پرش به محتوا

بنی‌قریظه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ دسامبر ۲۰۱۷
جز
جز (Roohish صفحهٔ بنی قریظه را به بنی‌قریظه منتقل کرد)
خط ۱۶: خط ۱۶:
تنها گزارشِ مستقل درباره بنی قریظه راجع به جنگ مسلمانان با آنان در سال پنجم هجری است. سایر گزارش‌هایی که درباره تاریخ و احوال این قبیله وجود دارد، در ضمنِ مطالب مربوط به تاریخ اوس و خزرج ذکر شده است.
تنها گزارشِ مستقل درباره بنی قریظه راجع به جنگ مسلمانان با آنان در سال پنجم هجری است. سایر گزارش‌هایی که درباره تاریخ و احوال این قبیله وجود دارد، در ضمنِ مطالب مربوط به تاریخ اوس و خزرج ذکر شده است.


غزوه بنی قریظه در اواخر [[ذیقعده]] و اوایل [[ذیحجه]] سال پنجم هجری، آخرین جنگ مسلمانان با یهود مدینه بود. [[حضرت رسول(ص)|حضرت رسول]] (ص) بلافاصله پس از پراکنده شدن دشمنان در [[غزوه خندق|جنگ خندق]]، به جنگ بنی قریظه رفت.
غزوه بنی قریظه در اواخر [[ذیقعده]] و اوایل [[ذیحجه]] سال پنجم هجری، آخرین جنگ مسلمانان با یهود مدینه بود. علت این جنگ، پیمان‌شکنی بنی قریظه و همکاری با مشرکان در [[جنگ احزاب]] علیه مسلمانان بود. از این رو [[پیامبر(ص)]] بلافاصله پس از پایان جنگ احزاب و پراکنده شدن دشمنان، به جنگ بنی قریظه رفت.


با شروع درگیری، جنگجویان این قبیله شکست خورده و به محاصره سربازان اسلام درآمدند و چون توان مقابله را در خود نمی‌دیدند، داوری [[سعد بن معاذ|سعد معاذ]] را پذیرفتند. سعد در حالتی که مجروح و بیمار بود، از چادر خود به طرف محل بنی قریظه رفت و برخلاف انتظار طایفه‌اش که هم پیمان بنی قریظه بودند، حکم کرد که سزای مردان جنگجوی بنی قریظه قتل است و اموالشان باید تقسیم گردد، کودکانشان اسیر گردند. پیامبر (ص) درباره این حکم سعد بن معاذ فرمود: «‌به درستی حکم [[خدا]] و رسولش را در مورد ایشان صادر کردی و مطابق حکم الهی رأی دادی!‌» <ref>تاریخ یعقوبی، ج۱، ص۴۱۲، ج۲، ص۵۲؛ رکـ: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۳۱۵؛ ابن سعد، طبقات الکبری، ج۳، صص۴۲۲-۴۲۳؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۱۰، ص۳۰۲؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۱۶۹؛ ابن عبد ربه، العقد الفرید، ج۳، ص۳۲۷؛ طبری، تاریخ طبری، ج۳، صص۱۰۷۳-۱۰۷۴ و ۱۰۸۴و ۱۰۸۸.</ref>
مسلمانان قلعه‌ها و خانه‌های بنی‌قریظه را محاصره کردند و چون آنها توان مقابله را در خود نمی‌دیدند، پیشنهاد صلح دادند و داوری [[سعد بن معاذ|سعد معاذ]] را پذیرفتند. سعد در حالتی که مجروح و بیمار بود، از چادر خود به طرف محل بنی قریظه رفت و برخلاف انتظار طایفه‌اش که هم پیمان بنی قریظه بودند، حکم کرد که سزای مردان جنگجوی بنی قریظه قتل است و اموالشان باید تقسیم گردد، کودکانشان اسیر گردند. پیامبر (ص) درباره این حکم سعد بن معاذ فرمود: «‌به درستی حکم [[خدا]] و رسولش را در مورد ایشان صادر کردی و مطابق حکم الهی رأی دادی!‌» <ref>تاریخ یعقوبی، ج۱، ص۴۱۲، ج۲، ص۵۲؛ رکـ: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۳۱۵؛ ابن سعد، طبقات الکبری، ج۳، صص۴۲۲-۴۲۳؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۱۰، ص۳۰۲؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۱۶۹؛ ابن عبد ربه، العقد الفرید، ج۳، ص۳۲۷؛ طبری، تاریخ طبری، ج۳، صص۱۰۷۳-۱۰۷۴ و ۱۰۸۴و ۱۰۸۸.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
confirmed، protected، templateeditor
۲۳۰

ویرایش