پرش به محتوا

سبیکه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ دسامبر ۲۰۱۷
جز
افزایش
imported>Hasanzade
(وصله زبان)
جز (افزایش)
خط ۴۵: خط ۴۵:
}}
}}


'''سَبیکه'''، همسر [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]] و مادر [[امام جواد (ع)]]. بنا بر  روایات، کنیزی<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، بیروت، ج۵۰، ص۱.</ref> از نسل [[ماریه قبطیه]] بود.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۶۶۴.</ref> او را به نام‌های، دُرّه، خَیزُران، رَیحانَه<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، بیروت، ج۵۰، ص۷.</ref> و سُکَینَه،<ref>عاشور، موسوعة اهل البیت، بیروت، ج۱۶، ص۱۴.</ref> هم خوانده‌اند.<ref>امین، اعیان الشیعة، بیروت، ج۲، ص۳۲.</ref> نام خیزران را [[امام رضا (ع)]] برایش انتخاب کرد.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، بیروت، ج۵۰، ص۷؛ امین، اعیان الشیعة، بیروت، ج۲، ص۳۲.</ref> [[شیخ صدوق]] نام او را «خیزران» نقل کرده است.<ref>عاشور، موسوعة اهل البیت، بیروت، ج۱۶، ص۱۴.</ref> کنیه‌ سبیکه، ام‌الحسن بوده است.<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ج۴، ص۳۷۹؛ طبری، دلائل الامامه، ص۲۰۹.</ref>
'''سَبیکه'''، معروف به '''سبیکه نوبیه''' همسر [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]] و مادر [[امام جواد (ع)]]. بنا بر  روایات، کنیزی<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، بیروت، ج۵۰، ص۱.</ref> از نسل [[ماریه قبطیه]] بود.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۶۶۴.</ref> او را به نام‌های، دُرّه، خَیزُران، رَیحانَه<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، بیروت، ج۵۰، ص۷.</ref> و سُکَینَه،<ref>عاشور، موسوعة اهل البیت، بیروت، ج۱۶، ص۱۴.</ref> هم خوانده‌اند.<ref>امین، اعیان الشیعة، بیروت، ج۲، ص۳۲.</ref> نام خیزران را [[امام رضا (ع)]] برایش انتخاب کرد.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، بیروت، ج۵۰، ص۷؛ امین، اعیان الشیعة، بیروت، ج۲، ص۳۲.</ref> [[شیخ صدوق]] نام او را «خیزران» نقل کرده است.<ref>عاشور، موسوعة اهل البیت، بیروت، ج۱۶، ص۱۴.</ref> کنیه‌ سبیکه، ام‌الحسن بوده است.<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ج۴، ص۳۷۹؛ طبری، دلائل الامامه، ص۲۰۹.</ref>


سبیکه را مرّیسی (<small>روستایی در مصر</small>) یا قبطی (<small>سرزمین [[مصر]]</small>) یا مرُسی (<small>شهری در کشور مغرب</small>) دانسته‌اند.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، بیروت، ج۵۰، ص۷.</ref>
سبیکه را مرّیسی (<small>روستایی در مصر</small>) یا قبطی (<small>سرزمین [[مصر]]</small>) یا مرُسی (<small>شهری در کشور مغرب</small>) دانسته‌اند.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، بیروت، ج۵۰، ص۷.</ref>