مرتضی حائری یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مرتضی حائری یزدی''' (۱۳۳۴ق ـ ۱۴۰۶ق) [[فقیه]] و عالم [[امامیه|امامی]]، فرزند [[شیخ عبدالکریم حائری]].

او عضو [[مجلس خبرگان]] [[قانون اساسی]] بعد از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] و مؤسس صندوق ذخیره علوی در [[قم]] بود.

وی از كسانی بود كه برای اقامت آیت‌اللّه حاج آقا [[حسین بروجردی]] در [[قم]] تلاش كرد و مدتی در حلقه درس وی حضور یافت. بخش [[الهیات|الهیاتِ]] ''[[اسفار اربعه|اسفار]]'' [[صدر المتألهین]] را خصوصی درس گرفت و بر سایر مباحث آن كتاب نیز با مطالعه و رجوع به [[امام خمینی]] وقوف یافت.<ref>حائری‌یزدی، مرتضی، سر دلبران، ص ۷۶، ۸۸، ۲۰۴ ؛ حائری‌یزدی، مهدی، ص ۶۱</ref>

حائری از دو [[مرجع تقلید]] ''[[نجف]]''، [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[آقا ضیاء عراقی|آقا ضیاءالدین عراقی]]، [[گواهی اجتهاد]] داشت،<ref>حائری یزدی، مرتضی، سر دلبران، ص ۲۴۲</ref> و پس از سالها تدریس مقدمات و سطح، از حدود سی سالگی به تدریس [[درس خارج|خارج فقه]] و اصول پرداخت كه نزدیك سی‌سال طول كشید. وی از استادان بارز حوزه و به دقت و ژرف‌اندیشی معروف بود و شاگردان بسیاری تربیت كرد كه برخی از آنان از مدرّسان بزرگ حوزه شدند. حائری، علاوه بر تدریس فقه و اصول، جلسات [[تفسیر قرآن]] و [[عقاید]] نیز داشت.<ref>حائری یزدی، مرتضی، صلاة، ص ۴</ref>

او پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]]، از سوی مردم استان مركزی برای عضویت در [[مجلس خبرگان]] قانون اساسی انتخاب شد.<ref>روزنامه اطلاعات، ۱۵ مرداد ۱۳۵۸</ref>

حائری در در شب ۲۴ [[جمادی الثانی]] ۱۴۰۶ ه.ق، مصادف با ۲۵ اسفند ۱۳۶۴ ه.ش، درگذشت و پس از [[تشییع جنازه|تشییع]]، [[سید محمد رضا گلپایگانی]] بر وی [[نماز میت|نماز]] خواند، و در مسجد بالا سر [[حرم حضرت معصومه]](س)، نزدیك مدفن پدرش [[شیخ عبدالکریم حائری]] به خاك سپرده شد.<ref>مرتضی حائری یزدی، سر دلبران، ص ۲۸ ـ ۲۹</ref> [[سید روح الله خمینی|آیت الله سید روح الله خمینی]] در پیام تسلیتی وی را از پیشگامان نهضت و دوست صمیمی خود یاد کرد.<ref>فرهنگ كوثر - مهر ۱۳۷۷، شماره ۱۹.</ref>