شام: تفاوت میان نسخه‌ها

در دوران‏‌هاى گذشته، به سرزمين شام، سوريه نيز مى‏‌گفتند. بكرى گويد: «سوريه» (به ضم اول و كسر الراء و تخفيف الياء) نامى براى شام است.<ref>محمد كرد على، خطط الشام، ج ۱، ص ۴۷</ref> ارنست هرتز فيلد گويد: سوريه نامى «آشورى» است كه هنگام غلبه آشوريان بر اين كشور اطلاق مى‌‏شده و سين و شين در زبان سامى، به ‏طور يكسان به كار مى‏‌رفته است. نام سوريه براى نخستين بار در اثر «هرودوت» به شكل «shryn»، در خط «ميخى» و «siryon» در زبان «عبرى» استعمال مى‌‏شده كه بر لبنان شرقى اطلاق مى‌‏شده است. <ref> محمد كرد على، همان كتاب، ج ۱، ص ۴۷؛ عفيف البهنسى، الشام الحضاره، صص ۲۳- ۲۲.</ref> در دوران يونانى‌‏ها و بعد از آن، استعمال اين نام گسترش يافت و بر همه منطقه نهاده شد و تا پايان جنگ جهانى اول به همين معنا به ‏كار مى‌‏رفت. <ref> نجدت خماس، الشام فى صدر الاسلام، ص ۴۰ به نقل از: « syria history» The modern encyclopedia 1691- Article</ref> بنابراين، سوريه نامى است برگرفته از قوم آسورى يا آشورى.

در اثر هرودوت، فلسطين قسمتى از سوريه بوده و مورّخان جنگ‏هاى صليبى، فلسطين را جزئى از سوريه دانسته‏اند. اصطلاح «syrian»- در زبان انگليسى ‏در عصر حاضر، براى اين كشور استفاده مى‏شود كه البته منظور كشور جمهورى عربىِ سوريه است و گاهى به پيروان كنيسه قديم سوريه يا كنيسه سريانيه كاتوليك نيز گفته شده است. <ref>-Syria religeouse groups ,Encyclopedia britannica 51 th .p .919 -229 </ref> در حقيقت اسم سريانى «syriac» مفهومى لغوى و دينى و «syrian» نيز براى اعراب مفهومى جغرافيايى و وطنى دارد.

==پانویس==

{{پانویس}}