confirmed، templateeditor
۱۱٬۹۰۰
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
|||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
}} | }} | ||
{{سوگواری محرم}} | {{سوگواری محرم}} | ||
'''علی بن حسین بن علی بن ابیطالب''' ([[سال ۳۳ هجری قمری|۳۳]]-[[سال ۶۱ هجری قمری|۶۱ق]]) مشهور به '''علیاکبر''' فرزند [[امام حسین(ع)]] و [[لیلی بنت ابیمرة]] و از [[شهدای کربلا]]. برخی او را بزرگترین فرزند امام حسین(ع) دانستهاند. امام حسین(ع) او را شبیهترین مردم به [[پیامبر | '''علی بن حسین بن علی بن ابیطالب''' ([[سال ۳۳ هجری قمری|۳۳]]-[[سال ۶۱ هجری قمری|۶۱ق]]) مشهور به '''علیاکبر''' فرزند [[امام حسین(ع)]] و [[لیلی بنت ابیمرة]] و از [[شهدای کربلا]]. برخی او را بزرگترین فرزند امام حسین(ع) دانستهاند. امام حسین(ع) او را شبیهترین مردم به [[پیامبر اکرم]] معرفی کرده و فرمود که هر وقت مشتاق دیدن پیامبر(ص) میشدیم، به او نگاه میکردیم. | ||
علیاکبر در [[روز عاشورا]] نخستین فرد از [[بنیهاشم]] بود که به [[شهادت]] رسید. پدرش بر بالای جنازه او حاضر شد و قاتلان او را نفرین کرد. علیاکبر در پایین پای پدر [[دفن]] است و قبر او داخل [[ضریح امام حسین(ع)]] قرار دارد. | علیاکبر در [[روز عاشورا]] نخستین فرد از [[بنیهاشم]] بود که به [[شهادت]] رسید. پدرش بر بالای جنازه او حاضر شد و قاتلان او را نفرین کرد. علیاکبر در پایین پای پدر [[دفن]] است و قبر او داخل [[ضریح امام حسین(ع)]] قرار دارد. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
=== واکنش امام حسین(ع)=== | === واکنش امام حسین(ع)=== | ||
در روز عاشورا همه باید با اذن امام روانه میدان رزم میشدند و بنابر منابع تاریخی علیاکبر نخستین داوطلب از بنیهاشم بود که از امام اجازه جنگ گرفت و برخلاف برخی از موارد که امام حسین سریع اذن نمیداد، درباره علیاکبر، امام بلافاصله، اجازه دادند؛{{مدرک}} چنانکه در [[مقتل|مقاتل]] اینگونه گزارش شده که «فاستأذن اباه بالقتال فاذن له؛ از پدرش اذن خواست و او اذن داد». <ref>سید ابن طاووس، اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۱۲.</ref> خوشدل طهرانی، (۱۲۹۳-۱۳۶۵ش) از روحانیان و شاعران تهران، در شعرش پیشگام شدن علیاکبر برای شهادت را مصداق عدالت امام حسین(ع) دانسته است:{{شعر}} {{ب| اول ز جوان خود گذشتن| مصداق عدالت حسین است}} {{پایان شعر}}{{مدرک}} | در [[روز عاشورا]] همه باید با اذن امام روانه میدان رزم میشدند و بنابر منابع تاریخی علیاکبر نخستین داوطلب از [[بنیهاشم]] بود که از امام اجازه جنگ گرفت و برخلاف برخی از موارد که امام حسین(ع) سریع اذن نمیداد، درباره علیاکبر، امام بلافاصله، اجازه دادند؛{{مدرک}} چنانکه در [[مقتل|مقاتل]] اینگونه گزارش شده که «فاستأذن اباه بالقتال فاذن له؛ از پدرش اذن خواست و او اذن داد». <ref>سید ابن طاووس، اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۱۲.</ref> خوشدل طهرانی، (۱۲۹۳-۱۳۶۵ش) از روحانیان و شاعران تهران، در شعرش پیشگام شدن علیاکبر برای شهادت را مصداق عدالت امام حسین(ع) دانسته است:{{شعر}} {{ب| اول ز جوان خود گذشتن| مصداق عدالت حسین است}} {{پایان شعر}}{{مدرک}} | ||
