حلف الفضول: تفاوت میان نسخه‌ها

حلف الفضول (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ اکتبر ۲۰۱۴، ساعت ۱۰:۵۸

۶۴۶ بایت حذف‌شده ، ‏۱۹ اکتبر ۲۰۱۴

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Fallah

Automoderated users، confirmed، مدیران

۱۳۶

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''حِلْفُ الْفُضول'''، پیمانی میان برخی طوایف [[قریش]] در روزگار [[جاهلیت]]، برای حمایت از ستمدیدگان در [[مکه]] بود.
+'''حِلْفُ الْفُضول'''، نام پیمانی است که میان برخی طوایف [[قریش]] در روزگار [[جاهلیت]]، برای حمایت از ستمدیدگان در [[مکه]] منعقد شد. زُبیر بن عبدالمطلب، عموی [[رسول اکرم]] و از بزرگان و اشراف قریش، نخستین کسی بود که درباره حلف الفضول سخن گفت و به آن دعوت کرد. در پی آن، برخی طوایف قریش در [[دارالنَّدوه]] گرد آمدند و درباره این موضوع به توافق رسیدند و سپس در خانه عبدالله بن جدعان به طور رسمی با یکدیگر بر سر این موضوع هم‌پیمان شدند. [[بنی هاشم]] و [[بنی مطّلب]]، فرزندان [[عبدمَناف]]، بنی زُهرة بن کلاب، بنی تَیم بن مُرَّه، و بنی اسد بن عبدالعُزّی بن قُصَی طوایف شرکت کننده در این پیمان بودند. [[رسول اکرم]]  پس از [[بعثت]] از این پیمان به نیکی یاد کردند.
-سبب این پیمان آن بود که اعضای قبیله [[قریش]]‌ گاه به بیگانگان یا کسانی که خاندان و عشیره‌ای در [[مکه]] نداشتند، ستم می‌کردند. زُبیر بن عبدالمطلب، عموی [[رسول اکرم]] و از بزرگان و اشراف قریش، نخستین کسی بود که درباره حلف الفضول سخن گفت و به آن دعوت کرد. در پی آن، برخی طوایف قریش در [[دارالنَّدوه]] (که محل حل و عقد امور بود) گرد آمدند و هم سخن شدند که داد مظلوم را از ظالم بگیرند.
-طوایفی از قریش که در این پیمان حضور داشتند، عبارت بودند از [[بنی هاشم]] و [[بنی مطّلب]]، فرزندان [[عبدمَناف]]، بنی زُهرة بن کلاب، بنی تَیم بن مُرَّه، و بنی اسد بن عبدالعُزّی بن قُصَی.
-حلف الفضول شریف‌ترین و بزرگوارانه‌ترین پیمانی بود که تا آن روز میان عرب‌ها وجود داشت. از [[رسول اکرم]] حدیثی روایت شده است که پس از [[بعثت]] فرمود:
-::: «‌(همراه عموهای خود) در خانه عبداللّه بن جدعان شاهد پیمانی بودم که اگر همه شتران سرخ موی را به من دهند، دوست ندارم به آن خیانت کنم و اگر امروز هم مرا به [مانند] آن دعوت کنند، می‌پذیرم».
 == علت شکل گیری ==