Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۴۷
ویرایش
سدیدالدین حمصی رازی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←شخصیت علمی
جز (←منابع) |
جز (←شخصیت علمی) |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==شخصیت علمی== | ==شخصیت علمی== | ||
سدیدالدین حمصی را از عالمان [[امامیه]] جریان‌ساز پس از دوره [[شیخ طوسی]] دانسته‌اند که در [[کلام اسلامی|کلام]]، [[فقه]] و [[اصول فقه]] دانش گسترده‌ای داشت.<ref>نگاه کنید به: دوانی، «سدیدالدین حمصی»، ص۷۳-۷۵؛ عطایی نظری، «نگاهی به ادوار و مکاتب کلامی امامیه در قرون میانه»، ص۳۱.</ref> [[منتجب الدین رازی]]، از شاگردان سدیدالدین، او را «علامه زمان در اصول دین و اصول فقه»، [[ثقه]] و [[ورع|باورع]] شمرده است.<ref>منتخب الدین رازی، الفهرست، ۱۳۶۶ش، ص۱۰۷ و ۴۰۰.</ref> برخی او را از استوانه‌های برجسته در تحقیق و عالم بی‌نظیر در کلام و اصول فقه دانسته‌اند.<ref>کاظمی دزفولی، مقابس الانوار، مؤسسه آل البیت(ع)، ص۱۱.</ref> | سدیدالدین حمصی را از عالمان [[امامیه]] جریان‌ساز پس از دوره [[شیخ طوسی]] دانسته‌اند که در [[کلام اسلامی|کلام]]، [[فقه]] و [[اصول فقه]] دانش گسترده‌ای داشت.<ref>نگاه کنید به: دوانی، «سدیدالدین حمصی»، ص۷۳-۷۵؛ عطایی نظری، «نگاهی به ادوار و مکاتب کلامی امامیه در قرون میانه»، ص۳۱.</ref> [[منتجب الدین رازی]]، از شاگردان سدیدالدین، او را «علامه زمان در اصول دین و اصول فقه»، [[ثقه]] و [[ورع|باورع]] شمرده است.<ref>منتخب الدین رازی، الفهرست، ۱۳۶۶ش، ص۱۰۷ و ۴۰۰.</ref> برخی او را از استوانه‌های برجسته در تحقیق و عالم بی‌نظیر در کلام و اصول فقه دانسته‌اند.<ref>کاظمی دزفولی، مقابس الانوار، مؤسسه آل البیت(ع)، ص۱۱.</ref> صاحب ریاض العلماء او را متکلم و فقیه دقیق معرفی کرده است.<ref>افندی، ریاض العلماء، ج۷، ص۱۲۴ و ۱۲۵.</ref> | ||
گفته شده [[ابن ادریس حلی]] که معاصر سدیدالدین بود، او را ستوده و در نقد [[شیخ طوسی]] به کلام او استشهاد کرده است.<ref>کاظمی دزفولی، مقابس الانوار، مؤسسه آل البیت(ع)، ص۱۱.</ref> [[ورام بن ابی فراس]]، [[فقیه]] و [[محدث]] شیعی در قرن ششم قمری، سدیدالدین حمصی را با عبارات «یگانه دوران، زبان گویای متکلمان و شیر میدان مناظرات علمی» توصیف کرده است.<ref>سید بن طاووس، فرج المهموم، ۱۳۶۸ق، ص۱۴۶.</ref> | گفته شده [[ابن ادریس حلی]] که معاصر سدیدالدین بود، او را ستوده و در نقد [[شیخ طوسی]] به کلام او استشهاد کرده است.<ref>کاظمی دزفولی، مقابس الانوار، مؤسسه آل البیت(ع)، ص۱۱.</ref> [[ورام بن ابی فراس]]، [[فقیه]] و [[محدث]] شیعی در قرن ششم قمری، سدیدالدین حمصی را با عبارات «یگانه دوران، زبان گویای متکلمان و شیر میدان مناظرات علمی» توصیف کرده است.<ref>سید بن طاووس، فرج المهموم، ۱۳۶۸ق، ص۱۴۶.</ref> | ||
نقل شده که اهل شام تنها به چهار نفر که سدیدالدین حمصی از جمله آنها بود، «علماء الفقها» می‌گفتند. [[ابوالصلاح حلبی]]، [[ابن زهره|سید بن زهره]] و [[ابن براج|ابن بَرّاج]] سه نفر دیگر | نقل شده که اهل شام تنها به چهار نفر که سدیدالدین حمصی از جمله آنها بود، «علماء الفقها» می‌گفتند. [[ابوالصلاح حلبی]]، [[ابن زهره|سید بن زهره]] و [[ابن براج|ابن بَرّاج]] سه نفر دیگر بودند.<ref>حمصی رازی، المنقذ من التقلید، ۱۴۱۲ق، بخش مقدمه، ص۱۰.</ref> البته برخی او را ایرانی دانسته و اهل شام بودن او را نپذیرفته‌اند.<ref>دوانی، «سدیدالدین حمصی»، ص۷۷.</ref> | ||
نقل شده او در علم متواضع و منصف بود، حرف حق را از هر کس که بود، می‌شنید و می‌پذیرفت و اهل جدل نیز نبود.<ref>لجنة العلمیة فی مؤسسة الامام الصادق(ع)، معجم طبقات المتکلمین، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۳۳۱؛ [https://rasekhoon.net/article/show/1017491/ جبرئیلی، «مروری بر اندیشه‌ها و آثار سدیدالدین محمود حمصی رازی»، وبگاه راسخون.]</ref> | نقل شده او در علم متواضع و منصف بود، حرف حق را از هر کس که بود، می‌شنید و می‌پذیرفت و اهل جدل نیز نبود.<ref>لجنة العلمیة فی مؤسسة الامام الصادق(ع)، معجم طبقات المتکلمین، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۳۳۱؛ [https://rasekhoon.net/article/show/1017491/ جبرئیلی، «مروری بر اندیشه‌ها و آثار سدیدالدین محمود حمصی رازی»، وبگاه راسخون.]</ref> | ||