امامان شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[افضلیت اهل بیت|افضلیت]]:‌ از دیدگاه علمای شیعه امامان، پس از [[پیامبراسلام(ص)]]، افضل و برتر از [[پیامبران(ع)]]، [[ملائکه]] و سایر مردم هستند.<ref>نگاه کنید به: صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۴ق، ص۹۳؛ مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۳ق، ص۷۰ و ۷۱؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۶، ص۲۹۷؛ شبر، حق الیقین، ۱۴۲۴ق، ص۱۴۹.</ref> [[روایات]] دال بر افضلیت ائمه(ع) بر جمیع مخلوقات، [[مستفیض]] و بلکه [[متواتر]] دانسته شده است.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۶، ص۲۹۷؛ شبر، حق الیقین، ۱۴۲۴ق، ص۱۴۹.</ref>

# [[علم غیب]]: امامان از جانب خدا دارای علم غیب هستند.<ref>نگاه کنید به:‌ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۵۵و۲۵۶ و ۲۶۰و۲۶۱؛ سبحانی، علم غیب، ۱۳۸۶ش، ص۶۳-۷۹.</ref>

# [[شفاعت|مقام شفاعت]]: همه امامان مانند پیامبر(ص) دارای مقام شفاعت هستند.<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء‌التراث العربی، ج۱، ص۲۱۴.</ref>

#  مرجعیت دینی و علمی: براساس روایاتی همچون [[حدیث ثقلین]]<ref>صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۴۱۲-۴۱۴.</ref> و [[حدیث سفینه]]<ref>صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۲۹۷، ح۴.</ref> امامان دارای مرجعیت علمی و دینی هستند و مردم موظند در مسائل دینی به آنان مراجعه کنند.<ref>نگاه کنید به: سبحانی، سیمای عقاید شیعه، ۱۳۸۶ش، ص۲۳۱-۲۳۵؛ سبحانی، منشور عقاید امامیه، ۱۳۷۶ش، ص۱۵۷و۱۵۸؛ موسوی زنجانی، عقائد الامامیة الاثنی عشریة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۸۰و۱۸۱.</ref>

علی بن ابی‌طالب، مشهور به امام علی(ع) و ملقب به [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین(ع)]]، امام اول شیعیان، فرزند [[ابوطالب]] و [[فاطمه بنت اسد]]، در [[سیزده رجب]] سال ۳۰ [[عام الفیل]] در [[کعبه]] متولد شد.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۵؛‌ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۵۳.</ref> او نخستین مردی بود که به پیامبر(ص) [[ایمان]] آورد<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۶.</ref> و پیوسته ملازم پیامبر(ص) بود و با [[فاطمه(س)]] دختر رسول خدا [[ازدواج]] کرد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۰۰.</ref>

امام علی(ع) در [[۱۹ رمضان]]، به [[سال ۴۰ قمری]] در محراب [[مسجد کوفه]] در حال [[نماز]] به دست [[ابن ملجم مرادی]] ضربت شمشیر خورد و در [[۲۱ رمضان]] به [[شهادت]] رسید و در [[نجف]] دفن شد.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۵۴.</ref>  

محمد بن علی مشهور به امام محمدِ باقر(ع) و امام پنجم شیعیان، فرزند امام سجاد(ع) و [[فاطمه دختر امام حسن(ع)]]<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۵.</ref> در سال ۵۷ق در [[مدینه]] متولد شد.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۷ و ۱۵۸؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۲۱۰.</ref> او پس از پدرش به امر [[خدا]] و معرفی [[پیامبر(ص)]] و ائمه(ع) پیش از خود، به امامت رسید<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۸و۱۵۹.</ref> و در [[سال ۱۱۴ هجری قمری]]<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۷ و ۱۵۸؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۲۶۴.</ref> توسط ابراهیم بن ولید بن عبدالملک برادرزاده [[هشام بن عبدالملک|هشام خلیفه اموی]] مسموم و شهید شد<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۲۱۰.</ref> و در [[قبرستان بقیع]] کنار پدرش به خاک سپرده شد.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۷ و ۱۵۸؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۲۶۴.</ref> امام باقر(ع) در [[کربلا]] حضور داشت او در آن زمان چهار سال داشت.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۳۲۰.</ref>

