حق طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها

[[صاحب عروه|صاحب عروه الوثقی]] برآن است براساس برخی روایات، [[قاعده نفی عسر و حرج]] و [[قاعده نفی ضرر]] طلاق زن در موارد گم شدن یا غیبت شوهر، حبس شوهر و ناتوانی شوهر از دادن نفقه در اختیار [[حاکم شرع]] گذاشته شده است و حاکم می‌تواند زن را در صورت مطالبه طلاق از سوی زن و خودداری مرد، [[طلاق]] دهد.<ref>طباطبایی یزدی، تکملة العروة الوثقی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۷۵ و ۷۶.</ref> برخی خودداری شوهر از پرداخت [[نفقه]] و [[ایلاء]] (سوگند شوهر مبنی بر اینکه با زنش آمیزش نکند) را به موارد فوق افزوده‌اند.<ref>نگاه کنید به محسنی، زن در شریعت اسلامی، ۱۳۹۱ش، ص۷۳-۷۴.</ref> بعضی، فقدان شوهر، ایلاء، خودداری یا ناتوانی از نفقه و عُسر و حَرَج (مشقت و سختی‌ای که تحمل ادامه زندگی برای زن را دشوار سازد) را با اندک تفاوتی مورد اتفاق [[مذاهب اسلامی]] دانسته‌اند.<ref>محقق داماد، بررسی فقهی حقوق خانواده، ۱۳۸۴ش، ص۴۷۰-۴۷۲.</ref>

بیشتر علما و فقها درباره چرایی اختصای حق طلاق به مرد سخنی نگفته‌اند؛<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به:‌ جوادی آملی، زن در آینه جلال و جمال، نشر اسراء؛‌ سیدمحمدحسین طباطبایی، زن در قرآن،‌مرکز نشر هاجر.</ref> اما برخی اختصاص حق طلاق به مرد را ناشی از تفاوت روان‌شناختی و طبیعی زن و مرد دانسته‌اند.<ref>مطهری،‌ نظام حقوق زن در اسلام، انتشارات صدرا، ص۲۶۷.</ref> [[شهید مطهری]] معتقد است علاقه و محبت زن، معلول و وابسته به علاقه و محبت مرد است. از این رو بی‌علاقگی و بی‌وفایی مرد نسبت به زن، پایان زندگی [[زناشویی]] است؛ اما در صورتی که سردی و بی‌علاقگی از سوی زن باشد، مرد می‌تواند با ابراز محبت و علاقه، علاقه زن را بازگرداند. حمایت و مهربانی قلبی مرد آنقدر برای زن ارزشمند است که زندگی بدون آن برای زن قابل تحمل نیست. به لحاظ طبیعت زن، بدترین اهانت و تحقیر یک زن این است که مرد با وجود بی‌علاقگی یا تنفر بخواهد او را مجبور به ادامه زندگی کند. برهمین اساس حق طلاق در اختیار مرد قرار داده شده است.<ref>مطهری،‌ نظام حقوق زن در اسلام، انتشارات صدرا، ص۲۴۸و۲۴۹.</ref> بنابراین علت اختصاص حق طلاق به مرد، نقش خاص مرد در زندگی زناشویی است نه مالکیت مرد نسبت به زن.<ref>مطهری،‌ نظام حقوق زن در اسلام، انتشارات صدرا، ص۲۶۷.</ref>