Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۸۶۳
ویرایش
سال ۱۶۰ هجری قمری: تفاوت میان نسخهها
←رویدادها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات سال | سال = ۱۶۰ | تصویر = | توضیح تصویر = | زندگی و امامت ائمه = ا...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
در سال ۱۶۰ق ثمامة بن ولید در رأس نیروهای تابستانی و عمر بن عباس خثعمی، با ناوگان دریایی خود در دریای مدیترانه، به سرزمین روم تاختند.<ref>ترمائینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۳۸۰.</ref> | در سال ۱۶۰ق ثمامة بن ولید در رأس نیروهای تابستانی و عمر بن عباس خثعمی، با ناوگان دریایی خود در دریای مدیترانه، به سرزمین روم تاختند.<ref>ترمائینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۳۸۰.</ref> | ||
یوسف بن ابراهیم بخاری، معروف به یوسف البرم علیه خلیفه عباسی شورش کرد. او قیام خود را از شهر پوشنگ خراسان شروع کرد و بر شهرهای دیگری از منطقه خراسان، از جمله [[مرو]] و [[گرگان]] غلبه یافت. خلیفه عباسی لشکری به فرماندهی یزید بن مزید شیبانی برای سرکوبی این شورش فرستاد. بعد از جنگ میان آنان، یزید یوسف را اسیر کرد و به همراه یارانش به سوی بغداد فرستاد. مهدی عباسی نیز آنان را کشت و بر روی پل [[بغداد]] به دار آویخت.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۱۲۴.</ref> | '''شورش یوسف البرم''': یوسف بن ابراهیم بخاری، معروف به یوسف البرم علیه خلیفه عباسی شورش کرد. او قیام خود را از شهر پوشنگ خراسان شروع کرد و بر شهرهای دیگری از منطقه خراسان، از جمله [[مرو]] و [[گرگان]] غلبه یافت. خلیفه عباسی لشکری به فرماندهی یزید بن مزید شیبانی برای سرکوبی این شورش فرستاد. بعد از جنگ میان آنان، یزید یوسف را اسیر کرد و به همراه یارانش به سوی بغداد فرستاد. مهدی عباسی نیز آنان را کشت و بر روی پل [[بغداد]] به دار آویخت.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۱۲۴.</ref> | ||
'''شورش شقیا بن عبدالواحد مکناسی''': بزرگترین حرکت شیعی در اندلس توسط شقیا بن عبدالواحد در منطقه سنتایر صورت گرفت. وی مدعی بود از فرزندان حسن بن علی بن ابی طالب و نام مادرش فاطمه است؛ به همین دلیل خود را فاطمی میدانست و در میان مردم به نام عبیداللّه بن محمد شهرت داشت. او در آغاز، معلم کودکان بود و درس قرآن و فقه داشت و از همین طریق عقاید خود را انتشار میداد. در آن روزگار، شغل معلمی یکی از شیوههای [[فاطمیون]] برای نفوذ در جوامع اسلامی بود. قیام عبیداللّه از سال ۱۵۱ تا [[۱۶۰ق]] ادامه پیدا کرد و بعد از مرگ او نیز شاگردانش به عقاید او پایبند باقی ماندند و رهبری حرکت به عهده وجیه غسّانی افتاد. وی از فرماندهان لشکر عبدالرحمن داخل بود که به حرکت شیعی عبیداللّه بن محمد پیوست.<ref>مقری، نفخ الطیب، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۳۳۰.</ref> | |||
===تولدها و وفاتها=== | ===تولدها و وفاتها=== | ||