به گفته [[شیخ مفید]]، [[احادیث]] او در معارف دین به حدی است که از هیچ یک از فرزندان [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] این مقدار روایات به جا نمانده است.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۷.</ref>

===امام هادی(ع) ===

{{اصلی|امام هادی(ع)}}

امام هادی(ع) ۳۳ سال(۲۲۰ق-۲۵۴ق) امامت شیعیان را بر عهده داشت<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۹۷؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۵۵.</ref> و در این مدت با شش [[خلیفه عباسی]] مانند [[معتصم]]، [[واثق]]، [[متوکل]]، [[منتصر]]، [[مستعین]] و معتز معاصر بود.<ref> طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۵۵؛ جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۵۰۲.</ref>

[[پرونده:درهم نقره اولجایتو با نام دوازده امام شیعه(ع).jpg|بندانگشتی]]

{{اصلی|امام عسکری(ع)}}

امام یازدهم به تصریح پدرش،‌ پس از او به امامت رسید و در دوران شش ساله امامتش<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۱۳و۳۱۴؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۶۷.</ref> با معتز، مهتدی و معتمد عباسی معاصر بود.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۶۷.</ref>  

{{منابع}}

{{ستون|۲}}

* ابوزرعه دمشقی،‌ عبدالرحمن بن عمرو، تاریخ ابی زرعة الدمشقی، دمشق، مجمع اللغة العربیة، بی‌تا.

* بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۱ق-۱۹۸۱م.

* بغدادی، خطیب، تاریخ بغداد، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۷ق.

* سجستانی، سلیمان بن الأشعث، سنن أبی داود، تحقیق وتعلیق سعید محمد اللحام، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۰ق-۱۹۹۰م.

* شاه محمدی، محمد علی، علی و شکوه غدیرخم بر فراز وحی و رسالت در ترجمه ینابیع الموده، قم، مهر امیر المؤمنین(ع)، ۱۳۸۴ش.

* شبراوی، عبدالله بن محمد، الإتحاف بحب الأشراف، تصحیح سامی غریری، قم، دارالکتاب، ۱۴۲۳ق.

* شهیدی، سیدجعفر، زندگانی امام صادق جعفر بن محمد(ع)، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.

* صافی گلپایگانی، لطف الله، ولایت تکوینی و ولایت تشریعی(ویراست جدید)، قم، دفتر تنظیم و نشرآثار آیت الله العظمی صافی گلپایگانی، چاپ اول، ۱۳۹۲ش.

* صدوق، محمد بن علی بن بابویه، عیون أخبار الرضا(ع)، تحقیق مهدی لاجوردی، تهران، نشر جهان، چاپ اول، ۱۳۷۸ق.

* صدوق، محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمه، تصحیح علی اکبر غفاری، تهران، اسلامیه، ۱۳۹۵ق.

* قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة لذوی القربى، بیروت، دارالاسوة، بی‌تا.

* کلینى، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، الإسلامیة، چاپ سوم، ۱۴۰۷ق.

* مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، بیروت،‌ دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.

* محمدی، علی، شرح کشف المراد، قم، دارالفکر، چاپ چهارم، ۱۳۷۸ش.

* مفید، محمد بن محمد، اوائل المقالات، فی المذاهب و المختارات، قم، المؤتمر العالمی للشیخ المفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.

* مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ نهم، ۱۳۸۶ش.

* موسوی زنجانی، سید ابراهیم، عقائد الامامیة الاثنی عشریة، بیروت، مؤسسه اعلمی، چاپ سوم، ۱۴۱۳ق.

* نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبه، بیروت، موسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۰۳ق /۱۹۸۳م.