تیمور گورکانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تیمور گورکانی''' ([[سال ۷۳۶ هجری قمری|۷۳۶]]-[[سال ۸۰۷ هجری قمری|۸۰۷ق]]) متولد [[ماوراءالنهر]]، ملقب به صاحب‌قران، امیر و مؤسس سلسله [[تیموریان]]، از [[سال ۷۷۱ هجری قمری|۷۷۱ق]] حکومت خود را با فتح سرزمین‌های همسایه شروع کرد و تا مسکو، [[دهلی]]، [[بغداد]] و [[آنکارا]] پیش رفت. افراد زیادی در جنگ‌های او کشته شدند و سکونت‌گاه‌های خرد و کلان فراوانی خراب شد. عناوینی چون خون‌ریز، شراب‌خوار، مال‌دوست و نابعه نظامی به او داده شد. او به هنرمندان و عالمان اهمیت می‌داد و علاقمند به شنیدن اخبار و تاریخ بود.

در زمان او، [[فرقه‌های صوفی]] که برخی عقاید [[شیعه|شیعی]] داشتند، رواج یافته بود. او [[سادات]] و [[تصوف|صوفیان]] را احترام می‌کرد. حکومت‌های شیعه مانند [[سربداران]] [[سبزوار]] و [[مرعشیان]] مازندران، در برخورد با او، همانند دیگر حکومت‌ها، استقلال و سپس قدرت خود را از دست دادند. تیمور در هنگام تصرف [[دمشق]] و [[حلب]]، عالمان آنجا را به خاطر رضایت و همراهی با [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] و [[یزید بن معاویه|یزید]] در ظلم به [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت (ع)]] سرزنش کرد.

تیمور، تغییرات بزرگ در جامعه، سیاست و تاریخ مناطق تحت تسلط‌ش ایجاد کرد. او برآمده از [[آسیای میانه]]، آخرین فاتحی بود که در مقیاس امپراتوری حکومت کرد و موفقیت‌های نظامی بزرگی بدست آورد. تیمور به دلیل بی‌رحمی بسیار، فتح سرزمین‌ها از [[هند]] و [[روسیه]] تا دریای مدیترانه و نیز به دلیل دستاوردهای فرهنگی خود و جانشینانش ([[تیموریان]]) در تاریخ ماندگار شده است.<ref>[https://www.britannica.com/biography/Timur ترجمه از مدخل تیمور در دانشنامه بریتانیکا، بازدید:۲۰آبان ۱۳۹۹.]</ref>