پرش به محتوا

مالک بن انس: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۱۶۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
درج الگوی درجه بندی
جز (تمییز کاری)
(درج الگوی درجه بندی)
خط ۷۶: خط ۷۶:
مالک در اعتقادات نیز پیرو حدیث و ظواهر آن بود. زمانی که از مسائل اعتقادی مورد سوال قرار می‌گرفت پاسخ‌های کوتاه می‌داد تا تنها در آنچه نص وجود دارد سخن گفته باشد.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۱.</ref>او [[ایمان]] به [[استواء بر عرش|اِستوای بر عرش]] را [[واجب]] می‌دانست.<ref>مناوى، طبقات الصوفیة، ۱۹۹۹م، ج۱، قسم دوم، ص۴۲۴.</ref> مالک براساس ظاهر قرآن معتقد بود که [[دیدن خدا]] در آخرت و نه در دنیا واقع خواهد شد.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۴.</ref> او دلیل بر این مطلب را ظاهر قرآن می‌دانست.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۴.</ref>
مالک در اعتقادات نیز پیرو حدیث و ظواهر آن بود. زمانی که از مسائل اعتقادی مورد سوال قرار می‌گرفت پاسخ‌های کوتاه می‌داد تا تنها در آنچه نص وجود دارد سخن گفته باشد.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۱.</ref>او [[ایمان]] به [[استواء بر عرش|اِستوای بر عرش]] را [[واجب]] می‌دانست.<ref>مناوى، طبقات الصوفیة، ۱۹۹۹م، ج۱، قسم دوم، ص۴۲۴.</ref> مالک براساس ظاهر قرآن معتقد بود که [[دیدن خدا]] در آخرت و نه در دنیا واقع خواهد شد.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۴.</ref> او دلیل بر این مطلب را ظاهر قرآن می‌دانست.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۴.</ref>


مالک با وجود گرایش به حدیث،‌ پای‌بندی بسیاری به ظاهر قرآن داشت و احادیث مخالف ظاهر قرآن را رد می‌کرد.<ref>پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۵.</ref> همچنین با برخی روایات نیز مخالفت می‌کرد؛ او سگ و خوک را پاک می‌دانست و نیم‌خورده این دو حیوان از آب را [[مکروه]] و از غیر آب را [[مباح]] بر می‌شمرد.<ref> ابن‌الجلاب، التفریع فی فقه الإمام مالک بن انس، ۲۰۰۷م، ج۱، ص۵۲.</ref> او در مورد حدیثی که ظرفی که سگ در آن آب خورده را باید هفت بار شست، می‌گوید حدیثی در این مورد آمده اما نمی‌داند حقیقتش چیست.<ref>مالک بن انس، الموطأ، ۲۰۰۴م، ج۱، ص۳۰۲.</ref> مالک در مورد عمل [[عمربن خطاب]] خلیفه دوم در کندن کَنه از شتر در حال اِحرام گفت: من از این عمل اکراه دارم.<ref>مالک بن انس، الموطأ، ۲۰۰۴م، ج۳، ص۵۲۱.</ref> او همچنین مسئله [[رضاع کبیر]] که از [[عایشه]] نقل شده بود را نمی‌پذیرفت.<ref>طرابیشی، من اسلام القرآن الی اسلام الحدیث، ۲۰۱۰م، ص۱۲۱.</ref> محققان وجود این نوع مخالفت‌های مالک بر روایات را زیاد دانسته‌اند.<ref>طرابیشی، من اسلام القرآن الی اسلام الحدیث، ۲۰۱۰م، ص۱۲۲.</ref>
{{فقهای چهارگانه اهل سنت}}
{{فقهای چهارگانه اهل سنت}}
مالک با وجود گرایش به حدیث،‌ پای‌بندی بسیاری به ظاهر قرآن داشت و احادیث مخالف ظاهر قرآن را رد می‌کرد.<ref>پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۵.</ref> همچنین با برخی روایات نیز مخالفت می‌کرد؛ او سگ و خوک را پاک می‌دانست و نیم‌خورده این دو حیوان از آب را [[مکروه]] و از غیر آب را [[مباح]] بر می‌شمرد.<ref> ابن‌الجلاب، التفریع فی فقه الإمام مالک بن انس، ۲۰۰۷م، ج۱، ص۵۲.</ref> او در مورد حدیثی که ظرفی که سگ در آن آب خورده را باید هفت بار شست، می‌گوید حدیثی در این مورد آمده اما نمی‌داند حقیقتش چیست.<ref>مالک بن انس، الموطأ، ۲۰۰۴م، ج۱، ص۳۰۲.</ref> مالک در مورد عمل [[عمربن خطاب]] خلیفه دوم در کندن کَنه از شتر در حال اِحرام گفت: من از این عمل اکراه دارم.<ref>مالک بن انس، الموطأ، ۲۰۰۴م، ج۳، ص۵۲۱.</ref> او همچنین مسئله [[رضاع کبیر]] که از [[عایشه]] نقل شده بود را نمی‌پذیرفت.<ref>طرابیشی، من اسلام القرآن الی اسلام الحدیث، ۲۰۱۰م، ص۱۲۱.</ref> محققان وجود این نوع مخالفت‌های مالک بر روایات را زیاد دانسته‌اند.<ref>طرابیشی، من اسلام القرآن الی اسلام الحدیث، ۲۰۱۰م، ص۱۲۲.</ref>
'''اصحاب رأی بودن مالک'''{{سخ}}
'''اصحاب رأی بودن مالک'''{{سخ}}
با وجود این‌که مالک را برجسته‌ترین نماینده فقه حدیث‌گرای مدینه دانسته‌اند<ref name=":5" /> و مواضع او علیه [[اصحاب رأی]] را ذکر کرده‌اند<ref name=":6" /> [[ابن‌قتیبه دینوری]] مورخ قرن سوم بدون هیچ توضیحی مالک را در زمره اصحاب رأی برشمرده است.<ref>ابن قتیبة، المعارف، ۱۹۹۲ق، ص۴۹۸.</ref> [[شیخ حر عاملی]] نیز در کتاب [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل‌الشیعه]] از برخی نقل کرده که مالک از اصحاب رأی بوده است.<ref>شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، مقدمه، ص۵۲.</ref>
با وجود این‌که مالک را برجسته‌ترین نماینده فقه حدیث‌گرای مدینه دانسته‌اند<ref name=":5" /> و مواضع او علیه [[اصحاب رأی]] را ذکر کرده‌اند<ref name=":6" /> [[ابن‌قتیبه دینوری]] مورخ قرن سوم بدون هیچ توضیحی مالک را در زمره اصحاب رأی برشمرده است.<ref>ابن قتیبة، المعارف، ۱۹۹۲ق، ص۴۹۸.</ref> [[شیخ حر عاملی]] نیز در کتاب [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل‌الشیعه]] از برخی نقل کرده که مالک از اصحاب رأی بوده است.<ref>شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، مقدمه، ص۵۲.</ref>
خط ۸۶: خط ۸۶:


