بنی‌قریظه: تفاوت میان نسخه‌ها

غزوه بنی قریظه که در اواخر [[ذیقعده]] و اوایل [[ذیحجه]] سال [[سال ۵ قمری|پنجم هجری]] رخ داد، آخرین جنگ مسلمانان با یهود [[مدینه]] بود. علت این جنگ، پیمان‌شکنی بنی قریظه و همکاری با مشرکان در [[جنگ احزاب]] علیه مسلمانان بود. از این رو [[پیامبر(ص)]] بلافاصله پس از پایان جنگ احزاب و پراکنده شدن دشمنان، به جنگ بنی قریظه رفت.

مسلمانان قلعه‌ها و خانه‌های بنی‌قریظه را محاصره کردند و چون آنها توان مقابله را در خود نمی‌دیدند، پیشنهاد صلح دادند و داوری [[سعد بن معاذ|سعد معاذ]] را پذیرفتند. سعد در حالتی که مجروح و بیمار بود، از چادر خود به طرف محل بنی قریظه رفت و برخلاف انتظار طایفه‌اش که هم پیمان بنی قریظه بودند، حکم کرد که سزای مردان جنگجوی بنی قریظه قتل است و باید اموال‌شان تقسیم و کودکانشان اسیر گردند. پیامبر (ص) درباره این حکم سعد بن معاذ فرمود: «‌همان حکم خدا را صادر کرد.» <ref>تاریخ یعقوبی، ج۱، ص۴۱۲، ج۲، ص۵۲؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۳۱۵؛ ابن سعد، طبقات الکبری، ج۳، صص۴۲۲-۴۲۳؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۱۰، ص۳۰۲؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۱۶۹؛ ابن عبد ربه، العقد الفرید، ج۳، ص۳۲۷؛ طبری، تاریخ طبری، ج۳، ص۱۰۷۳-۱۰۷۴ و ۱۰۸۴ و ۱۰۸۸.</ref>