پرش به محتوا

حکمای اربعه تهران: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۸۶۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ نوامبر ۲۰۱۵
imported>Lohrasbi
imported>Lohrasbi
خط ۴۸: خط ۴۸:
== آقا میرزاحسین‌ سبزواری ==
== آقا میرزاحسین‌ سبزواری ==
چهارمین‌ حکیم‌ پایه‌گذار حوزه‌ تهران‌، آقا میرزاحسین‌ سبزواری‌، از شاگردان‌ [[حاج ملاهادی سبزواری]] است‌.<ref>صدوقی‌ سها، ص‌ ۴۰</ref> میرزاحسین‌ از سبزوار راهی‌ تهران‌ شد و در مدرسه‌ عبداللّه‌خان‌ در بازار بزازها، مدرّس‌ رسمی‌ علوم‌ عقلی‌ و نقلی‌ بود و شاگردان‌ بسیاری‌ داشت‌، ولی‌ تخصص‌ او در ریاضیات‌ بود و در این‌ رشته‌ آثار مهمی‌ همچون‌ حواشی‌ بر شرح‌ چغمینی‌ و مفتاح‌الحساب‌ دارد. در طب‌ نیز چیرگی‌ کامل‌ داشت‌.<ref>همان‌، ص‌۱۲۱؛ صدرالدین‌ شیرازی‌، مقدمه‌ آشتیانی‌، ص‌ صدوبیست‌و هشت‌</ref> حضور وی‌ در تهران‌، در کنار آقاعلی‌ و آقامحمدرضا و جلوه‌، نشانه‌ گستردگی‌ حوزه‌ فکری‌ آن زمان‌ است‌.
چهارمین‌ حکیم‌ پایه‌گذار حوزه‌ تهران‌، آقا میرزاحسین‌ سبزواری‌، از شاگردان‌ [[حاج ملاهادی سبزواری]] است‌.<ref>صدوقی‌ سها، ص‌ ۴۰</ref> میرزاحسین‌ از سبزوار راهی‌ تهران‌ شد و در مدرسه‌ عبداللّه‌خان‌ در بازار بزازها، مدرّس‌ رسمی‌ علوم‌ عقلی‌ و نقلی‌ بود و شاگردان‌ بسیاری‌ داشت‌، ولی‌ تخصص‌ او در ریاضیات‌ بود و در این‌ رشته‌ آثار مهمی‌ همچون‌ حواشی‌ بر شرح‌ چغمینی‌ و مفتاح‌الحساب‌ دارد. در طب‌ نیز چیرگی‌ کامل‌ داشت‌.<ref>همان‌، ص‌۱۲۱؛ صدرالدین‌ شیرازی‌، مقدمه‌ آشتیانی‌، ص‌ صدوبیست‌و هشت‌</ref> حضور وی‌ در تهران‌، در کنار آقاعلی‌ و آقامحمدرضا و جلوه‌، نشانه‌ گستردگی‌ حوزه‌ فکری‌ آن زمان‌ است‌.
== شاگردان حکمای اربعه ==
حکمای‌ اربعه‌ شاگردان‌ بسیاری‌ تربیت‌ کردند، از جمله‌:
{{ستون-شروع|2}}
* آخوند ملامحمد هیدَجی‌ (متوفی‌ ۱۳۰۶)؛
* میرزاهاشم‌ اشکوری‌(متوفی‌ ۱۳۳۲)؛
* حیدر قلیخان‌ قاجار(متوفی‌ ۱۳۱۸)؛
* [[محمد طاهر تنکابنی|میرزاطاهر تنکابنی‌]](متوفی‌ ۱۳۲۰ ش‌)؛
* میرزاحسن‌ آشتیانی‌(متوفی‌ ۱۳۱۱ ش‌)؛
* محمدمعصوم‌ شیرازی‌ معروف‌ به‌ نایب‌الصدر(متوفی‌ ۱۳۰۴ ش‌)؛
* میرزا شهاب‌الدین‌ نیریزی‌(متوفی‌ ۱۳۲۰)؛
* میرزاحسن‌ کرمانشاهی‌(متوفی‌ ۱۳۳۶).
{{پایان}}
و نیز  طبقه‌ای‌ دیگر از حکمای‌ بزرگ‌ دوران‌ بعدی‌ به حکمای اربعه انتساب پیدا می‌کنند. حکمایی همچون‌ [[میرزا مهدی آشتیانی]](متوفی‌ ۱۳۳۱ ش‌)، [[محمد تقی آملی]](متوفی‌ ۱۳۴۹ ش‌)، [[میرزا احمد آشتیانی]](متوفی‌ ۱۳۵۳ ش‌)، [[سید ابوالحسن رفیعی قزوینی]](متوفی‌ ۱۳۵۳ ش‌)، [[ابوالحسن شعرانی]](متوفی‌ ۱۳۵۲ ش‌) و [[سید کاظم عصار|سیدکاظم‌ عصّار]](متوفی‌ ۱۳۵۳ ش‌)، که‌ شاید بتوان‌ گفت‌ وی‌ آخرین‌ نماینده‌ تمام‌ عیار حوزه‌ فلسفی‌ و عرفانی‌ تهران‌ بود. البته‌ هنوز این‌ حوزه‌ فلسفی‌ در تهران‌ فعال‌ است‌، گرچه‌ دیگر نمایندگانی‌ شاخص‌ مانند عصار و آشتیانی‌ دیده‌ نمی‌شوند.


== پانویس ==
== پانویس ==
کاربر ناشناس