احادیث طینت: تفاوت میان نسخهها
←محتوا
جز (←تکنگاری) |
(←محتوا) |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
*دسته دوم طینت ناصب است که از «حمإ مسنون» خلق شده است. | *دسته دوم طینت ناصب است که از «حمإ مسنون» خلق شده است. | ||
* دسته سوم طینت مستضعفان است که از «تراب» آفریده شده است. | * دسته سوم طینت مستضعفان است که از «تراب» آفریده شده است. | ||
بر اساس این روایات به دلیل یکی بودن طینت [[ائمه(ع)]] و [[شیعیان]]، قلوب آنها به ائمه(ع) گرایش دارد و در مقابل قلوب کافران به دشمنان [[اهل بیت(ع)]] متمایل است.<ref>رضوانی و ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، ص۴۷-۴۸؛ غلامی و ذاکری، «طینت و عدل الهی»، ص۱۱۲-۱۱۴.</ref> | بر اساس این روایات به دلیل یکی بودن طینت [[ائمه(ع)]] و [[شیعیان]]، قلوب آنها به ائمه(ع) گرایش دارد و در مقابل قلوب کافران به دشمنان [[اهلالبیت علیهمالسلام |اهل بیت(ع)]] متمایل است.<ref>رضوانی و ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، ص۴۷-۴۸؛ غلامی و ذاکری، «طینت و عدل الهی»، ص۱۱۲-۱۱۴.</ref> | ||
'''مخلوط شدن طینت مؤمن و کافر''': دسته دیگری از روایات طینت، حاکی از مخلوط شدن طینت مؤمن و کافر است. بر اساس این روایات، خداوند پس از آنکه طینت علیین و طینت سجین را خلق کرد، آن دو را با هم آمیخت و به همین دلیل است که مؤمن گاه مرتکب [[گناه]] میشود و کافر نیز در مواقعی کارهای نیک انجام میدهد و بر همین اساس در نهایت تمام اعمال بد مؤمن به سنخ کافر ملحق میشود و تمام اعمال نیک کافر نیز به سنخ مؤمن بازخواهدگشت.<ref>کریمی و داوری، «تحلیل احادیث طینت از منظر فقه الحدیث»، ص۶۷-۶۸.</ref> | '''مخلوط شدن طینت مؤمن و کافر''': دسته دیگری از روایات طینت، حاکی از مخلوط شدن طینت مؤمن و کافر است. بر اساس این روایات، [[خدا|خداوند]] پس از آنکه طینت علیین و طینت سجین را خلق کرد، آن دو را با هم آمیخت و به همین دلیل است که مؤمن گاه مرتکب [[گناه]] میشود و کافر نیز در مواقعی کارهای نیک انجام میدهد و بر همین اساس در نهایت تمام اعمال بد مؤمن به سنخ کافر ملحق میشود و تمام اعمال نیک کافر نیز به سنخ مؤمن بازخواهدگشت.<ref>کریمی و داوری، «تحلیل احادیث طینت از منظر فقه الحدیث»، ص۶۷-۶۸.</ref> | ||
'''اصحاب یمین و اصحاب شمال''': روایات دیگری نیز در مسئله طینت وجود دارد که به خروج [[اصحاب یمین]] و [[اصحاب شمال]] از طینت اولیه اشاره دارد. بر این اساس خداوند پس از خلقت طینت آدم، اصحاب یمین و اصحاب شمال را به صورت ذره از آن طینت خارج کرد و به آنها دستور داد وارد آتش شوند که اصحاب یمین پذیرفته و خود را به آتش افکندند، ولی اصحاب شمال نافرمانی کردند.<ref>رضوانی و ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، ص۴۹-۵۲.</ref> | '''اصحاب یمین و اصحاب شمال''': روایات دیگری نیز در مسئله طینت وجود دارد که به خروج [[اصحاب یمین]] و [[اصحاب شمال]] از طینت اولیه اشاره دارد. بر این اساس خداوند پس از خلقت طینت آدم، اصحاب یمین و اصحاب شمال را به صورت ذره از آن طینت خارج کرد و به آنها دستور داد وارد آتش شوند که اصحاب یمین پذیرفته و خود را به آتش افکندند، ولی اصحاب شمال نافرمانی کردند.<ref>رضوانی و ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، ص۴۹-۵۲.</ref> | ||
در این روایات، طینت انسانها در شکلدهی به [[ایمان]] و [[کفر]] یا طاعت و [[معصیت]] انسان مؤثر دانسته شده و همچنین بر تکلیف و امتحان در مرتبه طینت نیز اشاره شده و از اطاعت اصحاب یمین و عصیان اصحاب شمال در [[امتحان الهی]] سخن به میان آمده است. از دیگر مطالب مطرح در این روایات، | در این روایات، طینت انسانها در شکلدهی به [[ایمان]] و [[کفر]] یا طاعت و [[معصیت]] انسان مؤثر دانسته شده و همچنین بر تکلیف و امتحان در مرتبه طینت نیز اشاره شده و از اطاعت اصحاب یمین و عصیان اصحاب شمال در [[امتحان الهی]] سخن به میان آمده است. از دیگر مطالب مطرح در این روایات، گرفتن میثاق از مخلوقات بر [[ربوبیت|ربوبیت خداوند]]، [[نبوت خاصه|نبوت رسول خدا(ص)]] و [[ولایت اهل بیت(ع)]] است.<ref>غلامی و ذاکری، «طینت و عدل الهی»، ص۱۱۲-۱۱۴.</ref> | ||
==سند و اعتبار== | ==سند و اعتبار== |