علامه حلی: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان             =علامه حلی

| تصویر             =

| اندازه تصویر     =

| نام کامل         =حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی

| لقب               =[[آیت الله]]، علامه

| نسب               =

| تاریخ تولد       =[[۲۹ رمضان]] ۶۴۸ق

| شهر تولد         =[[حله]]

| کشور تولد         =

| محل تحصیل         =

| محل زندگی         =حله، [[ایران]]

| تاریخ وفات       =[[۲۱ محرم]] ۷۲۶ق

| شهر وفات         =حله

| محل دفن           =[[حرم امیرالمومنین ]]

| استادان           =[[سید بن طاووس]]، [[خواجه نصیرالدین طوسی]]، [[ابن میثم بحرانی]]

| شاگردان           =[[قطب الدین رازی]]، [[فخرالمحققین ]]

| اجازه روایت از   =

| اجازه اجتهاد از   =

| اجازه روایت به   =

| اجازه اجتهاد به   =

| تالیفات           =[[کشف المراد]]، [[نهج الحق و کشف الصدق]]، [[باب حادی عشر]]، [[خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال]]، [[الجوهر النضید]]

| امضا             =

| وب‌گاه رسمی       =

'''حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی''' ([[سال ۶۴۸ هجری قمری|۶۴۸]]-[[سال ۷۲۶ هجری قمری|۷۲۶ق]]) معروف به '''علامه حلّی''' [[فقیه]] و [[کلام|متکلم]] [[شیعه]] در قرن هشتم هجری بود. او بیش از ۱۲۰ کتاب در رشته‌های مختلف علمی مثل [[فقه]]، [[کلام]]، [[تفسیر]]، منطق، [[اصول]]، و [[رجال]] نگاشته است که برخی از آن‌ها در [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه]] شیعه جزو منابع تدریس و تحقیق به شمار می‌آیند. او در گسترش [[فقه]] شیعه نقشی مهم داشت و نیز مبانی کلامی و اعتقادی شیعه را با تکیه با مبانی عقلی تبیین کرد. کتاب‌های [[باب حادی عشر]] و [[کشف المراد]] او که شرح [[تجرید الاعتقاد]] [[خواجه نصیر الدین طوسی|خواجه طوسی]] است جزء منابع اصلی مطالعه اعتقادات شیعیان به شمار می‌رود. [[نهج الحق و کشف الصدق]]، [[خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال|خلاصة الاقوال]]، [[الجوهر النضید]]، [[تذکرة الفقهاء]]، [[قواعد الاحکام]] و [[مختلف الشیعه]] معروف‌ترین آثار اویند.

علامه حلی نخستین کسی بود که با لقب [[آیت الله]] خوانده شد. [[قطب الدین رازی]]، [[فخرالمحققین]]، [[ابن معیه]] و [[محمد بن علی جرجانی]] از معروف‌ترین شاگردان وی بودند. حضور او در [[ایران]] و در دربار [[اولجایتو|سلطان محمد خدا بنده]] نقش موثری در رواج مذهب شیعه در [[ایران]] داشته است.

علامه نخستین کسی بود که به علت فضل و دانش بسیارش با لقب [[آیت الله]] خوانده شد.<ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مدخل «آیت الله».</ref> [[ابن‌ حجر عسقلانی‌]] او را «آیة فی‌ الذکاء» خوانده‌ است‌.<ref>عسقلانی، لسان المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۱۷.</ref> [[شرف الدین شولستانی]]، [[شیخ بهایی]] و [[محمد باقر مجلسی]]، در [[اجازه اجتهاد|اجازه‌نامه‌]]هایی که‌ برای‌ شاگردان‌ خود نوشته‌اند، از علامه حلی با عنوان‌ «آیت‌ الله‌ فی‌ العالمین» یاد کرده‌اند.<ref>مجلسی‌، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۲۰۴،۱۰۷،۸۱.</ref>

*[[ابن میثم بحرانی]]

* سید محمد بن قاسم حسنی مشهور به [[ابن معیه]]

* ابن‌ حجر عسقلانی‌، احمد، لسان‌ المیزان‌، بیروت‌، ۱۳۹۰ق‌.