کرامت: تفاوت میان نسخه‌ها

وقوع و تصدیق کرامات اولیاء الهی  را [[شیعه]]،<ref>نگاه کنید به:‌ علامه حلی، کشف المراد، ۱۳۸۲ش، ص۱۵۹؛ قدردان قراملکی، معجزه در قلمرو عقل و دین، ۱۳۸۱ش، ص۷۶؛ سیدعرب،‌ «کرامت»، ص۶۰۷.</ref> [[اشاعره]]<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: هیتمی، الفتاوی الحدیثیة، دارالفکر، ص۷۸؛ سبکی، طبقات الشافعیه الکبری، ۱۳۸۳ق-۱۹۶۴م، ج۲، ص۳۱۵و۳۳۴؛ فخررازی، تفسیر کبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۱،‌ ص۴۳۱.</ref> و [[وهابیت]]<ref>ابن تیمیة، مجموع الفتاوی، ۱۴۱۶ق-۱۹۹۵م، ج۳، ص۱۵۶.</ref> پذیرفته ­اند؛ اما بیشتر [[معتزله|معتزلیان]]،<ref>قاضی عبدالجبار، المغنی، ۱۹۶۵- ۱۹۶۲م، ج۱۵، ص۲۱۷؛ فخر رازی، تفسیر کبیر،‌۱۴۲۰ق، ج۲۱، ص۴۳۱.</ref> [[خوارج]] و برخی اشاعره منکر جواز کرامت شده‌اند.<ref>قدردان قراملکی، معجزه در قلمرو عقل و دین، ۱۳۸۱ش، ص۷۶ و ۷۷.</ref>

موافقان برای اثبات جواز کرامت به آیات قرآن استناد می‌کنند.<ref>نگاه کنید به:‌ علامه حلی، کشف المراد، ۱۳۸۲ش، ص۱۵۹؛ فخررازی، تفسیرکبیر،‌۱۴۲۰ق، ج۲۱، ص۴۳۱؛ قدردان قراملکی، معجزه در قلمرو عقل و دین، ۱۳۸۱ش،، ص۷۷.</ref> آیاتی که در آنها کرامات و خوارق عادات به غیرپیامبران نسبت داده شده است مانند احضار تخت [[بلقیس]] به وسیله [[آصف بن برخیا]]<ref>سوره نحل، آیه ۴۰.</ref> نزول طعام و رزق آسمانی برای [[حضرت مریم]]<ref>سوره آل عمران، آیه ۳۷.</ref> و ماجرای [[اصحاب کهف]]<ref>سوره کهف، آیات ۹-۱۲.</ref>.