پرش به محتوا

آیه قصاص: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۴۳۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
(ویکی‌سازی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
'''آیه قصاص''' ([[سوره بقره|بقره]]: ۱۷۸-۱۷۹) درباره بیان قانون [[قصاص]] و حکمت تشریع آن است. در این آیه، قصاص و حقّ  مقابله به مثل در جنایت‌های عمدی، سرمایه زندگی و امنیت برای خردمندان دانسته شده است.  
'''آیه قصاص''' ([[سوره بقره|بقره]]: ۱۷۸-۱۷۹) درباره بیان قانون [[قصاص]] و حکمت تشریع آن است. در این آیه، قصاص و حقّ  مقابله به مثل در جنایت‌های عمدی، سرمایه زندگی و امنیت برای خردمندان دانسته شده است.  


به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، آیه قصاص دو حکم رایج جاهلی، یعنی لزوم قصاص بدون حدّ و مرز، و لزوم دیه بدون شرط را تغییر داد و قصاص را در صورت عدم رضایت اولیای مقتول، و [[دیه انسان|دیه]] را به هنگام رضایت طرفین قرار داد. مضمون آیه قصاص در سوره بقره آیه ۱۹۴ و [[سوره مائده]] آیه ۴۵ نیز آمده است.
به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، آیه قصاص دو حکم رایج جاهلی، یعنی لزوم قصاص بدون حدّ و مرز، و لزوم دیه بدون شرط را تغییر داد و قصاص را در صورت عدم رضایت اولیای مقتول، و [[دیه انسان|دیه]] را به هنگام رضایت طرفین قرار داد. احکام مربوط به قصاص، علاوه بر آیه قصاص در آیه ۱۹۴ سوره بقره و آیه ۴۵ [[سوره مائده]] نیز آمده است.


