اعتراف به گناه: تفاوت میان نسخه‌ها

اعتراف و [[اقرار]] به جرم یکی از موارد اعتراف به گناه نزد دیگران است که بنا به اعتقاد [[مجتهد|فقهای شیعه]]، اگر موجب احیاء حقی از حقوق انسان‌های دیگری شود، [[واجب]] است. از دیگر موارد اعتراف به گناه نزد دیگران، بیان احساسات و رفتارهای خلاف موازین [[شریعت اسلام|شرعی]] و [[اخلاق|اخلاقی]] در فرآیند تداعی آزاد، نزد روان‌درمانگر، برای آشکارکردن خاطرات سرکوب شده، جهت درمان مشکلات و اختلال‌های روانی است. برخی این عمل را با آموزه دینی «حرمت بازگویی گناه نزد دیگران» ناسازگار می‌دانند. برخی نیز بر این باورند که این عمل به دلیل آنکه موجب اشاعه فحشا و خوار شدن بازگو کننده نیست، پس حکم «حرمت بازگو کردن گناه نزد دیگران» شامل آن نمی‌شود.