Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
حق طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←قانون مدنی ایران و افغانستان
جز (←منابع) |
|||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
برخی برآنند در صورت سوء استفاده مرد از حق طلاق، [[قاضی]] می‌تواند حکم به عدم صلاحیت او کند، [[حضانت|حِضانت]] فرزندان را به زن بسپارد و مخارج آنها را از او بگیرد و تا پرداخت کامل [[مهریه]] به مرد اجازه طلاق ندهد.<ref>جعفرپور، «حق طلاق»، پاییز ۱۳۷۸، ص۵۱.</ref> | برخی برآنند در صورت سوء استفاده مرد از حق طلاق، [[قاضی]] می‌تواند حکم به عدم صلاحیت او کند، [[حضانت|حِضانت]] فرزندان را به زن بسپارد و مخارج آنها را از او بگیرد و تا پرداخت کامل [[مهریه]] به مرد اجازه طلاق ندهد.<ref>جعفرپور، «حق طلاق»، پاییز ۱۳۷۸، ص۵۱.</ref> | ||
==قانون مدنی | ==قانون مدنی کشورهای شیعه== | ||
در قانون مدنی [[ایران]] به | در قانون مدنی کشورهای شیعی مانند [[ایران]]<ref>شمس، قانون مدنی،۱۳۹۵ش، ص۲۵۸.</ref> و افغانستان<ref>قانون مدنی افغانستان، ماده ۱۳۵.</ref> حق طلاق به مرد اختصاص دارد. در [[عراق]] متقاضی طلاق چه مرد چه زن باید به دادگاه شرع رجوع کرده و حکم طلاق بگیرد.<ref>محقق داماد، بررسی فقهی حقوق خانواده،ص ۴۷۴.</ref> | ||
بنابر قانون مدنی ایران<ref>شمس، قانون مدنی،۱۳۹۵ش، ص۲۵۳.</ref> و افغانستان،<ref>قانون مدنی افغانستان، ماده ۸۸؛ قانون احوال شخصیه شیعیان، ماده ۱۵۵.</ref> زن می‌تواند در قالب شرط ضمن عقد وکالت طلاق خود را به عهده بگیرد و خود را مُطلّقه سازد. | |||
براساس قانون مدنی ایران<ref>شمس، قانون مدنی،۱۳۹۵ش، ص۲۵۵ - ۲۵۷.</ref> و قانون احوال شخصیه عراق،<ref>محقق داماد، بررسی فقهی حقوق خانواده، ص۴۷۵-.</ref> زن در مواردی مانند خودداری یا عجز شوهر از دادن [[نفقه]]ُ غیبت شوهر و عُسر و حَرج (مانند ترک زندگی از سوی شوهر به مدت شش ماه یا بیشتر، اعتیاد شوهر و هرگونه سوء رفتار شوهر) می‌تواند از حاکم شرع درخواست طلاق نماید. حاکم نیز در صورت اثبات این موارد شوهر را ملزم به [[طلاق]] می‌کند و در صورت خودداری از طلاق، زن به اذن حاکم طلاق داده می‌شود. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس۲}} | {{پانویس۲}} | ||