پرش به محتوا

کفاره روزه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۳
جز
←‏مفهوم‌شناسی: تصحیح عبارات
جز (←‏مفهوم‌شناسی: تصحیح عبارات)
خط ۵: خط ۵:
کفاره روزه در صورتی واجب می‌شود که روزه‌دار بداند آنچه انجام می‌دهد، از [[مبطلات روزه]] است. همچنین به فتوای برخی فقیهان انجام عمدی هر یک از مبطلات روزه، سبب [[کفاره]] می‌شود. در مقابل برخی فقهاء معتقدند باطل کردن عمدی روزه لزوماً به معنای واجب شدن کفاره نیست.
کفاره روزه در صورتی واجب می‌شود که روزه‌دار بداند آنچه انجام می‌دهد، از [[مبطلات روزه]] است. همچنین به فتوای برخی فقیهان انجام عمدی هر یک از مبطلات روزه، سبب [[کفاره]] می‌شود. در مقابل برخی فقهاء معتقدند باطل کردن عمدی روزه لزوماً به معنای واجب شدن کفاره نیست.


بنابر نظر فقهای شیعه، اگر کسی روزه‌اش را با کار حرام مانند [[شراب]] خوردن یا [[زنا]] باطل کند، باید [[کفاره جمع]] (دو ماه روزه و غذا دادن به شصت فقیر) را انجام دهد. با این حال برخی از فقها پرداخت کفاره جمع در این صورت را [[احتیاط مستحب]] و برخی دیگر [[احتیاط واجب]] دانسته‌اند.  
بنابر نظر فقهای شیعه، اگر کسی روزه‌اش را با کار حرام مانند [[زنا]] یا نوشیدن [[شراب]] باطل کند، [[کفاره جمع]] (دو ماه روزه و غذا دادن به شصت فقیر) بر او واجب می‌شود. با این حال، برخی فقها کفاره جمع را [[احتیاط مستحب]] و برخی [[احتیاط واجب]] دانسته‌اند.  


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
[[کفاره]] جریمه مالی یا بدنی‌ای است که در ازای ارتکاب برخی [[گناه|گناهان]] بر عهده مکلف گذاشته می‌شود.<ref> نگاه کنید به مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۶۵.</ref> کفاره غالباً موجب سقوط یا تخفیف [[عذاب|مجازات اخروی]] [[گناه]] می‌شود.<ref>مشکینی، مصطلحات‌الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۶۵.</ref>
[[کفاره]] جریمه مالی یا بدنی‌ای است که در ازای ارتکاب برخی [[گناه|گناهان]] بر عهده مکلف گذاشته می‌شود.<ref> نگاه کنید به مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۶۵.</ref> کفاره غالباً موجب سقوط یا تخفیف [[عذاب|مجازات اخروی]] [[گناه]] می‌شود.<ref>مشکینی، مصطلحات‌الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۶۵.</ref>


[[فقیه|فقیهان]] معتقدند کفاره به باطل کردن برخی روزه‌ها تعلق می‌گیرد:
[[فقیه|فقیهان]] معتقدند، با باطل کردن عمدیِ برخی روزه‌ها، کفاره روزه واجب می‌شود:
* روزه [[رمضان|ماه مبارک رمضان]]
* روزه [[رمضان|ماه مبارک رمضان]]
* قضای روزه رمضان که پس از [[اذان ظهر]] باطل شود.
* قضای روزه رمضان که پس از [[اذان ظهر]] باطل شود.
* روزه‌ای که [[نذر]] شده در زمان معین گرفته شود.<ref>خوئی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۹.</ref>
* روزه‌ [[نذر|نذری]] که زمان معینی داشته باشد.<ref>خوئی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۹.</ref>


==انواع کفاره روزه==
==انواع کفاره روزه==
مشهور فقهای شیعه کفاره روزه را یکی از سه مورد ذیل دانسته‌اند:
مشهور فقهای شیعه کفاره روزه را یکی از سه مورد ذیل دانسته‌اند:
* روزه دو ماه پشت سر هم که باید سی و یک روز آن پی در پی باشد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل‌، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۷</ref>
* روزه دو ماه پشت سر هم که باید سی و یک روز آن پی در پی باشد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل‌، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۷</ref>
* غذا دادن به شصت [[فقیر]]
* اِطعام (غذا دادن) به شصت [[فقیر]]
*آزاد کردن یک بنده.<ref>صدوق، مجموعة فتاوی ابن بابویه، قم، ص۷۳.</ref> (البته آزادکردن بنده امروزه موضوعیت ندارد و از این‌رو برداشته شده است.<ref>مکارم، رسالة توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۲۵۳.</ref>)
*آزاد کردن یک بنده.<ref>صدوق، مجموعة فتاوی ابن بابویه، قم، ص۷۳.</ref> (البته آزادکردن بنده امروزه موضوعیت ندارد و از این‌رو برداشته شده است.<ref>مکارم، رسالة توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۲۵۳.</ref>)


