ماجرای تهنیت: تفاوت میان نسخهها
←دلالت بر امامت علی(ع)
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== دلالت بر امامت علی(ع)== | == دلالت بر امامت علی(ع)== | ||
تبریک خلیفه دوم به امام علی(ع) دلیلی بر منظور پیامبر(ص) از معرفی علی(ع) به عنوان جانشین خود در [[واقعه غدیر]]<ref> کراجکی، کنز الفوائد، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۹۶.</ref> افضلیت<ref> شامی، الدر النظیم، ۱۴۲۰ق، ص۲۶۸.</ref> و اعلمیت او از دیگران دانسته شده است.<ref> دیلمی، غرر الاخبار، ۱۴۲۷ق، ص۳۴۹.</ref> در بعضی از متون آمده که امام علی(ع) بعدها در ملاقات با خلیفه اول آن را دلیلی بر حقانیت خود برای خلافت دانسته است.<ref>دیلمی، ارشاد القلوب، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۲۶۴؛ خصیبی، الهدایة الکبری، ۱۴۱۹ق، ص۱۰۳ – ۱۰۴.</ref> به گفته [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] خلیفه دوم پس از گفتن این جمله، با عنوان [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین]] به علی(ع) سلام کرد.<ref> فیض کاشانی، نوادر الأخبار، ۱۳۷۱ش، ص۱۶۶.</ref> | تبریک خلیفه دوم به امام علی(ع) دلیلی بر منظور پیامبر(ص) از معرفی علی(ع) به عنوان جانشین خود در [[واقعه غدیر]]<ref> کراجکی، کنز الفوائد، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۹۶.</ref> و نیز افضلیت<ref> شامی، الدر النظیم، ۱۴۲۰ق، ص۲۶۸.</ref> و اعلمیت او از دیگران دانسته شده است.<ref> دیلمی، غرر الاخبار، ۱۴۲۷ق، ص۳۴۹.</ref> در بعضی از متون آمده که امام علی(ع) بعدها در ملاقات با خلیفه اول آن را دلیلی بر حقانیت خود برای خلافت دانسته است.<ref>دیلمی، ارشاد القلوب، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۲۶۴؛ خصیبی، الهدایة الکبری، ۱۴۱۹ق، ص۱۰۳ – ۱۰۴.</ref> به گفته [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] خلیفه دوم پس از گفتن این جمله، با عنوان [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین]] به علی(ع) سلام کرد.<ref> فیض کاشانی، نوادر الأخبار، ۱۳۷۱ش، ص۱۶۶.</ref> | ||
==زمان واقعه== | ==زمان واقعه== |