حق طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها

گفته شده اختصاص حق طلاق به مرد ممکن است دو ایراد داشته باشد: نخست اینکه بعضی از مردان از روی هوس دنبال [[ازدواج]] مجدد باشند و همسر خود را بدون علت [[طلاق]] دهند و دیگر اینکه برخی از مردان، به رغم ناامیدی از زندگی مشترک، به جهت اذیت و آزار زن خود، از طلاق خودداری کنند و او را در حالت بلاتکلیفی نگه دارند.<ref>مطهری،‌ نظام حقوق زن در اسلام، انتشارات صدرا، ص۲۳۷ و۲۳۸ و ۲۶۶.</ref>

راه حل مشکل نخست پیشگیری و مبارزه با عوامل بی‌وفائی و هوس‌بازی مردان<ref>مطهری،‌ نظام حقوق زن در اسلام، انتشارات صدرا، ص۲۵۶ و۲۵۷.</ref> و راه چاره دوم نیز رجوع به حاکم شرع دانسته شده است.<ref>مطهری،‌ نظام حقوق زن در اسلام، انتشارات صدرا، ص۲۷۳.</ref> در مورد دوم با رجوع زن به حاکم شرع، نخست مرد [[مکلف]] به طلاق می‌شود، اگر طلاق نداد، خود حاکم زن را طلاق می‌دهد.<ref>مطهری،‌ نظام حقوق زن در اسلام، انتشارات صدرا، ص۲۷۸ و۲۸۰.</ref> [[امام باقر(ع)]] در [[روایت|روایتی]] می‌فرماید:‌‌ «هر شخصی متأهلی که به حال زنش رسیدگی نمی‌کند، با لباس مناسبی او را نمی‌پوشاند و نفقه او را نمی‌پردازد، بر حاکم لازم است که آنها را (به وسیله طلاق) از یکدیگر جدا کند.»<ref>حرعاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، ج۲١، ص۵۰۹، ح۲.</ref> از دیدگاه مطهری براساس [[آیات قرآن]]،<ref>سوره بقره،‌ آیه ۲۲۹ و ۲۳۱.</ref> هر مردی در زندگی خانوادگی یا باید تمام حقوق و وظائف خود را به خوبی انجام دهد یا زن خود را طلاق دهد. از نظر اسلام راه سومی وجود ندارد.<ref>مطهری،‌ نظام حقوق زن در اسلام، انتشارات صدرا، ص۲۷۶و۲۷۷.</ref>