امام حسین(ع) پس از شهادت علیاکبر بر بالای جنازه او آمد، صورت به صورت او گذاشت<ref> سید ابن طاوس، اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۱۴.</ref> و کشندگان او را نفرین کرد: «قَتَلَ الله قَوْماً قَتَلوک»<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۰۶؛ ابی مخنف، وقعة الطف، ۱۴۲۷ق، ۲۷۸.</ref> و فرمود: «عَلَی الدُّنیا بَعْدَک الْعَفا؛ پس از تو افّ بر این دنیا باد.»<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۰۶؛ سید ابن طاوس، اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۱۴.</ref> سپس از جوانان اهل بیت خواست که جنازه علیاکبر را به کنار خیمهها منتقل کنند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۳۳۶؛ خوارزمی، مقتل الحسین(ع)، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۳۶.</ref> | امام حسین(ع) پس از [[شهادت]] علیاکبر بر بالای جنازه او آمد، صورت به صورت او گذاشت<ref> سید ابن طاوس، اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۱۴.</ref> و کشندگان او را نفرین کرد: «قَتَلَ الله قَوْماً قَتَلوک»<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۰۶؛ ابی مخنف، وقعة الطف، ۱۴۲۷ق، ۲۷۸.</ref> و فرمود: «عَلَی الدُّنیا بَعْدَک الْعَفا؛ پس از تو افّ بر این دنیا باد.»<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۰۶؛ سید ابن طاوس، اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۱۴.</ref> سپس از جوانان اهل بیت خواست که جنازه علیاکبر را به کنار خیمهها منتقل کنند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۳۳۶؛ خوارزمی، مقتل الحسین(ع)، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۳۶.</ref> | ||
====گریستن امام حسین(ع) بر علیاکبر==== | ====گریستن امام حسین(ع) بر علیاکبر==== | ||
بر اساس گزارش کتابهای مقتل امام حسین(ع) سه بار برای علیاکبر گریسته است؛ در وداع نخستین که نوشتهاند: «نظر الیه نظر آیسٍ منه و أرخی عینَه و بَکَی...با نومیدی بدو نگریست و چشم به زیر انداخت وبگریست.»<ref>شعرانی، دمع السجوم، ترجمه نفس المهموم، ۱۳۷۴ق، ص۱۶۰.</ref>، در وداع دوم و هنگام در خواست آب از سوی علیاکبر که نوشتهاند: «فَبَکَی الحسین(ع) وقال ...» <ref>ابن طاووس، الملهوف علی قتلی الطّفوف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۶۶.</ref>، و سوم در کنار بدن علی اکبر(ع) که با صدای بلند گریه کرد که گفته شده: «رفع الحسین(علیه السلام) صوتَه بالبکاء و لم یسمع أحد إلی ذلک الزمان صوته بالبکاء؛ حسین(ع) صدای گریهاش را بلند کرد در حالی که تا آن زمان کسی صدای گریه او را نشنیده بود». <ref> قمی، نفس المهموم، ج۱، ص۲۸۲؛ القندوزی، ینابیع المودة لذوی القربی، ج۳، ص ۷۸.</ref> | بر اساس گزارش کتابهای مقتل امام حسین(ع) سه بار برای علیاکبر گریسته است؛ در وداع نخستین که نوشتهاند: «نظر الیه نظر آیسٍ منه و أرخی عینَه و بَکَی...با نومیدی بدو نگریست و چشم به زیر انداخت وبگریست.»<ref>شعرانی، دمع السجوم، ترجمه نفس المهموم، ۱۳۷۴ق، ص۱۶۰.</ref>، در وداع دوم و هنگام در خواست آب از سوی علیاکبر که نوشتهاند: «فَبَکَی الحسین(ع) وقال ...» <ref>ابن طاووس، الملهوف علی قتلی الطّفوف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۶۶.</ref>، و سوم در کنار بدن علی اکبر(ع) که با صدای بلند گریه کرد که گفته شده: «رفع الحسین(علیه السلام) صوتَه بالبکاء و لم یسمع أحد إلی ذلک الزمان صوته بالبکاء؛ حسین(ع) صدای گریهاش را بلند کرد در حالی که تا آن زمان کسی صدای گریه او را نشنیده بود». <ref> قمی، نفس المهموم، ج۱، ص۲۸۲؛ القندوزی، ینابیع المودة لذوی القربی، ج۳، ص ۷۸.</ref> | ||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
*ابن سعد، محمد بن منیع البصری، الطبقات الکبری، بیروت، دار الفکر، بی تا. | *ابن سعد، محمد بن منیع البصری، الطبقات الکبری، بیروت، دار الفکر، بی تا. | ||
