پرش به محتوا

غایة المرام و حجة الخصام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویکی سازی)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''غایَةُ الْمَرام وَ حُجَّةُ الْخِصام فی تَعْیینِ الْإمام مِنْ طَریقِ الْخاصّ وَ الْْعام'''، کتابی [[کلام|کلامی]] به زبان عربی، نوشته [[هاشم بن سلیمان بحرانی]]، عالم شیعه قرن یازدهم. این کتاب مجموعه‌ای از احادیث [[شیعه]] و [[سنی]] در فضایل [[امام علی(ع)]] و [[ائمه شیعه]] است. این کتاب در زمان [[ناصرالدین شاه قاجار]] به دست شیخ محمد تقی دزفولی با عنوان کفایة الخصام به فارسی ترجمه شد.
'''غایَةُ الْمَرام وَ حُجَّةُ الْخِصام فی تَعْیینِ الْإمام مِنْ طَریقِ الْخاصّ وَ الْْعام'''، کتابی [[کلام|کلامی]] به زبان عربی، نوشته [[هاشم بن سلیمان بحرانی]]، عالم شیعه قرن یازدهم. این کتاب مجموعه‌ای از احادیث [[شیعه]] و [[سنی]] در فضایل [[امام علی(ع)]] و [[ائمه شیعه]] است. این کتاب در زمان [[ناصرالدین شاه قاجار]] به دست شیخ محمدتقی دزفولی با عنوان کفایة الخصام به فارسی ترجمه شد.
 
==درباره مؤلف==
==درباره مؤلف==
{{اصلی|سید هاشم بحرانی}}
{{اصلی|سید هاشم بحرانی}}
سید هاشم توبَلانی بحرانی مشهور به علامه بحرانی، [[فقیه]]، [[حدیث|محدث]] و [[تفسیر|مفسر]] [[شیعه]] در قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری قمری و اهل [[بحرین]] است. بحرانی مرجعیت دینی و اجتماعی اهالی بحرین را بر عهده داشت. کتاب تفسیری [[البرهان فی تفسیر القرآن]] از اوست. [[شیخ حر عاملی]] صاحب کتاب [[وسائل الشیعه]]، از شاگردان بحرانی است. بحرانی در ۱۱۰۷ یا ۱۱۰۹ق درگذشت و پیکرش در [[توبلی|توبَلی]]، در قبرستان مشهور [[ماتینی]]، به خاک سپرده شد.
سید هاشم توبَلانی بحرانی مشهور به علامه بحرانی، [[فقیه]]، [[حدیث|محدث]] و [[تفسیر|مفسر]] [[شیعه]] در قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری قمری و اهل [[بحرین]] است. بحرانی مرجعیت دینی و اجتماعی اهالی بحرین را بر عهده داشت. کتاب تفسیری [[البرهان فی تفسیر القرآن]] از اوست. [[شیخ حر عاملی]] صاحب کتاب [[وسائل الشیعه]]، از شاگردان بحرانی است. بحرانی در ۱۱۰۷ یا ۱۱۰۹ق درگذشت و پیکرش در [[توبلی|توبَلی]]، در قبرستان مشهور [[ماتینی]]، به خاک سپرده شد.
==محتوای کتاب==
 
==محتوا==
کتاب دارای مقدمه و دو مقصد و یک خاتمه است.
کتاب دارای مقدمه و دو مقصد و یک خاتمه است.
*'''مقصد اول'''، شامل ۶۷ باب درباره اثبات [[امامت]] [[علی بن ابی طالب]] و فرزندان ایشان؛ این بخش از کتاب، در سال ۱۱۰۰ق خاتمه یافته است.
*'''مقصد اول'''، شامل ۶۷ باب درباره اثبات [[امامت]] [[علی بن ابی طالب]] و فرزندان امام؛ این بخش از کتاب، در سال ۱۱۰۰ق خاتمه یافته است.
*'''مقصد دوم'''، شامل ۲۴۶ باب درباره فضائل و اوصاف [[امامان]](ع) که در سال ۱۱۰۲ق پایان پذیرفته است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref> <ref>بحرانی، غایة المرام، ۱۴۲۲ق، فهرست کتاب.</ref>
*'''مقصد دوم'''، شامل ۲۴۶ باب درباره فضائل و اوصاف [[امامان]](ع) که در سال ۱۱۰۲ق پایان پذیرفته است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref> <ref>بحرانی، غایة المرام، ۱۴۲۲ق، فهرست کتاب.</ref>


خط ۴۱: خط ۴۳:
در پایان، دو رساله از ابوعثمان بن عمر جاحظ آورده که در آن مقدم بودن [[حضرت علی(ع)]] بر سایر [[خلفای ثلاثه|خلفا]] بیان شده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref>
در پایان، دو رساله از ابوعثمان بن عمر جاحظ آورده که در آن مقدم بودن [[حضرت علی(ع)]] بر سایر [[خلفای ثلاثه|خلفا]] بیان شده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref>


==منابع اهل سنت==
==منابع کتاب==
برخی از کتاب‌های اهل سنت که مؤلف به آنها استناد کرده، از این قرار است:
برخی از کتاب‌های اهل سنت که مؤلف به آنها استناد کرده، از این قرار است:
{{ستون-شروع|۳}}
{{ستون-شروع|۳}}
خط ۵۸: خط ۶۰:
{{پایان}}
{{پایان}}
[[پرونده:ترجمه غایة المرام.jpg|150px|بندانگشتی|کفایة الخصام ترجمه غایة المرام]]
[[پرونده:ترجمه غایة المرام.jpg|150px|بندانگشتی|کفایة الخصام ترجمه غایة المرام]]
==ترجمه و تلخیص==
بنا به گفته [[آقا بزرگ]] در [[الذریعه]]، این اثر در عهد [[ناصرالدین شاه قاجار]] (۱۲۷۳ق) با عنوان «کِفایَةُ الخِصام» توسط محمدتقی دزفولی به فارسی ترجمه شده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref> همچنین خلاصه آن با عنوان «مُلَخّصُ المَرام» توسط [[محمد تقی آقا نجفی اصفهانی]] (متوفای۱۳۳۲ق) چاپ شده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۲۲، ص ۲۱۲.</ref>
==نسخ و چاپ==
==نسخ و چاپ==
* نسخه خطی [[کتابخانه آستان قدس رضوی]]
* نسخه خطی [[کتابخانه آستان قدس رضوی]]
خط ۶۷: خط ۶۵:


این کتاب در ۷ جلد با تحقیق سید علی عاشور در [[بیروت]] و در مؤسسة التاریخ العربی در سال ۱۴۲۲ق منتشر شد.
این کتاب در ۷ جلد با تحقیق سید علی عاشور در [[بیروت]] و در مؤسسة التاریخ العربی در سال ۱۴۲۲ق منتشر شد.
===ترجمه و تلخیص===
بنا به گفته [[آقا بزرگ]] در [[الذریعه]]، این اثر در عهد [[ناصرالدین شاه قاجار]] (۱۲۷۳ق) با عنوان «کِفایَةُ الخِصام» توسط محمدتقی دزفولی به فارسی ترجمه شده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref> همچنین خلاصه آن با عنوان «مُلَخّصُ المَرام» توسط [[محمد تقی آقا نجفی اصفهانی]] (متوفای۱۳۳۲ق) چاپ شده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۲۲، ص ۲۱۲.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس2}}
{{پانویس2}}
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۴۶

ویرایش