== مالک و قیام نفس زکیه ==
== مالک و قیام نفس زکیه ==
مالک بن انس [[نفس زکیه]] را در سال ۱۴۵ق که علیه منصور عباسی قیام کرد، همراهی نکرد.<ref name=":9" /> اما در پاسخ مردمی که از چگونگی همراهی با نفس زکیه و تکلیف بیعتی که با منصور بسته بودند، می‌پرسیدند،<ref name=":9">طبری، تاریخ ‏الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۵۶۰.</ref> بیعت با منصور را از روی اجبار و فاقد ارزش اعلام کرد.<ref name=":10">ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۸، ص۱۰۶.</ref> فتوای او سبب شد مردم بیعت خلیفه عباسی را شکستند و به نفس زکیه پیوستند.<ref name=":10" /> پس از شکست قیام نفس زکیه حاکم مدینه مالک را به جهت همین فتوا دستگیر کرد<ref name=":11">ابن قتیبة، المعارف، ۱۹۹۲ق، ص۴۹۹.</ref> و ۷۰ شربه شلاق زد.<ref name=":10" />
مالک بن انس [[نفس زکیه]] را در سال [[سال ۱۴۵ هجری قمری|۱۴۵ق]] که علیه منصور عباسی قیام کرد، همراهی نکرد.<ref name=":9" /> اما در پاسخ مردمی که از چگونگی همراهی با نفس زکیه و تکلیف بیعتی که با منصور بسته بودند، می‌پرسیدند،<ref name=":9">طبری، تاریخ ‏الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۵۶۰.</ref> بیعت با منصور را از روی اجبار و فاقد ارزش اعلام کرد.<ref name=":10">ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۸، ص۱۰۶.</ref> فتوای او سبب شد مردم بیعت خلیفه عباسی را شکستند و به نفس زکیه پیوستند.<ref name=":10" /> پس از شکست قیام نفس زکیه حاکم مدینه مالک را به جهت همین فتوا دستگیر کرد<ref name=":11">ابن قتیبة، المعارف، ۱۹۹۲ق، ص۴۹۹.</ref> و ۷۰ ضربه شلاق زد.<ref name=":10" />


برخی مورخان داستان شلاق خوردن مالک توسط حاکم مدینه را به جهت [[فتوا|فتوای]] او در مسئله صحیح نبودن طلاق فردی که مجبور به [[طلاق]] شده دانسته‌اند.<ref>ابونعیم اصفهانی، حلیة الأولیاء، ۱۳۹۴ق، ج۶، ص۳۱۶.</ref> در مقابل محققان معتقدند این حکایت تحریف شده و شلاق خوردن و تحقیر یک فقیه مشهور به جهت یک مسئله فرعی فقهی را نمی‌توان باور کرد.<ref>پاکتچی، «مالک»، ج۱، ص۸۸.</ref>
برخی مورخان داستان شلاق خوردن مالک توسط حاکم مدینه را به جهت [[فتوا|فتوای]] او در مسئله صحیح نبودن طلاق فردی که مجبور به [[طلاق]] شده دانسته‌اند.<ref>ابونعیم اصفهانی، حلیة الأولیاء، ۱۳۹۴ق، ج۶، ص۳۱۶.</ref> در مقابل محققان معتقدند این حکایت تحریف شده و شلاق خوردن و تحقیر یک فقیه مشهور به جهت یک مسئله فرعی فقهی را نمی‌توان باور کرد.<ref>پاکتچی، «مالک»، ج۱، ص۸۸.</ref>
خط ۱۴۹: خط ۱۴۹:
{{پایان}}
{{پایان}}
{{اهل‌سنت}}
{{اهل‌سنت}}
<onlyinclude>{{درجه‌بندی
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->دارد
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| شناسه = <!--ناقص، کامل-->ناقص
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد
| جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد
| زیاده‌نویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| تاریخ برتر شدن =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| توضیحات =
}}</onlyinclude>


[[رده:فقیهان چهارگانه اهل‌سنت]]
[[رده:فقیهان چهارگانه اهل‌سنت]]
۶٬۴۶۰

ویرایش