ماجرای کسر اصنام: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[علامه مجلسی]] در [[بحارالانوار (کتاب)|بحارالانوار]] روایتی از [[امام صادق(ع)]] نقل کرده که این واقعه در روز [[نوروز]] اتفاق افتاده است.<ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۸۶.</ref> البته در جای دیگری از بحارالانوار تلاش کرده تا روایات متعدد در این زمینه را با هم جمع کند.<ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۶، ص۱۳۸.</ref> | [[علامه مجلسی]] در [[بحارالانوار (کتاب)|بحارالانوار]] روایتی از [[امام صادق(ع)]] نقل کرده که این واقعه در روز [[نوروز]] اتفاق افتاده است.<ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۸۶.</ref> البته در جای دیگری از بحارالانوار تلاش کرده تا روایات متعدد در این زمینه را با هم جمع کند.<ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۶، ص۱۳۸.</ref> | ||
==در اشعار== | |||
ماجرای بت شکنی امام علی(ع) در اشعار فارسی وعربی شاعران شیعه و سنی منعکس شده است که اشعار شافعی یکی از معروف ترین این اشعار است. | |||
1-قیل لی قل فی علی مدحاً مدحه یخمد ناراً مؤصدة | |||
2-قلتُ لا أقدر فی مدح امرءٍ ضلَّ ذو اللبَّ إلی أن عبَده | |||
3-و النبی المصطفی قال لنا لیلة المعراج لمّا صعده | |||
4-وضع الله بکتفی یده فاحس القلبُ أن قد برده | |||
5-وَ علیّ واضع أقدامَه فی محلٍ وضع الله یَده | |||
[1-گفته شد به من: علی را ستایش کن! که ستایش او آتش فراگیر جهنم را خاموش می کند.2-گفتم: نمی توانم ستایش کنم مردی را که انسان خردمند به حدی درباره او به حیرت افتاد که او را پرستید!3-پیامبر برگزیده ما(صلی الله علیه و آله) در شب معراج زمانی که به (آسمانها)بالا رفت ،گفت:4-خداوند دستش را بر روی شانه من گذارد به گونه ای که قلب من خنکی آن را احساس کرد 5- و علی(علیه السلام) قدمهایش را در جایی گذاشت که خداوند دستش را همانجا گذارده بود[اشاره به جریان شکستن بتها توسط علی (علیه السلام) در فتح مکه]. | |||
==نتایج== | ==نتایج== | ||
بر اساس برخی روایات، شکتن بتها بهدست [[امام علی(ع)]] سبب شد که پس از آن مشرکان بتها را در [[خانه خدا]] قرار ندهند.<ref> ابن شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۹۷؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۸۵.</ref> در برخی منابع [[اهلسنت]]، این ماجرا دلیلی بر لزوم نابودکردن وسایل انجام [[گناه]] دانسته شده است.<ref> طبری، تهذیب الآثار، مسند علی بن ابیطالب(ع)، بیتا، ص۲۳۸-۲۴۰ | بر اساس برخی روایات، شکتن بتها بهدست [[امام علی(ع)]] سبب شد که پس از آن مشرکان بتها را در [[خانه خدا]] قرار ندهند.<ref> ابن شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۹۷؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۸۵.</ref> در برخی منابع [[اهلسنت]]، این ماجرا دلیلی بر لزوم نابودکردن وسایل انجام [[گناه]] دانسته شده است.<ref> طبری، تهذیب الآثار، مسند علی بن ابیطالب(ع)، بیتا، ص۲۳۸-۲۴۰ | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس۲}} | {{پانویس۲}} |