== معرفی، متن و ترجمه آیه ==
== معرفی، متن و ترجمه آیه ==
خط ۳۱: خط ۳۱:
|تراز=وسط
|تراز=وسط
|عنوان={{عربی|اندازه=۱۰۰%| یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کتِبَ عَلَیکمُ الْقِصَاصُ فِی الْقَتْلَی الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالأُنثَی بِالأُنثَی فَمَنْ عُفِی لَهُ مِنْ أَخِیهِ شَیءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاء إِلَیهِ بِإِحْسَانٍ ذَلِک تَخْفِیفٌ مِّن رَّبِّکمْ وَرَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَی بَعْدَ ذَلِک فَلَهُ عَذَابٌ أَلِیمٌ. وَلَکمْ فِی الْقِصَاصِ حَیاةٌ یاْ أُولِی الأَلْبَابِ لَعَلَّکمْ تَتَّقُونَ.<ref>سوره بقره، آیه ۱۷۸-۱۷۹.</ref>}}|ای کسانی که ایمان آورده‌اید! حکم قصاص در مورد کشتگان، بر شما مقرر شده است: آزاد در برابر آزاد، و برده در برابر برده، و زن در برابر زن. پس اگر کسی از سوی برادر دینی خود، چیزی به او بخشیده شود، و حکم قصاص تبدیل به خون‌بها گردد، ولی مقتول باید از راه پسندیده پیروی کند؛ و شرایط پرداخت کننده را در نظر بگیرد و او نیز به نیکی دیه را به ولی مقتول بپردازد و مسامحه نکند؛ این، تخفیف و رحمتی است از ناحیه پروردگار شما. و کسی که بعد از آن تجاوز کند، عذاب دردناکی خواهد داشت. و قصاص برای شما مایه حیات و امنیت است، ای صاحبان خرد! شاید پرهیزکاری پیشه کنید.<ref>مکارم شیرازی، [http://lib.eshia.ir/10313/1/27 ترجمه قرآن کریم]، ۱۳۷۳ش، ص۲۷.</ref>}}
|عنوان={{عربی|اندازه=۱۰۰%| یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کتِبَ عَلَیکمُ الْقِصَاصُ فِی الْقَتْلَی الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالأُنثَی بِالأُنثَی فَمَنْ عُفِی لَهُ مِنْ أَخِیهِ شَیءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاء إِلَیهِ بِإِحْسَانٍ ذَلِک تَخْفِیفٌ مِّن رَّبِّکمْ وَرَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَی بَعْدَ ذَلِک فَلَهُ عَذَابٌ أَلِیمٌ. وَلَکمْ فِی الْقِصَاصِ حَیاةٌ یاْ أُولِی الأَلْبَابِ لَعَلَّکمْ تَتَّقُونَ.<ref>سوره بقره، آیه ۱۷۸-۱۷۹.</ref>}}|ای کسانی که ایمان آورده‌اید! حکم قصاص در مورد کشتگان، بر شما مقرر شده است: آزاد در برابر آزاد، و برده در برابر برده، و زن در برابر زن. پس اگر کسی از سوی برادر دینی خود، چیزی به او بخشیده شود، و حکم قصاص تبدیل به خون‌بها گردد، ولی مقتول باید از راه پسندیده پیروی کند؛ و شرایط پرداخت کننده را در نظر بگیرد و او نیز به نیکی دیه را به ولی مقتول بپردازد و مسامحه نکند؛ این، تخفیف و رحمتی است از ناحیه پروردگار شما. و کسی که بعد از آن تجاوز کند، عذاب دردناکی خواهد داشت. و قصاص برای شما مایه حیات و امنیت است، ای صاحبان خرد! شاید پرهیزکاری پیشه کنید.<ref>مکارم شیرازی، [http://lib.eshia.ir/10313/1/27 ترجمه قرآن کریم]، ۱۳۷۳ش، ص۲۷.</ref>}}
از [[آیه اعتداء]]<ref>سوره بقره، آیه ۹۴.</ref> درباره مقابله به مثل و آیه ۴۵ [[سوره مائده]] درباره [[قصاص اعضا]] و اطراف نیز برای بیان احکام قصاص استفاده شده است.{{مدرک}}
==شأن نزول==
به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، مرجع تقلید شیعه و نویسنده [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، عادت عرب جاهلی بر این بود که اگر کسی از قبیله آنها کشته می‌شد تصمیم می‌گرفتند تا آنجا که قدرت دارند از قبیله قاتل بکشند، و این فکر تا آنجا پیش رفته بود که حاضر بودند به خاطر کشته شدن یک فرد تمام طایفه قاتل را نابود کنند. این آیه نازل شد و حکم عادلانه قصاص را بیان کرد. این حکم اسلامی، در واقع حد وسطی بود میان دو حکم مختلف که آن زمان وجود داشت که بعضی قصاص را لازم می‌دانستند و بعضی تنها دیه را لازم می‌شمردند، و اسلام [[قصاص]] را در صورت عدم رضایت اولیای مقتول، و [[دیه انسان| دیه]] را به هنگام رضایت طرفین قرار داد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۶۰۳.</ref>


==محتوا==
==محتوا==
آیه قصاص حاوی دو مضمون است:
آیه قصاص حاوی دو مضمون است:
#هرچند حقّ قصاص برای اولیای دم ثابت است، ولی این حقّ قابل بخشش است و به‌گفته [[سید محمدحسین طباطبائی |علامه طباطبایی]]، در آیه ۱۷۸ [[سوره بقره]] به این نکته اشاره شده که عفو محبوب‌تر از قصاص است، زیرا تعبیر «فمن عفی له من أخيه شیء» برای برانگیختن حسّ محبت و رأفت در اولیای دم آمده و قاتل به عنوان برادر شمرده شده است.<ref> علامه طباطبایی، [https://lib.eshia.ir/12016/1/432 المیزان]، منشورات اسماعيليان، ج۱، ص۴۳۲.</ref>  
# حقّ قصاص برای اولیای دم ثابت است؛ ولی این حقّ قابل بخشش است و به‌گفته [[سید محمدحسین طباطبائی |علامه طباطبایی]]، در آیه ۱۷۸ [[سوره بقره]] به این نکته اشاره شده که عفو محبوب‌تر از قصاص است، زیرا تعبیر «فمن عفی له من أخيه شیء» برای برانگیختن حسّ محبت و رأفت در اولیای دم آمده و قاتل به‌عنوان برادر معرفی شده است.<ref> علامه طباطبایی، [https://lib.eshia.ir/12016/1/432 المیزان]، منشورات اسماعيليان، ج۱، ص۴۳۲.</ref>  
#از سوی دیگر هرچند عفو محبوب‌تر از قصاص است ولی اجرای قصاص باعث حیات و امنیت جامعه است، و بنابر نظر علامه طباطبایی، آیه ۱۷۹ سوره بقره به حکمت تشریع قصاص اشاره دارد و مصلحت عمومی جامعه و زندگی و امنیت انسان‌ها جز با قصاص تضمین نمی‌شود و عفو و دیه و هیچ چیز دیگری جایگزین قصاص نیست و هر انسان خردمندی این حکم را می‌پذیرد.<ref>علامه طباطبایی، [https://lib.eshia.ir/12016/1/433 المیزان]، منشورات اسماعيليان، ج۱، ص۴۳۳.</ref>
# اجرای قصاص باعث حیات و امنیت جامعه است؛ اگرچه عفو از قصاص در آیه قبل محبوب‌تر معرفی شده بود. بنابر نظر علامه طباطبایی، آیه ۱۷۹ سوره بقره به حکمت تشریع قصاص اشاره دارد. بر این اساس مصلحت عمومی جامعه و زندگی و امنیت انسان‌ها جز با قصاص تضمین نمی‌شود و عفو و دیه و هیچ چیز دیگری جایگزین قصاص نیست و هر انسان خردمندی این حکم را می‌پذیرد.<ref>علامه طباطبایی، [https://lib.eshia.ir/12016/1/433 المیزان]، منشورات اسماعيليان، ج۱، ص۴۳۳.</ref>  
 
