Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۱۸
ویرایش
حیازت: تفاوت میان نسخه‌ها
←قاعده حیازت
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==قاعده حیازت== | ==قاعده حیازت== | ||
قاعده‌ای در فقه است با عنوان «مَن حازَ مَلِکَ» که براساس آن هر كس چيز مباحی را «حيازت» كند، مالک آن مى‌شود.<ref>مکارم شیرازی، القواعد الفقهیة، ۱۳۷۰ش، ج۲، ص۱۲۱. </ref> بنا به نظر [[آیت الله مکارم شیرازی]] از [[مراجع تقلید]]، [[نص]] یا [[حدیث]] خاصی با عنوان «من حاز ملک» وجود ندارد؛ بلکه این عنوان از روایات مختلفی به‌دست می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، القواعد الفقهیة، ۱۳۷۰ش، ج۲، ص۱۲۱.</ref> | قاعده‌ای در فقه است با عنوان «مَن حازَ مَلِکَ» که براساس آن هر كس چيز مباحی را «حيازت» كند، مالک آن مى‌شود.<ref>مکارم شیرازی، القواعد الفقهیة، ۱۳۷۰ش، ج۲، ص۱۲۱. </ref> بنا به نظر [[آیت الله مکارم شیرازی]] از [[مراجع تقلید]]، [[نص]] یا [[حدیث]] خاصی با عنوان «من حاز ملک» وجود ندارد؛ بلکه این عنوان از روایات مختلفی به‌دست می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، القواعد الفقهیة، ۱۳۷۰ش، ج۲، ص۱۲۱.</ref> مصطفی محقق داماد در کتاب «قواعد فقه» می‌گوید: | ||
«صاحب جواهر پنداشته است كه جمله «من حاز ملك» در متون احاديث وارد گرديده، در حالى كه جمله فوق، نه در متون اهل سنت وجود دارد و نه در منابع شيعه، بلكه صرفا بيانگر حكمى است كه فقها از رواياتى كه با تعابير ديگر وارد شده، استنباط كرده‌اند.»<ref>محقق داماد، قواعد فقه، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۲۵۰.</ref> | «صاحب جواهر پنداشته است كه جمله «من حاز ملك» در متون احاديث وارد گرديده، در حالى كه جمله فوق، نه در متون اهل سنت وجود دارد و نه در منابع شيعه، بلكه صرفا بيانگر حكمى است كه فقها از رواياتى كه با تعابير ديگر وارد شده، استنباط كرده‌اند.»<ref>محقق داماد، قواعد فقه، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۲۵۰.</ref> | ||