Category:مدفونان در مصر]] | |||
[[Category:مقاله‌های بنیادین ویکی‌شیعه]] | |||
[[Category:سپاهیان امام علی در جنگ صفین]] | |||
[[Category:سپاهیان امام علی در جنگ جمل]] | |||
[[Category:یاران امام علی]] | |||
[[رده:کارگزاران حکومت امام علی]] | [[رده:کارگزاران حکومت امام علی]] | ||