پرش به محتوا

قاسطین: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۱۴
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Eahmadian
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Eahmadian
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''قاسطین'''؛ کلمه‌ای عربی به معنای گروه ستمگر؛ عنوانی است برای [[معاویه]] و پیروانش در جنگ با امام علی(ع). پس از بیعت مسلمانان با امام علی(ع)، چون آن حضرت معاویه را از حکومت شام خلع کرد، او علیه خلافت امام علی(ع)تمرد کرد و باعث برپا شدن [[جنگ صفین]] شد. در این جنگ بیش از صد هزار مسلمان کشته شدند.
'''قاسطین'''؛ کلمه‌ای عربی به معنای گروه ستمگر؛ عنوانی است برای [[معاویه]] و پیروانش در جنگ با امام علی(ع). پس از بیعت مسلمانان با امام علی(ع)، چون آن حضرت معاویه را از حکومت شام خلع کرد، او علیه خلافت امام علی(ع)تمرد کرد و باعث برپا شدن [[جنگ صفین]] شد. در این جنگ بیش از صد هزار مسلمان کشته شدند.
== معنای لغوی ==
== معنای لغوی ==
قاسط، اسم فاعل ثلاثی مجرد از مادۀ «ق ـ س ـ ط» است. این ماده در هیئت ثلاثی مزید(باب افعال: أَقْسَطَ يُقْسِطُ) به معنای دادگری و عدل و در هیئت ثلاثی مجرد (قَسَطَ يَقْسِطُ) به  معنای ستمگری است. بدین سان، قاسط به معنای ستمگر و قاسطین به معنای گروه ستمگر است.<ref>ابن منظور، ج‏7  ، 377؛ راغب، ص670 .</ref>
قاسط، اسم فاعل ثلاثی مجرد از مادۀ «ق ـ س ـ ط» است. این ماده در هیئت ثلاثی مزید(باب افعال: أَقْسَطَ يُقْسِطُ) به معنای دادگری و عدل و در هیئت ثلاثی مجرد (قَسَطَ يَقْسِطُ) به  معنای ستمگری است. بدین سان، قاسط به معنای ستمگر و کلمه قاسطین که به لحاظ صرف و نحوی، جمع این کلمه در حالت جرّ و نصب است،  به معنای گروه ستمگر است.<ref>ابن منظور، ج‏7  ، 377؛ راغب، ص670 .</ref>


== پیشینه کاربرد واژه ==
== پیشینه کاربرد واژه ==
کاربر ناشناس