صبغة الله: تفاوت میان نسخه‌ها

دربارهٔ مصداق صبغة الله در [[تفسیر قرآن|تفاسیر قرآن]]، دیدگاه‌های مختلفی بیان شده است؛<ref>خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۲-۱۷.</ref> از جمله این که گروهی از مفسران، مصداق آن را دین و آئین خدا یعنی [[اسلام]] دانستند و در مناسبت صبغة الله با دین خدا گفته‌اند دین حالتی در [[ایمان|مؤمن]] ایجاد می‌کند که به سبب آن، ظاهر و رفتار مؤمن تغییر می‌کند، همان‌طور که رنگ ظاهر جسم را تغییر می‌دهد.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۷۶؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref> گروهی دیگر از مفسران، مصداق صبغة الله را [[فطرت]] و خلقت خدا می‌دانند و در توضیح مناسبت صبغة الله با فطرت خدا به این نکته اشاره کرده‌اند که فطرت زیور انسان است، همان‌طور که رنگ زیور جسم رنگ شده است.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۴۵؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ بیضاوی، انوار التنزیل و اسرار التاویل، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۰۹.</ref> گروهی از مفسران نیز هر دو وجه را با هم جمع کرده‌اند.<ref>میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۳۱–۱۳۳۹ش، ج۱، ص۳۸۱؛ طریحی، تفسیر غریب القرآن، ص۳۸۲؛ ثعالبی، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۸، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref>

در [[حدیث|روایات]] نیز در تأویل صبغة الله و توضیح مصداق و معنای باطنی آن، گاهی آن را اسلام،<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۴.</ref> گاهی آن را شناخت ولایت [[امام علی(ع)]]<ref>عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۹۲.</ref> و گاهی رنگ [[ولایت]] زدن به مؤمنان در میثاق{{یادداشت|پیمانی که در [[عالم ذر]] انجام شد.}}<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۲۲–۴۲۳.</ref> دانسته‌اند.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref>

* طریحی، فخرالدین، تفسیر غریب القرآن، قم، [بی‌تا].

* عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر، قم، ۱۳۸۰ق.

* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، ۱۳۸۸ش.

* میبدی، ابوالفضل رشیدالدین، کشف الاسرار و عُدّة الابرار، تهران، ۱۳۳۱–۱۳۳۹ش.