خط ۲۹: خط ۲۹:
در مقابل برخی از فقیهان معتقدند که باطل کردن عمدی روزه لزوماً به معنای واجب شدن کفاره نیست.<ref> نگاه کنید به: طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۳۸.</ref> به فتوای [[امام خمینی]] اگر شخصی در شب [[جنب]] شود، سه مرتبه بیدار شود و بدون انجام غسل بخوابد و تا [[اذان صبح]] بیدار نشود؛ تنها قضای آن روز را باید بگیرد و کفاره‌ای بر گردنش نیست؛ کسی که در حال روزه به عمد قی کند هم همین حکم را دارد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۶.</ref>
در مقابل برخی از فقیهان معتقدند که باطل کردن عمدی روزه لزوماً به معنای واجب شدن کفاره نیست.<ref> نگاه کنید به: طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۳۸.</ref> به فتوای [[امام خمینی]] اگر شخصی در شب [[جنب]] شود، سه مرتبه بیدار شود و بدون انجام غسل بخوابد و تا [[اذان صبح]] بیدار نشود؛ تنها قضای آن روز را باید بگیرد و کفاره‌ای بر گردنش نیست؛ کسی که در حال روزه به عمد قی کند هم همین حکم را دارد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۶.</ref>


==تفاوت کفاره در باطل‌کردن روزه با حرام یا حلال==
==کفاره روزه در صورت باطل‌کردن آن با کار حرام==
{{همچنین ببینید|کفاره جمع}}
{{همچنین ببینید|کفاره جمع}}
تعدادی از فقها معتقدند اگر شخصی روزه خود را با مبطلات حلال مانند غذا و آب، باطل کند باید علاوه بر قضای روزه، یکی از موارد کفاره را نیز باید انجام دهد.<ref> بهجت، جامع المسائل، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۹.</ref> اما اگر به وسیله کاری که حرام است مانند زنا یا نوشیدن شراب روزه خود را باطل کند، باید هر سه کفاره را [[ادا]] کند که به آن کفاره جمع می‌گویند.<ref>بهجت، جامع المسائل، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۹.</ref> البته برخی از مراجع، انجام کفاره جمع را [[احتیاط مستحب]]<ref>سیستانی، توضیح المسائل، ۱۳۹۳ش، ص۲۹۸-۲۹۹.‌</ref> و برخی [[احتیاط واجب]] دانسته‌اند.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۴.</ref>
گروهی از فقها معتقدند، اگر شخصی روزه‌اش را با مبطلات حلال مانند نوشیدن آب، باطل کند باید علاوه بر قضای روزه، یکی از موارد کفاره را نیز انجام دهد.<ref> بهجت، جامع المسائل، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۹.</ref> ولی اگر به وسیله کاری حرام مانند [[زنا]] یا نوشیدن [[خمر|شراب]] روزه‌اش را باطل کند، باید هر سه کفاره را [[ادا]] کند که به آن کفاره جمع می‌گویند.<ref>بهجت، جامع المسائل، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۹.</ref> البته برخی از مراجع، انجام کفاره جمع را [[احتیاط مستحب]]<ref>سیستانی، توضیح المسائل، ۱۳۹۳ش، ص۲۹۸-۲۹۹.‌</ref> و برخی [[احتیاط واجب]] دانسته‌اند.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۴.</ref>


==تفاوت کفاره روزه و فدیه==
==تفاوت کفاره روزه و فدیه==
گاه در محاورات عرفی کفاره به‌معنای [[فدیه]] به کار می‌رود؛ برای مثال از یک [[مد طعام|مُد طعام]] (۷۵۰ گرم گندم و مانند آن)، به‌عنوان کفاره روزه یاد می‌شود،<ref>برای نمونه نگاه کنید به‌: خامنه‎‌ای، اجوبة الاستفتائات، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۱۳۸، س۸۰۲.</ref> در حالی که فدیه جانشین روزه است و در ازای نگرفتن روزه به‌علت ناتوانی بر اثر بیماری یا مانند آن و تأخیر قضای روزه تا ماه رمضان بعد ([[کفاره تأخیر]]) پرداخت می‌شود.<ref>صدر، ماوراءالفقه، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۲۰.</ref>
گاهی در عُرف، کفاره به معنای [[فدیه]] به کار می‌رود؛ برای مثال از یک [[مد طعام|مُد طعام]] (۷۵۰ گرم گندم و مانند آن)، به‌عنوان کفاره روزه یاد می‌شود،<ref>برای نمونه نگاه کنید به‌: خامنه‎‌ای، اجوبة الاستفتائات، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۱۳۸، س۸۰۲.</ref> در حالی که فدیه جانشین روزه است و در ازای نگرفتن روزه به‌علت ناتوانی بر اثر بیماری یا مانند آن و تأخیر قضای روزه تا ماه رمضان بعد ([[کفاره تأخیر]]) پرداخت می‌شود.<ref>صدر، ماوراءالفقه، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۲۰.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
confirmed، protected، templateeditor
۳٬۷۶۰

ویرایش