حبیب بن مظاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

حبیب بن مُظَهَّر (یا مُظاهر) بن رئاب ابن اشتر بن حجوان بن فقعس بن طریف بن عمرو بن قیس بن حارث بن ثعلبه بن دودان بن اسد اسدی کندی فقعسی.<ref>الامین، اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۵۳</ref>

در منابع متقدم نام پدر او‌گاه به صورت مُظاهر<ref>ابن جریر، طبری، ج۵، ص۳۵۲، ۳۵۵، ۴۱۶</ref> و‌گاه به صورت مُظَهَّر<ref>بلاذری، انساب الاشراف ج۲، ص۴۶۲، ۴۷۸، ۴۸۰</ref> و در برخی مُطَهَّر<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۲۸، ۳۴، ۸۷</ref> ذکر شده است. [[عبدالله مامقانی|مامقانی]]، <ref>تنقیح المقال فی علم الرجال، ج۱۷، ص۳۹۴ـ۳۹۵</ref> با استناد به آنچه در زبان‌ها و زیارات مشهور است، مُظاهر را صحیح شمرده است. ولی [[سیدمحسن امین]] می‌نویسد: در بیشتر نسخه‌های کتاب‌های تاریخی و غیرتاریخی قدیم، مظهر بر وزن مطهر آمده است و درست نیز همین است و اینکه در کتاب‌های جدید مظاهر گفته می‌شود خلاف ضبط قدما است.<ref>الامین، اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۵۳</ref>

حبیب مردی عابد و پارسا بود. [[تقوا]] و حدود الهی را رعایت می‌کرد. حافظ کل [[قرآن]] کریم بود، و هر شب به نیایش و عبادت خدا می‌پرداخت.به فرموده [[امام حسین(ع)]] در هر شب یک ختم قرآن می‌کرد.<ref>شیخ عباس قمی، نفس المهموم، ص۱۲۴</ref> زندگی پاک و ساده‌ای داشت. آن قدر به دنیا بی‌رغبت بود و [[زهد]] را، سرمشق زندگی خود قرار داده بود، که هر چقدر به او پیشنهاد امان و پول فراوان شد، نپذیرفت، و گفت: «‌ما نزد [[رسول خدا]](ص) عذری نداریم که زنده باشیم، و [[امام حسین(ع)|فرزند]] [[رسول خدا]](ص) را مظلومانه به قتل برسانند ».<ref>الامین، اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۵۳</ref>

[[شیخ طوسی]]<ref>رجال الطوسی ص۶۰، ۹۳، ۱۰۰</ref> او را در میان فهرست اصحاب [[امام علی]]، [[امام حسن]] و [[امام حسین]] علیهم السلام قرار داده است ولی در میان فهرست صحابه پیامبر(ص) از وی یاد نمی‌کند؛ و از این کار شیخ طوسی بر می‌آید که حبیب از صحابه نبوده است. همچنین نویسندگان استیعاب و اسد الغابه وی را در شمار صحابه نیاورده‌اند.<ref>الامین، اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۵۴</ref>

پس از مرگ [[معاویه]] (سال ۶۰)، حبیب و جمعی از بزرگان شیعیان [[کوفه]]، همچون [[سلیمان بن صرد خزاعی|سلیمان بن صُرَد]]، [[مسیب بن نَجَبَه]] و [[رفاعةبن شداد]] بَجَلی، از [[بیعت]] با یزید خودداری کردند و برای [[امام حسین]](ع) نامه نوشتند و آن حضرت را برای قیام بر ضد [[امویان]] به [[کوفه]] دعوت کردند<ref>مفید، الارشاد، ص۳۷۸</ref> (ببینید: [[نامه های کوفیان به امام حسین(ع)#نامه نخست]]) و زمانی که [[مسلم بن عقیل]] به [[کوفه]] آمد، به یاری او شتافتند.

{{پانویس|4}}