امامت امامان شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{اصلی|عصمت}}

دلیل سوم امامت ائمه(ع)، [[عصمت]] ایشان است.<ref> محمدی، شرح کشف المراد، ۱۳۷۸ش، ص۴۹۶.</ref> در [[احادیث|احادیثی]] از [[امامان(ع)]] با ویژگی عصمت یاد شده است.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ۱۴۱۶ق، ص۲۸۰؛ صدوق، عیون اخبارالرضا، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۶؛ بحرانی، غایة المرام، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۱۹۵؛ خزاز قمی، کفایة الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۱۳۵؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۶، ص۳۳۱.</ref> این روایات در حقیقت به برهان عقلی بر امامت ائمه(علیهم السلام) دلالت دارند؛ زیرا از نظر عقلی، [[امام]] باید معصوم باشد و چون در میان امت کسی جز امامان دوازده‌گانه(علیهم السلام) از ویژگی عصمت برخوردار نبوده است، امامت آنان قطعی خواهد بود.<ref>صمدی، «امامت اثنی عشر»، ص۴۳۱-۴۳۲؛  محمدی، شرح کشف المراد، ۱۳۷۸ش، ص۴۹۶.</ref>