کاربر ناشناس
نامه‌های کوفیان به امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
←نامه نخست
imported>Baqer h (ویرایش کرد) |
imported>Baqer h |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== متن برخی از نامه‌های کوفیان == | == متن برخی از نامه‌های کوفیان == | ||
=== نامه نخست === | === نامه نخست === | ||
وقتی خبر درگذشت [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] به مردم [[کوفه]] رسید، درباره [[یزید بن معاویه|یزید]] به تردید افتادند و احساس خطر نمودند. در این هنگام آنان باخبر شدند [[امام حسین(ع)]] از بیعت با یزید خودداری کرده و به [[مکه]] رفته است؛ از این رو [[شیعیان]] در کوفه در منزل [[سلیمان بن صرد خزاعی]] گرد آمدند و درباره مرگ معاویه سخن گفتند و خدا را به این خاطر شکر کردند. آنگاه سلیمان بن صرد گفت معاویه مرده است و حسین بن علی با فرزندش بیعت نکرده و به مکه رفته است. اگر قصد دارید او را یاری کنید، به او خبر بدهید و اگر در یاری‌اش تردید دارید، او را به خطر نیندازید و فریبش ندهید. مردم تأکید کردند قصد یاری او را دارند و نامه‌ای خطاب به امام حسین(ع)نوشتند: | وقتی خبر درگذشت [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] به مردم [[کوفه]] رسید، درباره [[یزید بن معاویه|یزید]] به تردید افتادند و احساس خطر نمودند. در این هنگام آنان باخبر شدند [[امام حسین(ع)]] از بیعت با یزید خودداری کرده و به [[مکه]] رفته است؛ از این رو [[شیعیان]] در کوفه در منزل [[سلیمان بن صرد خزاعی]] گرد آمدند و درباره مرگ معاویه سخن گفتند و خدا را به این خاطر شکر کردند. آنگاه سلیمان بن صرد گفت معاویه مرده است و حسین بن علی با فرزندش بیعت نکرده و به مکه رفته است. اگر قصد دارید او را یاری کنید، به او خبر بدهید و اگر در یاری‌اش تردید دارید، او را به خطر نیندازید و فریبش ندهید. مردم تأکید کردند قصد یاری او را دارند و نامه‌ای خطاب به امام حسین(ع)نوشتند: | ||
::«بسم اللّه الرحمن الرحیم | ::«بسم اللّه الرحمن الرحیم | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۳: | ||
::همانا ما پیشوایی نداریم؛ پس به سوی ما بیا، شاید که خداوند ما را به وسیله تو بر گرد حق جمع آورد، و [[نعمان بن بشیر]] در کاخ امارت است و ما نه در [[جمعه|جمعه‌ها]] با او [[نماز]] می‌خوانیم و نه در عید با او بیرون می‌رویم؛ و هرگاه به ما خبر رسد که تو به سوی ما آمده‌ای، ما او را از شهر بیرون می‌کنیم تا اینکه او را به [[شام]] روانه سازیم، ان شاء اللّه.» | ::همانا ما پیشوایی نداریم؛ پس به سوی ما بیا، شاید که خداوند ما را به وسیله تو بر گرد حق جمع آورد، و [[نعمان بن بشیر]] در کاخ امارت است و ما نه در [[جمعه|جمعه‌ها]] با او [[نماز]] می‌خوانیم و نه در عید با او بیرون می‌رویم؛ و هرگاه به ما خبر رسد که تو به سوی ما آمده‌ای، ما او را از شهر بیرون می‌کنیم تا اینکه او را به [[شام]] روانه سازیم، ان شاء اللّه.» | ||
بزرگان کوفه نامه را به وسیله [[عبداللّه بن مسمع همدانی]] و [[عبدالله بن وال تیمی]] فرستادند و از آنان خواستند هرچه زودتر نامه را به امام برسانند. نامه در [[۱۰ رمضان|دهم رمضان]] و در شهر مکه به دست امام حسین(ع)رسید.<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۳۷-۳۹.</ref> | بزرگان کوفه نامه را به وسیله [[عبداللّه بن مسمع همدانی]] و [[عبدالله بن وال تیمی]] فرستادند و از آنان خواستند هرچه زودتر نامه را به امام برسانند. نامه در [[۱۰ رمضان|دهم رمضان]] و در شهر مکه به دست امام حسین(ع)رسید.<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۳۷-۳۹.</ref>{{روزشمار واقعه عاشورا}} | ||
===نامه دوم=== | ===نامه دوم=== | ||
دو روز پس از فرستادن نامه اول، مردم کوفه [[قیس بن مسهر صیداوی]] و [[عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی]] و [[عمارة بن عبد سلولی]] را به همراه ۱۵۰ نامه نزد امام حسین(ع) فرستادند. برخی از این نامه‌ها تنها از سوی یک نفر نوشته شده بود و برخی دیگر از سوی دو نفر یا چهار نفر بود.<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۳۷ و ۳۸.</ref> | دو روز پس از فرستادن نامه اول، مردم کوفه [[قیس بن مسهر صیداوی]] و [[عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی]] و [[عمارة بن عبد سلولی]] را به همراه ۱۵۰ نامه نزد امام حسین(ع) فرستادند. برخی از این نامه‌ها تنها از سوی یک نفر نوشته شده بود و برخی دیگر از سوی دو نفر یا چهار نفر بود.<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۳۷ و ۳۸.</ref> | ||