حج ناتمام امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

۵. حاجی‌ای را که دشمن یا دیگری از [[حج]] وا داشته مصدود گویند. بنابر [[احکام]] حج، چنین فردی می‌تواند در همان محل ممنوع‌شده یک شتر یا گاو یا گوسفند قربانی کند و بعد از [[تقصیر]] از احرام خارج شود.<ref>ر.ک: خمینی، تحریر الوسیله، ج۱، ص۴۵۸. همو، مناسک حج با حواشی مراجع معاصر، مسائل ۱۳۷۰ و ۱۳۷۲.</ref> اما درباره حج امام(ع) هیچ اشاره‌ای به قربانی‌کردن نشده است تا قرینه‌ای برای مصدود بودن باشد.

۶. گفتار ابومخنف که می‌گوید: «حسین بر گِرد خانه خدا و بین صفا و مروه طواف کرد و کمی از موی خود را چید و از عمره خود بیرون آمد. آنگاه به سوی کوفه روانه شد و ما همراه مردم به منا رو کردیم».<ref>ابومخنف، مقتل الحسین(ع)، ص۶۶.</ref> در این سخن هیچ اشاره‌ای به تبدیل حج به عمره مفرده نشده است.

۱. صحیحهٔ<ref>این روایت با دو سند آمده است: یکی طریق شیخ طوسی (در کتاب الاستبصار، ج۲، ص۳۲۷) است که از این طریق، روایت صحیح است. طریق دو، طریق شیخ کلینی (در کتاب الکافی، ج۴، ص۵۳۵) است که از یک جهت معتبر و از جهت دیگر صحیح است.</ref> ابراهیم بن عمر الیمانی: از امام صادق(ع) درباره کسی سؤال شد که در ماه‌های حج، عمره مفرده به‌جا آورده، سپس به شهر خود بازگشته است. امام فرمود: جایز است... حسین بن علی(ع) روز ترویه به سوی عراق رفت؛ در حالی که به عمره مفرده محرم شده بود.<ref> أنه سئل عن رجل خرج فی أشهر الحج معتمراً هم خرج إلی بلاده؟ قال: لابأس وإن حج من عامه ذلک و أفرد الحج فلیس علیه دم، وإن الحسین بن علی (ع) خرج یوم الترویة إلی العراق و کان معتمرا (کلینی، الکافی، ج۴، ص۵۴۵. طوسی، الاستبصار، ج۲، ص۳۲۷).</ref>

۲.  صحیحهٔ معاویة بن عمار: معاویة بن عمار گوید به امام صادق(ع) عرض کردم فرق عمره تمتع و مفرده چیست؟ امام فرمود: عمره تمتع با حج مرتبط است و کسی که عمره مفرده انجام می‌دهد هنگامی که آن را به پایان برساند، می‌تواند به هرجا که می‌خواهد برود و امام حسین(ع) در ذی الحجه عمره مفرده به‌جا آورد، سپس در روز ترویه به عراق رفت... .<ref>قال قلت لابی عبدالله(ع): من أین افتق المتمتع و المعتمر؟ فقال: إن المتمتع مرتبط بالحج و المعتمر إذا فرغ منها ذهب حیث شاء و قد اعتمر الحسین(ع) فی ذی الحجه ثم راح یوم الترویة إلی العراق و الناس یروحون إلی منی، ولا بأس بالعمرة فی ذی الحجه لمن لایرید الحج (کلینی، الکافی، ج۴، ص۵۳۵، طوسی، الاستبصار، ج۲، ص۳۲۸).</ref>

مضمون گفتار سیدمحسن حکیم در کتاب ''مستمسک العروه''،<ref>ج۱۱، ص۱۹۲.</ref> آیت الله خویی در ''المعتمد''،<ref>ج۲، ص۲۳۶.</ref> آیت الله گلپایگانی در کتاب ''تقریرات البیع''<ref>ج۱، ص۳۵۵.</ref> و محقق نجفی در ''جواهر الکلام''<ref>ج۲۰، ص۴۶۱.</ref> این است که از ظاهر این روایات معلوم می‌شود خارج‌شدن امام حسین(ع) از مکه به سوی عراق