Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۹۳۵
ویرایش
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
عوامل ثبوت حق فسخ ازدواج از نظر [[فقها]] عبارتند از: تخلف شرط صفت، [[تدلیس]] و عیوب.<ref>کیخا و سالاریفر، «بررسی تطبیقی موجبات فسخ نکاح در فقه امامیه و حقوق پاکستان»، ص۱۴۲.</ref>با ظهور هر یک از این موارد، طرفین میتوانند عقد ازدواج را فسخ کنند.<ref>کیخا و سالاریفر، «بررسی تطبیقی موجبات فسخ نکاح در فقه امامیه و حقوق پاکستان»، ص۱۴۲.</ref> | عوامل ثبوت حق فسخ ازدواج از نظر [[فقها]] عبارتند از: تخلف شرط صفت، [[تدلیس]] و عیوب.<ref>کیخا و سالاریفر، «بررسی تطبیقی موجبات فسخ نکاح در فقه امامیه و حقوق پاکستان»، ص۱۴۲.</ref>با ظهور هر یک از این موارد، طرفین میتوانند عقد ازدواج را فسخ کنند.<ref>کیخا و سالاریفر، «بررسی تطبیقی موجبات فسخ نکاح در فقه امامیه و حقوق پاکستان»، ص۱۴۲.</ref> | ||
===تخلف شرط صفت=== | ===تخلف شرط صفت=== | ||
در مواردی که مرد یا زن، به وجود صفاتی در خودشان اشاره کنند | در مواردی که مرد یا زن، برای جلب رضایت طرف مقابل، به وجود صفاتی در خودشان اشاره کنند و بعداً کشف خلاف گردد، طرفی که اغفال شده، خیار فسخ دارد؛<ref>مکارم شیرازی، استفتائات جدید، ۱۴۲۷ق، ج۲، ص۳۲۷.</ref>مثلاً اگر زن، صفت دکتر بودن و یا عدم اعتیاد را برای مرد در ضمن عقد شرط کرده باشد و بعد از عقد، خلاف آن ثابت شود، زن میتواند عقد ازدواج را فسخ کند<ref>حسینی ادیانی، «بازپژوهی در عیوب فسخ نکاح»، ص۷۱. </ref>و یا اگر بکارت داشتن شرط شده باشد و یا به عنوان یک شرط ضمنی و از پیش توافق شده باشد<ref>مکارم شیرازی، استفتائات جدید، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۲۰۸.</ref>و بعد از عقد، خلاف آن ثابت شود، مرد میتواند عقد ازدواج را فسخ کند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۳۲ق، ج۳۰، ص۳۷۶.</ref> | ||
===تدلیس=== | ===تدلیس=== |