==آیات مرتبط==
از [[آیه اعتداء]]<ref>سوره بقره، آیه ۹۴.</ref> و آیه ۴۵ [[سوره مائده]] نیز برای تعیین حکم قصاص استفاده شده است.
{{گفت و گو
|عرض=۱۰۰
|شکل بندی عنوان=line-height:200%; font-size:115%; font-weight: normal;
|شکل بندی ستون راست=text-align:center; line-height:170%
|شکل بندی آدرس=font-size:75%;
|تورفتگی=۰
|تراز=وسط
|عنوان={{عربی|اندازه=۱۰۰%| وَ کتَبْنا عَلَیهِمْ فیها أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَ الْعَینَ بِالْعَینِ وَ الْأَنْفَ بِالْأَنْفِ وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَ السِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصاصٌ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ کفَّارَةٌ لَهُ وَ مَنْ لَمْ یحْکمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِک هُمُ الظَّالِمُون.<ref>سوره مائده، آیه ۴۵.</ref>}}| و بر آنها [بنی‌اسرائیل] در آن [تورات]، مقرّر داشتیم که جان در مقابل جان، و چشم در مقابل چشم، و بینی در برابر بینی، و گوش در مقابل گوش، و دندان در برابر دندان، قصاص می‌شود؛ و جراحات نیز قصاص دارد؛ و اگر کسی از قصاص درگذرد، کفّاره گناهان او محسوب می‌شود؛ و هر کس به آنچه خدا نازل کرده حکم نکند ستمکار است.<ref>مکارم شیرازی، [http://lib.eshia.ir/10313/1/115 ترجمه قرآن کریم]، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۵.</ref>}}
 
==شأن نزول==
به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، مرجع تقلید شیعه و نویسنده [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، عادت عرب جاهلی بر این بود که اگر کسی از قبیله آنها کشته می‌شد تصمیم می‌گرفتند تا آنجا که قدرت دارند از قبیله قاتل بکشند، و این فکر تا آنجا پیش رفته بود که حاضر بودند به خاطر کشته شدن یک فرد تمام طایفه قاتل را نابود کنند. این آیه نازل شد و حکم عادلانه قصاص را بیان کرد. این حکم اسلامی، در واقع حد وسطی بود میان دو حکم مختلف که آن زمان وجود داشت که بعضی قصاص را لازم می‌دانستند و بعضی تنها دیه را لازم می‌شمردند، و اسلام [[قصاص]] را در صورت عدم رضایت اولیای مقتول، و [[دیه انسان| دیه]] را به هنگام رضایت طرفین قرار داد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۶۰۳.</ref>


==کاربرد فقهی==
==کاربرد فقهی==
خط ۵۸: خط ۴۸:
* [[آیه اعتداء]]
* [[آیه اعتداء]]
*[[دیه انسان|دیه]]
*[[دیه انسان|دیه]]
{{پایان}}


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱

ویرایش