* ابن شهر آشوب، مناقب،تحقیق وتصحیح محمدحسین آشتیانی و هاشم رسولی، قم، نشر علامه،چاپ اول، ۱۳۷۹ق. | * ابن شهر آشوب، مناقب،تحقیق وتصحیح محمدحسین آشتیانی و هاشم رسولی، قم، نشر علامه،چاپ اول، ۱۳۷۹ق. | ||
*ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل | *ابن قولویه، جعفر بن محمد، [[کامل الزیارات]]، تصحیح و تعلیق عبدالحسین امینی، نجف، المطبعة المرتضویه، ۱۳۵۶ق. | ||
*ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، نشر صدوق، بیتا. | *ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، نشر صدوق، بیتا. | ||
*ابوالفرج اصفهانی، علی بن الحسین، مقاتل | *ابوالفرج اصفهانی، علی بن الحسین، [[مقاتل الطالبیین (کتاب)|مقاتل الطالبیین]]، تحقیق احمد صقر، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، الطبعه الثانیه، ۱۴۰۸ق. | ||
*ابیمخنف، لوط بن یحیی، وقعة | *ابیمخنف، لوط بن یحیی، [[وقعة الطف]]، تحقیق محمد هادی الیوسفی الغروی، قم، المجمع العالمی لاهل البیت، الطبعه الثانیه، ۱۴۲۷ق. | ||
* حسینی جلالی، محمدحسین، مزارات اهل البیت و تاریخها، مؤسسه اعلمی، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۵م. | * حسینی جلالی، محمدحسین، مزارات اهل البیت و تاریخها، مؤسسه اعلمی، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۵م. | ||
*خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین(ع)، تحقیق محمد السماوی، قم، انوار الهدی، چاپ دوم، ۱۴۲۳ق. | *خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین(ع)، تحقیق محمد السماوی، قم، انوار الهدی، چاپ دوم، ۱۴۲۳ق. | ||
خط ۱۲۷: | خط ۱۲۷: | ||
*سید ابن طاووس، علی بن موسی، اللهوف فی قتلی الطفوف، تهران، جهان، ۱۳۴۸ش. | *سید ابن طاووس، علی بن موسی، اللهوف فی قتلی الطفوف، تهران، جهان، ۱۳۴۸ش. | ||
*شورای مرکز تقویم مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، [https://calendar.ut.ac.ir/Fa/News/Data/Doc/Calendar%201398-Full.pdf تقویم رسمی کشور سال ۱۳۹۸ هجری شمسی.] | *شورای مرکز تقویم مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، [https://calendar.ut.ac.ir/Fa/News/Data/Doc/Calendar%201398-Full.pdf تقویم رسمی کشور سال ۱۳۹۸ هجری شمسی.] | ||
*شوشتری، محمدتقی، قاموس | *شوشتری، محمدتقی، [[قاموس الرجال]]، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۵ق. | ||
*شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق. | *شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق. | ||
*صالحیراد، حسن، مجالس تعزیه، تهران، سروش، چاپ سوم، ۱۳۸۹ش. | *صالحیراد، حسن، مجالس تعزیه، تهران، سروش، چاپ سوم، ۱۳۸۹ش. | ||
*طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، دار الکتب العلمیه، الثانیه، ۱۴۰۸ق. | *طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، دار الکتب العلمیه، الثانیه، ۱۴۰۸ق. | ||
*کلینی، محمد بن یعقوب، | *کلینی، محمد بن یعقوب، [[الکافی]]، تصحیح [[علیاکبر غفاری]]، دار الکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۶۷ق. | ||
*گروهی از تاریخپژوهان، تاریخ قیام و مقتل جامع سید الشهداء(جلد اول)، زیر نظر مهدی پیشوایی، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۸۹ش. | *گروهی از تاریخپژوهان، تاریخ قیام و مقتل جامع سید الشهداء(جلد اول)، زیر نظر مهدی پیشوایی، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۸۹ش. | ||
*محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، قم، معروف، ۱۴۱۷ق. | *محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، قم، معروف، ۱۴۱۷ق. |