Automoderated users، confirmed، مدیران
۱۳۶
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←علت نامگذاری) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
ج) برخى گفتهاند: شام از «شامة» به معناى نقطه است كه به علت فراوانى روستاها و منطقههاى نزديک به هم آن را شام ناميدند؛ زيرا آنجا منطقهاى به رنگهاى مختلف سبز، سياه و سفيد خال خال بود (همانطور كه خال بدن انسان را شام گويند) و سام بن ارم بن سام بن نوح، آن را ساخت. | ج) برخى گفتهاند: شام از «شامة» به معناى نقطه است كه به علت فراوانى روستاها و منطقههاى نزديک به هم آن را شام ناميدند؛ زيرا آنجا منطقهاى به رنگهاى مختلف سبز، سياه و سفيد خال خال بود (همانطور كه خال بدن انسان را شام گويند) و سام بن ارم بن سام بن نوح، آن را ساخت. | ||
د) بعضى گويند: چون قومى از كنعان در اين سرزمين ساكن شدند؛ «فَتَشاءَمُوا إِلَيْها» | د) بعضى گويند: چون قومى از كنعان در اين سرزمين ساكن شدند؛ «فَتَشاءَمُوا إِلَيْها».<ref>شهاب الدين ابوعبداللَّه ياقوت بن عبداللَّه حموى، معجم البلدان، ج ۳، ص ۳۱۲.</ref> | ||
==محدوده شام== | |||
در دوران گذشته، سوريه كنونى، بخش عمدهاى از شام بوده و در واقع سرزمين شام، شامل كشورهاى كنونىِ سوريه، لبنان، فلسطين و اردن مىشده است. «الشأْم و الشَأم و الشآم» در واقع نامى بوده كه جغرافىدانان عرب بر اين منطقه نهادهاند. منطقهاى كه از يک سو به درياى روم و بيابان ممتداز ايله تا فرات و از سوى ديگراز فرات تا مرز روم منتهى مىشود. بدينصورت، سرزمينهاى روم در شمال، مرز مصر و بيابان بنىاسرائيل در جنوب آن واقع شده و آخرين محدوده آن در سمت مصر «رَفَحْ» و سمت روم «الثغور» است.<ref> اصطخرى، المسالك و الممالك، ص ۵۵.</ref> | |||
==نامهای دیگر== | |||
در دورانهاى گذشته، به سرزمين شام، سوريه نيز مىگفتند. بكرى گويد: «سوريه» (به ضم اول و كسر الراء و تخفيف الياء) نامى براى شام است.<ref>محمد كرد على، خطط الشام، ج ۱، ص ۴۷</ref> ارنست هرتز فيلد گويد: سوريه نامى «آشورى» است كه هنگام غلبه آشوريان بر اين كشور اطلاق مىشده و سين و شين در زبان سامى، به طور يكسان به كار مىرفته است. نام سوريه براى نخستين بار در اثر «هرودوت» به شكل «shryn»، در خط «ميخى» و «siryon» در زبان «عبرى» استعمال مىشده كه بر لبنان شرقى اطلاق مىشده است. <ref> محمد كرد على، همان كتاب، ج ۱، ص ۴۷؛ عفيف البهنسى، الشام الحضاره، صص ۲۳- ۲۲.</ref> در دوران يونانىها و بعد از آن، استعمال اين نام گسترش يافت و بر همه منطقه نهاده شد و تا پايان جنگ جهانى اول به همين معنا به كار مىرفت. <ref> نجدت خماس، الشام فى صدر الاسلام، ص ۴۰ به نقل از: « syria history» The modern encyclopedia 1691- Article</ref> بنابراين، سوريه نامى است برگرفته از قوم آسورى يا آشورى. | |||
در اثر هرودوت، فلسطين قسمتى از سوريه بوده و مورّخان جنگهاى صليبى، فلسطين را جزئى از سوريه دانستهاند. اصطلاح «syrian»- در زبان انگليسى در عصر حاضر، براى اين كشور استفاده مىشود كه البته منظور كشور جمهورى عربىِ سوريه است و گاهى به پيروان كنيسه قديم سوريه يا كنيسه سريانيه كاتوليك نيز گفته شده است. <ref>-Syria religeouse groups ,Encyclopedia britannica 51 th .p .919 -229 </ref> در حقيقت اسم سريانى «syriac» مفهومى لغوى و دينى و «syrian» نيز براى اعراب مفهومى جغرافيايى و وطنى دارد. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |