Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۴۶
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''غایَةُ الْمَرام وَ حُجَّةُ الْخِصام فی تَعْیینِ الْإمام مِنْ طَریقِ الْخاصّ وَ الْْعام'''، کتابی [[کلام|کلامی]] به زبان عربی، نوشته [[هاشم بن سلیمان بحرانی]]، عالم شیعه قرن یازدهم. این کتاب مجموعهای از احادیث [[شیعه]] و [[سنی]] در فضایل [[امام علی(ع)]] و [[ائمه شیعه]] است. این کتاب در زمان [[ناصرالدین شاه قاجار]] به دست شیخ | '''غایَةُ الْمَرام وَ حُجَّةُ الْخِصام فی تَعْیینِ الْإمام مِنْ طَریقِ الْخاصّ وَ الْْعام'''، کتابی [[کلام|کلامی]] به زبان عربی، نوشته [[هاشم بن سلیمان بحرانی]]، عالم شیعه قرن یازدهم. این کتاب مجموعهای از احادیث [[شیعه]] و [[سنی]] در فضایل [[امام علی(ع)]] و [[ائمه شیعه]] است. این کتاب در زمان [[ناصرالدین شاه قاجار]] به دست شیخ محمدتقی دزفولی با عنوان کفایة الخصام به فارسی ترجمه شد. | ||
==درباره مؤلف== | ==درباره مؤلف== | ||
{{اصلی|سید هاشم بحرانی}} | {{اصلی|سید هاشم بحرانی}} | ||
سید هاشم توبَلانی بحرانی مشهور به علامه بحرانی، [[فقیه]]، [[حدیث|محدث]] و [[تفسیر|مفسر]] [[شیعه]] در قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری قمری و اهل [[بحرین]] است. بحرانی مرجعیت دینی و اجتماعی اهالی بحرین را بر عهده داشت. کتاب تفسیری [[البرهان فی تفسیر القرآن]] از اوست. [[شیخ حر عاملی]] صاحب کتاب [[وسائل الشیعه]]، از شاگردان بحرانی است. بحرانی در ۱۱۰۷ یا ۱۱۰۹ق درگذشت و پیکرش در [[توبلی|توبَلی]]، در قبرستان مشهور [[ماتینی]]، به خاک سپرده شد. | سید هاشم توبَلانی بحرانی مشهور به علامه بحرانی، [[فقیه]]، [[حدیث|محدث]] و [[تفسیر|مفسر]] [[شیعه]] در قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری قمری و اهل [[بحرین]] است. بحرانی مرجعیت دینی و اجتماعی اهالی بحرین را بر عهده داشت. کتاب تفسیری [[البرهان فی تفسیر القرآن]] از اوست. [[شیخ حر عاملی]] صاحب کتاب [[وسائل الشیعه]]، از شاگردان بحرانی است. بحرانی در ۱۱۰۷ یا ۱۱۰۹ق درگذشت و پیکرش در [[توبلی|توبَلی]]، در قبرستان مشهور [[ماتینی]]، به خاک سپرده شد. | ||
== | |||
==محتوا== | |||
کتاب دارای مقدمه و دو مقصد و یک خاتمه است. | کتاب دارای مقدمه و دو مقصد و یک خاتمه است. | ||
*'''مقصد اول'''، شامل ۶۷ باب درباره اثبات [[امامت]] [[علی بن ابی طالب]] و فرزندان | *'''مقصد اول'''، شامل ۶۷ باب درباره اثبات [[امامت]] [[علی بن ابی طالب]] و فرزندان امام؛ این بخش از کتاب، در سال ۱۱۰۰ق خاتمه یافته است. | ||
*'''مقصد دوم'''، شامل ۲۴۶ باب درباره فضائل و اوصاف [[امامان]](ع) که در سال ۱۱۰۲ق پایان پذیرفته است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref> <ref>بحرانی، غایة المرام، ۱۴۲۲ق، فهرست کتاب.</ref> | *'''مقصد دوم'''، شامل ۲۴۶ باب درباره فضائل و اوصاف [[امامان]](ع) که در سال ۱۱۰۲ق پایان پذیرفته است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref> <ref>بحرانی، غایة المرام، ۱۴۲۲ق، فهرست کتاب.</ref> | ||
خط ۴۱: | خط ۴۳: | ||
در پایان، دو رساله از ابوعثمان بن عمر جاحظ آورده که در آن مقدم بودن [[حضرت علی(ع)]] بر سایر [[خلفای ثلاثه|خلفا]] بیان شده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref> | در پایان، دو رساله از ابوعثمان بن عمر جاحظ آورده که در آن مقدم بودن [[حضرت علی(ع)]] بر سایر [[خلفای ثلاثه|خلفا]] بیان شده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref> | ||
==منابع | ==منابع کتاب== | ||
برخی از کتابهای اهل سنت که مؤلف به آنها استناد کرده، از این قرار است: | برخی از کتابهای اهل سنت که مؤلف به آنها استناد کرده، از این قرار است: | ||
{{ستون-شروع|۳}} | {{ستون-شروع|۳}} | ||
خط ۵۸: | خط ۶۰: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[پرونده:ترجمه غایة المرام.jpg|150px|بندانگشتی|کفایة الخصام ترجمه غایة المرام]] | [[پرونده:ترجمه غایة المرام.jpg|150px|بندانگشتی|کفایة الخصام ترجمه غایة المرام]] | ||
==نسخ و چاپ== | ==نسخ و چاپ== | ||
* نسخه خطی [[کتابخانه آستان قدس رضوی]] | * نسخه خطی [[کتابخانه آستان قدس رضوی]] | ||
خط ۶۷: | خط ۶۵: | ||
این کتاب در ۷ جلد با تحقیق سید علی عاشور در [[بیروت]] و در مؤسسة التاریخ العربی در سال ۱۴۲۲ق منتشر شد. | این کتاب در ۷ جلد با تحقیق سید علی عاشور در [[بیروت]] و در مؤسسة التاریخ العربی در سال ۱۴۲۲ق منتشر شد. | ||
===ترجمه و تلخیص=== | |||
بنا به گفته [[آقا بزرگ]] در [[الذریعه]]، این اثر در عهد [[ناصرالدین شاه قاجار]] (۱۲۷۳ق) با عنوان «کِفایَةُ الخِصام» توسط محمدتقی دزفولی به فارسی ترجمه شده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref> همچنین خلاصه آن با عنوان «مُلَخّصُ المَرام» توسط [[محمد تقی آقا نجفی اصفهانی]] (متوفای۱۳۳۲ق) چاپ شده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۲۲، ص ۲۱۲.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس2}} | {{پانویس2}} |