confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۲۴
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
|||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
== اهل سنت و مسئله اجتهاد == | == اهل سنت و مسئله اجتهاد == | ||
پس از تثبیت مذاهب چهارگانه در میان عموم اهل سنت، [[اجتهاد]] میان آنان متوقف شد.<ref name=":6" /> آنان معتقدند تنها باید از مذاهب چهارگانه تقلید کرد<ref name=":14">محیطی، «تطور فقه سلفیه از پیدایش تا عصر حاضر»، ص۸۷.</ref> و علم به [[شریعت|شریعت پیامبر(ص)]] تنها از طریق مذاهب چهارگانه ممکن است.<ref name=":14" /> با این حال این اعتقاد توسط برخی افراد{{یادداشت| سید رشید رضا، شیخ محمد عبده و هم چنین احمدامین مصری از مخالفان تقلید ومدافعان باز بودن باب اجتهاد هستند. }} و گروهها مورد مناقشه واقع شده است.<ref>برای نمونه: حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ۲۰۱۰م، ج۲، ص۱۴۹.</ref>{{یادداشت|سید شیخ اسد حیدر از رشید رضا شاگرد عبده در باره اجتهاد اینگونه نقل کرده : لا نعرف في ترك الاجتهاد منفعة ما، و أما مضاره فكثيرة، و كلها ترجع إلى إهمال العقل، و قطع طريق العلم، و الحرمان من استقلال الفكر، و قد أهمل المسلمون كل علم بترك الاجتهاد، فصاروا إلى ما نرى.در ترک اجتهاد نفعی نمی بینیم ولی زیان هایش بسیار است و تمام ضررهایش بر می گرددبه بی اعتنایی به عقل وبریدن راه علم و محرومیت از استقلال فکر . الشيخ أسد حيدر، الإمام الصادق و المذاهب الأربعة، ج۲، ص۱۶۲. }}[[شیخ محمود شلتوت]] از اساتید و رؤسای [[الازهر|دانشگاه الازهر]] در مصر یکی از کسانی است که انحصار تقلید از مذاهب اربعه را نادرست دانسته و ضمن جایز دانستن پیروی از مذهب جعفری که همان شیعه امامیه است، پیروی از هر مکتبی را که بطور صحیح نقل شده و احکام آن در کتب مخصوص به خود مدون گشته حق هر مسلمانی دانسته و صریحاً اعلان کرد که هرکسی مقلد یکی از این مذاهب چهارگانه باشد می تواند به مذهب دیگری ( هر مکتبی که باشد ) منتقل شود.<ref>سلهب، الشیخ محمود شلتوت، ۲۰۰۸م، ص۱۵۴.</ref> | پس از تثبیت مذاهب چهارگانه در میان عموم اهل سنت، [[اجتهاد]] میان آنان متوقف شد.<ref name=":6" /> آنان معتقدند تنها باید از مذاهب چهارگانه تقلید کرد<ref name=":14">محیطی، «تطور فقه سلفیه از پیدایش تا عصر حاضر»، ص۸۷.</ref> و علم به [[شریعت|شریعت پیامبر(ص)]] تنها از طریق مذاهب چهارگانه ممکن است.<ref name=":14" /> با این حال این اعتقاد توسط برخی افراد{{یادداشت| سید رشید رضا، شیخ محمد عبده و هم چنین احمدامین مصری از مخالفان تقلید ومدافعان باز بودن باب اجتهاد هستند. }} و گروهها مورد مناقشه واقع شده است.<ref>برای نمونه: حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ۲۰۱۰م، ج۲، ص۱۴۹.</ref>{{یادداشت|سید شیخ اسد حیدر از رشید رضا شاگرد عبده در باره اجتهاد اینگونه نقل کرده : لا نعرف في ترك الاجتهاد منفعة ما، و أما مضاره فكثيرة، و كلها ترجع إلى إهمال العقل، و قطع طريق العلم، و الحرمان من استقلال الفكر، و قد أهمل المسلمون كل علم بترك الاجتهاد، فصاروا إلى ما نرى.در ترک اجتهاد نفعی نمی بینیم ولی زیان هایش بسیار است و تمام ضررهایش بر می گرددبه بی اعتنایی به عقل وبریدن راه علم و محرومیت از استقلال فکر . الشيخ أسد حيدر، الإمام الصادق و المذاهب الأربعة، ج۲، ص۱۶۲. }}[[شیخ محمود شلتوت]] از اساتید و رؤسای [[الازهر|دانشگاه الازهر]] در [[مصر]] یکی از کسانی است که انحصار تقلید از مذاهب اربعه را نادرست دانسته و ضمن جایز دانستن پیروی از مذهب جعفری که همان شیعه امامیه است، پیروی از هر مکتبی را که بطور صحیح نقل شده و احکام آن در کتب مخصوص به خود مدون گشته حق هر مسلمانی دانسته و صریحاً اعلان کرد که هرکسی مقلد یکی از این مذاهب چهارگانه باشد می تواند به مذهب دیگری ( هر مکتبی که باشد ) منتقل شود.<ref>سلهب، الشیخ محمود شلتوت، ۲۰۰۸م، ص۱۵۴.</ref> | ||
=== فقه سلفی === | === فقه سلفی === | ||
[[ابن تیمیه]] از فقیهان قرن هشتم هجری و از مبلغان اصلی [[سلفیه|سلفیگری]] بر باز بودن باب اجتهاد تاکید میورزید.<ref name=":15">پاکتچی، «اندیشههای فقهی در سدههای متاخر»، ص۴۵۵.</ref> احمد پاکتچی، پژوهشگر علوم قرآن و حدیث، معتقد است ابن تیمیه را باید فقیهی در چارچوب مذهب حنبلی انگاشت که در بخشی از مسائل از مواضع مشهور فقه حنبلی عدول کرده است.<ref name=":15" /> [[محمد بن عبدالوهاب]]، از فقیهان قرن سیزده هجری و به تبع او مفتیانِ وهابی معتقدند که باید مانند سَلَف به [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]] مراجعه کرد و با توجه به آیات و روایات اجتهاد نمود.<ref>محیطی، «تطور فقه سلفیه از پیدایش تا عصر حاضر»، ص۹۵.</ref> | [[ابن تیمیه]] از فقیهان قرن هشتم هجری و از مبلغان اصلی [[سلفیه|سلفیگری]] بر باز بودن باب اجتهاد تاکید میورزید.<ref name=":15">پاکتچی، «اندیشههای فقهی در سدههای متاخر»، ص۴۵۵.</ref> احمد پاکتچی، پژوهشگر علوم قرآن و حدیث، معتقد است ابن تیمیه را باید فقیهی در چارچوب مذهب حنبلی انگاشت که در بخشی از مسائل از مواضع مشهور فقه حنبلی عدول کرده است.<ref name=":15" /> [[محمد بن عبدالوهاب]]، از فقیهان قرن سیزده هجری و به تبع او مفتیانِ وهابی معتقدند که باید مانند سَلَف به [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]] مراجعه کرد و با توجه به آیات و روایات اجتهاد نمود.<ref>محیطی، «تطور فقه سلفیه از پیدایش تا عصر حاضر»، ص۹۵.</ref> |