پرش به محتوا

کفاره روزه: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
'''کَفّارهٔ روزه''' جریمه‌ای که در ازای باطل کردن روزه‌های [[ماه رمضان]]، روزه [[نذر|نذر شده]] و نیز قضای روزه ماه رمضان پس از اذان ظهر در زمان معین، بر عهده مکلف می‌آید. کفاره شکستن عمدی هر روزه عبارت است از دو ماه روزه گرفتن که ۳۱ روز آن باید پی‌درپی باشد یا غذا دادن به شصت [[فقیر]].  
'''کَفّارهٔ روزه''' جریمه‌ای که در ازای باطل کردن روزه‌های [[ماه رمضان]]، روزه [[نذر|نذر شده]] و نیز قضای روزه ماه رمضان پس از اذان ظهر در زمان معین، بر عهده مکلف می‌آید. کفاره شکستن عمدی هر روزه عبارت است از دو ماه روزه گرفتن که ۳۱ روز آن باید پی‌درپی باشد یا غذا دادن به شصت [[فقیر]].  


کفاره روزه در صورتی واجب می‌شود که روزه‌دار بداند آنچه انجام می‌دهد، از [[مبطلات روزه]] است. برخی فقیهان مانند [[صاحب جواهر]] و [[سید ابوالقاسم خویی]] معتقدند انجام هر یک از مبطلات روزه علاوه بر وجوب قضای آن، سبب [[کفاره]] نیز می‌شود. در مقابل، تعدادی از فقها معتقدند مبطلاتی همچون [[قی کردن]] عمدی موجب کفاره نمی‌شود.
کفاره روزه در صورتی واجب می‌شود که روزه‌دار بداند آنچه انجام می‌دهد، از [[مبطلات روزه]] است. به فتوای برخی فقیهان انجام عمدی هر یک از مبطلات روزه علاوه بر وجوب قضای آن، سبب [[کفاره]] نیز می‌شود. در مقابل برخی فقهاء معتقدند باطل کردن عمدی روزه لزوماً به معنای واجب شدن کفاره نیست.


بنابر نظر فقهای شیعه، اگر کسی روزه‌اش را با کار حرام مانند [[شراب]] خوردن یا [[زنا]] باطل کند، باید [[کفاره جمع]] (دو ماه روزه و غذا دادن به شصت فقیر) را انجام دهد. با این حال برخی از فقها پرداخت کفاره جمع در این صورت را [[احتیاط مستحب]] و برخی دیگر [[احتیاط واجب]] دانسته‌اند.
بنابر نظر فقهای شیعه، اگر کسی روزه‌اش را با کار حرام مانند [[شراب]] خوردن یا [[زنا]] باطل کند، باید [[کفاره جمع]] (دو ماه روزه و غذا دادن به شصت فقیر) را انجام دهد. با این حال برخی از فقها پرداخت کفاره جمع در این صورت را [[احتیاط مستحب]] و برخی دیگر [[احتیاط واجب]] دانسته‌اند.  


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==