قذف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←لید: موارد حذف حد قذف کمی مبهم بود اصلاح شد
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←لید: موارد حذف حد قذف کمی مبهم بود اصلاح شد) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{مقاله توصیفی فقهی}} | {{مقاله توصیفی فقهی}} | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
'''قَذْف''' نسبت دادن [[زنا]] یا [[لواط]] به دیگری است. [[فقها]] برای اثبات قذف و اجرای [[حد]] آن، شرایطی مانند [[بلوغ]]، [[عقل]] و [[اسلام]] را ذکر کرده‌اند. [[حد]] قذف هشتاد تازیانه است، البته در صورتی اجرا می‌شود که قذف‌شده آن را مطالبه کند. همچنین در | '''قَذْف''' نسبت دادن [[زنا]] یا [[لواط]] به دیگری است. [[فقها]] برای اثبات قذف و اجرای [[حد]] آن، شرایطی مانند [[بلوغ]]، [[عقل]] و [[اسلام]] را ذکر کرده‌اند. [[حد]] قذف هشتاد تازیانه است، البته در صورتی اجرا می‌شود که قذف‌شده آن را مطالبه کند. همچنین در صورتی که قذف‌شونده حدّ قذف را مطالبه نکند، و یا ادعای قاذف را تأیید و قبول کند، و یا قاذف برای اثبات ادعایش [[بینه]] بیاورد، حد قذف ساقط می‌شود. | ||
قذف از [[گناهان کبیره]] است و احکام خاصی دارد، از جمله اینکه [[شهادت در دادگاه|شهادت]] قذف‌کننده پذیرفته نمی‌شود و بنابر قول مشهور کسی که سه بار حد قذف بر او جاری شده، بار چهارم کشته می‌شود. | قذف از [[گناهان کبیره]] است و احکام خاصی دارد، از جمله اینکه [[شهادت در دادگاه|شهادت]] قذف‌کننده پذیرفته نمی‌شود و بنابر قول مشهور کسی که سه بار حد قذف بر او جاری شده، بار چهارم کشته می‌شود. | ||
==مفهوم‌شناسی و جایگاه== | ==مفهوم‌شناسی و جایگاه== | ||
قذف متهم کردن کسی به [[زنا]] و [[لواط]] است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۶۶؛ عبدالرحمان، معجم المصطلاحات و الالفاظ الفقهیه، ج۳، ص۷۴.</ref> قذف در لغت به معنای پرتاب کردن با سنگ، سخن و... است.<ref>فراهیدی، العین، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۱۳۵(ذیل واژه قذف).</ref> گفته شده کسی که قذف می‌کند در واقع نسبت ناروایی به سوی دیگری پرتاب می‌کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۴۰۲.</ref> در فقه به اتهام‌زننده قاذف و کسی که اتهام به او زده شده، مقذوف می‌گویند.<ref>برای نمونه نگاه کنید خویی، موسوعة الامام الخوئی،ج۴۱، ص۳۱۴.</ref> | قذف متهم کردن کسی به [[زنا]] و [[لواط]] است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۶۶؛ عبدالرحمان، معجم المصطلاحات و الالفاظ الفقهیه، ج۳، ص۷۴.</ref> قذف در لغت به معنای پرتاب کردن با سنگ، سخن و... است.<ref>فراهیدی، العین، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۱۳۵(ذیل واژه قذف).</ref> گفته شده کسی که قذف می‌کند در واقع نسبت ناروایی به سوی دیگری پرتاب می‌کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۴۰۲.</ref> در فقه به اتهام‌زننده قاذف و کسی که اتهام به او زده شده، مقذوف می‌گویند.<ref>برای نمونه نگاه کنید خویی، موسوعة الامام الخوئی،ج۴۱، ص۳۱۴.</ref> | ||