پرش به محتوا

قیس بن سعد بن عباده: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویرایش
جز (ویرایش و تمیزکاری)
جز (ویرایش)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[خرداد]]|روز=[[۴]]|سال=[[۱۳۹۵]]|کاربر=Shamsoddin  }}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[خرداد]]|روز=[[۴]]|سال=[[۱۳۹۵]]|کاربر=Shamsoddin  }}
'''قیس بن سعد بن عبادة خزرجی'''،(درگذشته [[سال ۶۰۵ هجری قمری|۶۰ق]]) از [[صحابه|صحابۀ]] [[انصار]] پیامبر اکرم(ص)، بزرگ [[خزرج|قبیله خزرج]]، از فرماندهان ارشد سپاه امام علی(ع) و امام حسن(ع) و از سخاوتمندان مشهور عرب. در بسیاری از جنگ‌های دوره پیامبر(ص) شرکت داشت و پرچمدار آن حضرت بود، در جنگ جمل، نهروان و صفین در کنار امام علی(ع) و در دوره امام حسن(ع) از فرماندهان او بود. قیس احادیثی نیز از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده است. او پس از [[صلح امام حسن(ع)]] به مدینه رفت و سرانجام در همانجا در گذشت.
'''قیس بن سعد بن عبادة خزرجی'''،(درگذشته [[سال ۶۰ هجری قمری|۶۰ق]]) از [[صحابه|صحابۀ]] [[انصار]] پیامبر اکرم(ص)، بزرگ [[خزرج|قبیله خزرج]]، از فرماندهان ارشد سپاه امام علی(ع) و امام حسن(ع) و از سخاوتمندان مشهور عرب. در بسیاری از جنگ‌های دوره پیامبر(ص) شرکت داشت و پرچمدار آن حضرت بود، در جنگ جمل، نهروان و صفین در کنار امام علی(ع) و در دوره امام حسن(ع) از فرماندهان او بود. قیس احادیثی نیز از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده است. او پس از [[صلح امام حسن(ع)]] به مدینه رفت و سرانجام در همانجا در گذشت.
==نام، کنیه و نسب==
==نام، کنیه و نسب==
زندگی‌نامه‌نویسان نام پدر قیس را [سعد بن عباده|سعد بن عبادة]] بن دلیم بن أبی‌حلیمة نگاشته‌اند. لقب «خزرجی» به سبب نسبت قیس و پدرانش به قبیله خزرج مدینه است.<ref>نک: ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۲، ۵۹۵.</ref>
زندگی‌نامه‌نویسان نام پدر قیس را [[سعد بن عباده|سعد بن عبادة]] بن دلیم بن أبی‌حلیمة نگاشته‌اند. لقب «خزرجی» به سبب نسبت قیس و پدرانش به قبیله خزرج مدینه است.<ref>نک: ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۲، ۵۹۵.</ref>
کنیه او ابوالفضل، ابوعبدالله یا ابوعبدالملک و مادرش فکیهه بنت عبید بن دلیم بن حارثه بود. نسب‌شناسان او را ستوده و گفته‌اند که زیرک، باهوش و صاحب رای و در حیله‌های جنگی سرآمد بود. از او نقل است که درباره خویش گفته است: «اگر پیامبر نفرموده بود که جایگاه مکر و فریب آتش است، من مکارترین و فریبکارترین مرد عرب می‌شدم.»<ref> ابن اثیر، أسدالغابة، ج‌۴، ص۱۲۶.</ref>  
کنیه او ابوالفضل، ابوعبدالله یا ابوعبدالملک و مادرش فکیهه بنت عبید بن دلیم بن حارثه بود. نسب‌شناسان او را ستوده و گفته‌اند که زیرک، باهوش و صاحب رای و در حیله‌های جنگی سرآمد بود. از او نقل است که درباره خویش گفته است: «اگر پیامبر نفرموده بود که جایگاه مکر و فریب آتش است، من مکارترین و فریبکارترین مرد عرب می‌شدم.»<ref> ابن اثیر، أسدالغابة، ج‌۴، ص۱۲۶.</ref>  


خط ۱۷: خط ۱۷:


==دوره امام حسن(ع)==
==دوره امام حسن(ع)==
قیس در دوره امام حسن(ع) یکی از فرماندهان او بود و گفته‌اند که او با [[صلح امام حسن(ع)]] موافق نبود.<ref> دینوری، اخبارالطوال/ترجمه، ص۲۶۵.</ref>
قیس در دوره امام حسن(ع) یکی از فرماندهان او بود و گفته‌اند که او با [[صلح امام حسن(ع)]] موافق نبود. هنگامی که نامه امام حسن(ع)مبنی بر صلح با معاویه به او رسید، مردم را بین جنگ بدون اطاعت امام و بیعت با معاویه مخیر کرد. چون مردم بیعت با معاویه را برگزیدند به [[مدائن]] رفت.<ref> دینوری، اخبارالطوال، ص۲۱۸.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۲۳: خط ۲۳:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
*بلاذری (م ۲۷۹)، كتاب جمل من انساب الأشراف، تحقیق سهیل زكار و ریاض زركلی، بیروت، دار الفكر، ط الأولی، ۱۴۱۷/۱۹۹۶.
*بلاذری (م ۲۷۹)، كتاب جمل من انساب الأشراف، تحقیق: سهیل زكار و ریاض زركلی، بیروت، دار الفكر، ط الأولی، ۱۴۱۷ق/۱۹۹۶م.
*دینوری (۲۷۶)، ابن قتیبة، امامت و سیاست (تاریخ خلفاء)، ترجمه سید ناصر طباطبایی، تهران، ققنوس، ۱۳۸۰
*دینوری (۲۷۶)، ابن قتیبة، امامت و سیاست (تاریخ خلفاء)، ترجمه سید ناصر طباطبایی، تهران، ققنوس، ۱۳۸۰.
*دینوری (۲۷۶)، ابن قتیبة، الامامه و السیاسه، الإمامة و السیاسة المعروف بتاریخ الخلفاء، أب، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالأضواء ۱۴۱۰/۱۹۹۰.
*دینوری (۲۷۶)، ابن قتیبة، الامامه و السیاسه، الإمامة و السیاسة المعروف بتاریخ الخلفاء، أب، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالأضواء ۱۴۱۰ق/۱۹۹۰م.
*دینوری (۲۷۶)، الأخبار الطوال، تحقیق عبد المنعم عامر مراجعه جمال الدین شیال،قم بی تا.
*دینوری (۲۷۶)، احمد بن داود، الأخبارالطوال، تحقیق: عبدالمنعم عامر مراجعه جمال الدین شیال،قم، منشورات الرضی، ۱۳۶۸ش.
*واقدی(م ۲۰۷)، محمد بن عمر الواقدی، كتاب المغازی، تحقیق مارسدن جونس، بیروت، مؤسسة الأعلمی، ط الثالثة، ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
*واقدی(م ۲۰۷)، محمد بن عمر الواقدی، كتاب المغازی، تحقیق: مارسدن جونس، بیروت، مؤسسة الأعلمی، ط الثالثة، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.
*ثقفی كوفی، ابو اسحاق ابراهیم بن محمد (م ۲۸۳)، الغارات، تحقیق جلال الدین حسینی ارموی، تهران، انجمن آثار ملی، ۱۳۵۳ش.
*ثقفی كوفی (م ۲۸۳)، ابراهیم بن محمد، الغارات، تحقیق: جلال الدین حسینی ارموی، تهران، انجمن آثار ملی، ۱۳۵۳ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
{{صحابه}}
{{صحابه}}