شراف: تفاوت میان نسخه‌ها

شراف به معنای بلندی از آب‌های مسیر مکه به کوفه است. که در فاصله بین [[واقصه]] و [[قرعاء]] قرار دارد. فاصله آن تا واقصه دو میل<ref>معجم البلدان، ج۳، ص۳۳۱.</ref> و تا لوزه ۱۱ میل<ref>معجم البلدان، ج۵، ص۲۶.</ref> است.

وجه تسمیه آن این است که مردی به نام شراف در این محل چاه‌های پر آبی احداث کرده بود. گفته شده است شراف و واقصه دختران عمرو بن معتق از نوادگان سام بن نوح(ع) بوده‌اند.<ref>معجم البلدان، ج۳، ص۳۳۱.</ref>

امام حسین(ع) با یاران خود در [[۲۶ ذی‌الحجه]] به این منزل رسیدند. چون این منزل آب زیادی داشت. امام به یاران دستور دادند که آب بردارند. پس از حرکت از آنجا با سپاه حر بن یزید برخورد کردند. به دستور امام در منزل‌گاه [[ذوحسم]]<ref> طبری، ج۵، ص۴۰۱-۴۰۰.</ref>، سپاه حر و اسب‌های آنان را با آب‌های ذخیره سیراب کردند.<ref> طبری، ج۵، ص۴۰۱-۴۰۰؛ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج44، ص374؛ شیخ مفید، ارشاد، ج2، ص76.</ref> بنا بر برخی منابع برخورد امام با سپاه حر بن یزید ریاحی در شراف اتفاق افتاده است.<ref>ابن شهر آشوب، ج4، ص95.</ref> که احتمالا به دلیل نزدیکی منزل‌گاه شراف با [[ذوحسم]] بوده است.

{{پانویس|2}}