امامت امامان شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''امامت ائمّه اثنی عشر''' به معنای مقام سرپرستی و ولایت خاص الهی ِ دوازده جانشین [[محمد|پیامبر خاتم (ص)]] است. بنابر آموزه‌های [[امامیه|شیعه امامیه]]، دوازده نفر [[معصوم]]، از [[اهل بیت (ع)]] پیامبر(ص)، بر دیگران امامت و ولایت دارند و این مقام، به نصب الهی است. بدین مناسبت، شیعه امامیه، را [[شیعه اثنی عشری]] نیز می‌خوانند.

پیامبر (ص) در برخى از این احادیث، از این دوازده نفر با عنوان «اثناعشر خلیفة» یاد کرده است، مثل حدیث: «یکون من بعدى اثنا عشر خلیفة کلّهم من قریش» ،<ref>''مسند'' احمد، ج5، ص92؛ ''مسند'' ابن‌جعد، ص390؛ ''صحیح'' ابن‌حبان، ج5، ص44.</ref> «لا یزال هذا الدین عزیزاً منیعاً إلى اثنی عشر خلیفة کلّهم من قریش»،<ref>''صحیح'' مسلم، ج6، ص 4؛ ''مسند'' ابوداود، ص105؛ ابن‌ابی‌عاصم، ''الآحاد والمثانى''، ج3، ص126.</ref> «لا یزال الدین قائماً حتى یکون اثنا عشر خلیفة من قریش»<ref>''مسند'' احمد، ج5، ص86؛ ''مسند'' ابویعلى، ج13، ص456.</ref> و احادیث مشابه دیگر.