کفاره قسم: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[قرآن کریم]] تنها به پذیرایی کردن از [[فقیر|فقرا]] با همان غذاهای معمولی که فرد به خانواده خود می‌دهد بسنده شده است.<ref>مائده، ۸۹.</ref> در فتوای برخی [[مراجع تقلید|مراجع]]، پرداخت غذای غالب مردم مثل گندم، جو، ذرت و امثال آن به [[فقیر]] شرط شده است؛<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة، ۱۴۰۹ق، ج‌۲، ص۱۳۰.</ref> از همین جهت گفته‌اند که در پرداخت کفاره باید قُوت غالب فرد در نظر گرفته شود؛<ref> محمدی خراسانی، شرح تبصرة المتعلمین، ۱۳۷۶ش، ج‌۲، ص۲۹۲‌.</ref> البته عده‌ای به احتیاط واجب، اطعام را منحصر در نان، گندم و یا آرد می‌دانند.<ref> کابلی، توضیح المسائل‌ فیاض، ۱۴۲۶ق، ص۵۹۸.</ref>

در برخی [[روایات]] چنین آمده که در صورت امکان، تنها به نان اکتفا نشده و خورشتی نیز بدان اضافه شود که در بهترین حالت، گوشت و در مرحله بعد، سرکه و لااقل نمک خواهد بود.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۴۵۳؛ طوسی، تهذیب الأحکام، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۲۹۶.</ref> البته محققان معاصر بر آنند که این نوع اطعام، مربوط به زمانی است که این افزودنی‌ها به عنوان خورشت به حساب می‌آمده است و نمی‌توان این [[حدیث|احادیث]] را شامل زمان حال دانست.<ref> عابدینی، درنگی در چگونگی پرداخت کفارات، ۱۳۸۲ش، ص۱۴۲.</ref>

در مورد سوگندی که در حال احرام خورده شود، کفاره متفاوتی در نظر گرفته شده است. بدین معنا که اگر فرد در حال [[احرام]]، به دروغ سوگند بخورد، باید یک گوسفند را به‌عنوان کفاره [[قربانی]] کند و در صورت تکرار قسم دروغ، به‌گونه‌ای که بدون فاصله با قسم اول ادا شود، قربانی نمودن یک گاو و یا شتر معین شده است.<ref> بهجت، مناسک حج و عمره، ۱۴۲۴ق، ص۱۰۵.</ref>  

در پاره‌ای از موارد، انجام دادن برخی کارها را مستحق پرداخت کفاره قسم دانسته‌اند. برای نمونه می‌توان به زنی که در مصیبت عزیزانش موهای خود را بکند و یا صورت خود را بخراشد، به‌گونه‌ای که خون بیاید و یا مردی که در مصیبت فرزند یا همسر خود جامه دریده و گریبان چاک کند، اشاره کرد.<ref> خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج‌۱، ص۳۴۷ – ۳۴۸؛ هاشمی‌ شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت(ع)، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۴۰ - ۲۴۱؛ مجلسی، لوامع صاحبقرانی (شرح فقیه)‌، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref> همچنین به فتوای برخی، اگر فردی به بیزاری از [[خدا|خداوند]] و [[معصومان(ع)]] سوگند یاد کند، باید [[کفاره ظهار]] دهد و اگر نتوانست بنا بر احتیاط کفاره قسم را بپردازد.<ref> شعرانی، تبصرة المتعلمین (ترجمه و شرح)، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۶۲۰.</ref>