برزخ: تفاوت میان نسخه‌ها

{{اصلی|بدن برزخی}}

[[روح]] انسان پس از [[مرگ]] و ترک بدن مادی، با [[بدن برزخی]] به زندگی خود در سرای دیگر ادامه می‌دهد.<ref>محسنی دایکندی، برزخ و معاد از دیدگاه قرآن و روایات، انتشارات مجمع جهانی شیعه شناسی، ص۲۹-۳۰؛ مکارم، یکصد و هشتاد پرسش و پاسخ، دارالکتب الاسلامیة، ص۳۶۱-۳۶۲.</ref> درباره چیستی [[بدن برزخی]] اختلاف شده است:<ref>برای مطالعه بیشتر، رک: ملایری، «نظریه‌های بدن برزخی»، ۱۳۸۹ش.</ref> گروهی معتقدند که بدن برزخی، بدن [[مجرد]] از ماده است که شکل و شمایلی مشابه با بدن مادی دارد و به همین جهت، به آن [[بدن مثالی]] گفته می‌شود؛<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة فی الأسفار العقلیة الأربعة، ۱۹۸۱م، ج۹، ص۱۹۷-۱۹۸؛ محسنی دایکندی، برزخ و معاد از دیدگاه قرآن و روایات، انتشارات مجمع جهانی شیعه شناسی، ص۴۲-۴۳.</ref> اما گروهی نیز معتقدند که بدن برزخی، همین بدن مادی در قبر است که مورد سوال قرار می‌گیرد و از ثواب و عذاب برزخی برخوردار می‌شود.<ref>لاهيجي، گوهر مرا،د  ۱۳۸۳ش، ص۶۵۰-۶۵۱.</ref>

==بهشت و جهنم برزخی==

برخی از روایات بیانگر آن است که عالم برزخ، [[بهشت]] و [[دوزخ]] مخصوص به خود را دارد که در آن‌ها مردم به جزای اعمالشان می‌رسند. [[پیامبر اکرم(ص)]] می‌فرماید: {{حدیث|القبرُ امّا روضةُ من ریاض الجنّة او حفرة من حُفَر النار<ref>دیلمی، ارشاد القلوب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۷۵.</ref>|ترجمه=قبر (برزخ) باغی از باغ‌های بهشت یا گودالی از گودال‌های آتش است.}}

== پانویس ==

* دیلمی، حسن بن ابی الحسن، ارشاد القلوب، قم، شریف رضی، ۱۴۱۲ق.

* راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق صفوان عدنان داودی، دمشق، دارالعلم الدار الشامیة، ۱۴۱۲ق.

* لاهيجي، ملاعبدالرزاق، گوهر مرا،د نشر سايه، ۱۳۸۳ش.

* سبحانی، جعفر، منشور جاوید، قم، چاپ چهارم، موسسه امام صادق(ع)، ۱۳۸۱ش.

* سبحانی، جعفر، الإلهيات على هدى الكتاب و السنة و العقل‏، المركز العالمي للدراسات الإسلامية، ۱۴۱۲ق.

* طباطبائی، محمد حسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعۀ مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۷۴ش.

* مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، انتشارات موسسه الوفاء، ۱۴۰۳ق.

* محسنی دایکندی،محمدعظیم، برزخ و معاد از دیدگاه قرآن و روایات، ناشر چاپی: انتشارات مجمع جهانی شیعه شناسی، ناشر دیجیتالی: مرکز تحقیقات رایانه اي قائمیه اصفهان، [بیتا].