جنگ جمل: تفاوت میان نسخه‌ها

طلحه و زبیر پس از آنکه از امام علی(ع) برای ادای [[عمره مفرده]] اجازه خواستند،<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۲.</ref> از مدینه به [[مکه]] رفتند،<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۱.</ref> و با [[عایشه]]، [[عبدالله بن عامر]] و یعلی بن امیة دیدار کردند.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۱.</ref> بنابر برخی روایات، [[طلحه]] و [[زبیر]] در [[مکه]] با [[عایشه]] دیدار و او را دعوت به خروج علیه امام علی(ع) کردند و در پاسخ به عایشه که پرسید آیا از وی می‌خواهند که بجنگد، او را به خون‌خواهی قتل عثمان و همچنین تشکیل شورای مسلمین برای تعیین خلیفه تشویق کردند.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۳.</ref>

اصحاب جمل با سپاهی ۹۰۰ نفری از مردم مدینه و مکه، به سوی بصره حرکت کردند<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۲؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص۴۵۴.</ref> و سپاه آنها به تدریج به سه هزار نفر رسید.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۲؛ ابن أعثم كوفي، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص‌۴۵۳.</ref> سپاه [[طلحه]] و [[زبیر]] و [[عایشه]] را کسانی از جمله [[سعید بن عاص]]، [[مروان بن حکم]] و عبدالرحمن بن عتاب همراهی می‌کردند.{{مدرک}} همچنین [[مغیرة بن شعبة]] در ابتدا مردم را به همراهی با سپاه جمل تشویق می‌کرد،‌ اما چندی بعد به [[طائف]] رفت و از جنگ کناره گرفت.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۳.</ref>

[[امام علی(ع)]] پس از آنکه از رفتن [[طلحه]]، [[زبیر]] و [[عایشه]] به سوی [[بصره]] آگاهی یافت، [[سهل بن حنیف انصاری]] را به‌جای خود امیر [[مدینه]] ساخت و به [[ذی‌قار]] در نزدیکی بصره رفت.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۲.</ref> علی بن ابیطالب، سپس عثمان بن حنیف انصاری را والی بصره قرار داد.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۲.</ref> امام علی(ع) سپس با سپاه ۷۰۰ نفری، متشکل از ۴۰۰ تن از [[مهاجر|مهاجران]] و [[انصار]] که آماده حرکت به [[شام]] بودند، از شهر بیرون رفت تا شاید شورشیان را بازگرداند، اما چون به [[ربذه]]، در سه میلی مدینه رسید، معلوم شد که شورشیان دور شده‌اند.<ref>حموی‌، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ذیل کلمه ربَذَة.</ref> امام‌(ع) چند روز در ربذه ماند. در اینجا ششصد نیروی سواره از قبیله طَی به وی پیوستند<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۳۵۸-۳۵۹.</ref> و از مدینه برای او مرکب و سلاح رسید.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج‌۲، ص‌۱۵۸؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص‌۴۷۷-۴۷۹؛ خلیفة ‌بن خیاط‌، تاریخ خلیفة بن خیاط، ۱۴۱۵ق، ص‌۱۱۰.</ref>

عده‌ای، از هر دو طرف کناره گرفتند؛ از جمله [[احنف بن قیس|اَحْنَف بن قیس]] که به امام‌(ع) گفت اگر بخواهی با دویست نفر از خانواده‌ام به تو می‌پیوندم و اگر نه‌، با قبیله خود، بنی سعد، کناره می‌گیرم و چهار هزار شمشیر را از تو بازمی‌دارم‌. امام ترجیح داد که وی کناره گیرد.<ref>شیخ مفید، الجمل والنصرة، ۱۳۸۵ق، ص۲۹۵؛ بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۳۴؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص۵۰۰-۵۰۵؛ ابن أعثم كوفي، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۶۳.</ref>