مذاهب چهارگانه اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

مذهب پیروان فقهی [[ابوحنیفه]] ([[سال ۸۰ هجری قمری|۸۰]]-[[سال ۱۵۰ هجری قمری|۱۵۰ق]]) است.<ref name=":4">گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۹۲ش، ص۸۳.</ref> ابوحنیفه امام [[اصحاب رای|اهل رأی]] بوده است.<ref name=":4" /> او با وجود اصرار و تأکید بر احکام تعبدی و [[سنت|سنت نبوی]]، اخبار و روایات غیرقطعی را برای [[فتوا|فتوا دادن]] کافی نمی‌دانست.<ref>پاکتچی، «اندیشه‌های فقهی در سده‌های ۲و۳»، ص۴۴۴.</ref>

مذهب پیروان [[محمد بن ادریس شافعی]] ([[سال ۱۵۰ هجری قمری|۱۵۰]]-[[سال ۲۰۴ هجری قمری|۲۰۴ق]]) است. فقه شافعی بر پایه [[حدیث]] بنا شده بود، به نحوی که برخی فقه شافعی را فقهی حدیث‌مدار دانسته‌اند.<ref>پاکتچی، «اندیشه‌های فقهی در سده‌های ۲و۳»، ص۴۴۶.</ref> شافعی از برخی روش‌های اصحاب رأی نیز استفاده می‌کرد و توانست در میانه این دو روش قرار گیرد.<ref>ابراهیم بن علی وزیر، الامام الشافعی، ۲۰۰۰م، ص۱۷۸.</ref> [[شیعه|شیعیان]] عموماً پیروان مذهب شافعی را به شیعه امامیه نزدیک‌تر می‌دانند.<ref>[http://www.magiran.com/npview.asp?ID=2055676 برفی، «بررسی علل همگرایی و ناهمگرایی دو مذهب شافعی و حنفی با شیعه امامیه»]</ref>