Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
آیه اهل الذکر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←اهل الذکر و مصادیق آن
P.motahari (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[مکارم شیرازی]] نیز قسمت دوم آیه (سؤال از اهل اطلاع) را تأکید و تأیید این واقعیت می‌داند که کار رساندن [[وحی]] به انسان‌ها از طریق عادی وظیفه پیامبران است، نه اینکه با یک نیروی خارق‌العاده و برهم زدن قوانین طبیعت، مردم را مجبور به قبول دعوت و ترک همه انحرافات کنند که اگر چنین بود دیگر [[ایمان]] آوردن افتخار و تکامل نبود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۲۴۱.</ref> | [[مکارم شیرازی]] نیز قسمت دوم آیه (سؤال از اهل اطلاع) را تأکید و تأیید این واقعیت می‌داند که کار رساندن [[وحی]] به انسان‌ها از طریق عادی وظیفه پیامبران است، نه اینکه با یک نیروی خارق‌العاده و برهم زدن قوانین طبیعت، مردم را مجبور به قبول دعوت و ترک همه انحرافات کنند که اگر چنین بود دیگر [[ایمان]] آوردن افتخار و تکامل نبود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۲۴۱.</ref> | ||
== | == اهل‌الذکر و مصادیق آن== | ||
[[مفسران]] ذیل آیه | [[مفسران]] ذیل آیه اهل‌الذکر، منظور از اهل ذکر و مصادیق آن را مورد بررسی قرار داده‌اند. بر اساس نظر مفسران با توجه به سیاق این آیه، منظور از اهل ذکر، اهل علم و خبرگان هستند؛ کسانی که بیشترین تعلق و سنخیت را با ذکر (قرآن، کتب آسمانی و ...) دارند و در آیات مورد بحث، اهل ذکر، علمای یهود و نصاری<ref>ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۵۳۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۲، ص۲۵۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۲۴۴.</ref> یا عالمان به اخبار گذشتگان و آگاهان به احوال امت‌های پیشین هستند<ref> طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۵۵۷؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۲، ص۲۵۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۲۴۴.</ref> و مقصود از سؤال، پرسش از نشانه‌های [[نبوت]] است که در کتاب‌هایشان وجود دارد.<ref>اصغرپور قراملکی، «اهل الذکر»، ص۱۳۲.</ref> با این حال مفسران مفهوم اهل الذکر را عام گرفته و مصادیق دیگری برای آن ذکر کردهاند. در میان مفسران شیعه و سنی دو دیدگاه درباره مصداق اهل ذکر مطرح است: | ||
===اهل بیت(ع) === | ===اهل بیت(ع) === | ||