Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
جز (←اهداف و پیامدها) |
جز (←غارت شهر أنبار) |
||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
در [[سال ۳۹ هجری قمری|سال ۳۹هجری]] معاویه، سفیان بن عوف را به شهرهای هیت، انبار و مدائن فرستاد. سفیان در این شهرها به قتل و غارت پرداخت و افراد معدودی که در شهرها مقاومت کردند را نیز کشت.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۱۳۴.</ref> | در [[سال ۳۹ هجری قمری|سال ۳۹هجری]] معاویه، سفیان بن عوف را به شهرهای هیت، انبار و مدائن فرستاد. سفیان در این شهرها به قتل و غارت پرداخت و افراد معدودی که در شهرها مقاومت کردند را نیز کشت.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۱۳۴.</ref> | ||
زمانی که خبر غارت شهر انبار به امام رسید، ایشان نامهای نوشت تا پس از اقامه نماز برای مردم کوفه خوانده شود.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۲۱۱.</ref> امام مردم کوفه را | زمانی که خبر غارت شهر انبار به امام رسید، ایشان نامهای نوشت تا پس از اقامه نماز برای مردم کوفه خوانده شود.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۲۱۱.</ref> امام مردم کوفه را «أَشْبَاهَ الرِّجَالِ وَ لَا رِجَالَ حُلُومُ الْأَطْفَال؛ نامردان مرد نما، دارندگان رؤیاهای کودکانه» توصیف کرده <ref name=":3">سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، خطبه۲۷، ص۷۰.</ref> و آرزو میکند کاش هرگز آنها را ندیده و نمیشناخت.<ref name=":3" /> | ||
امام نقل میکند که شنیده در این واقعه غارتگران، زنی مسلمان و زنی از اهل کتاب را غارت کرده و خلخال، دستنبد، گردن بند و گوشواره آنها را به یغما بردهاند. سپس با غنیمت بسیار باز گشتند بدون اینکه حتی یک نفر از آنها زخمی شده باشد.<ref name=":3" /> امام در ادامه میگوید که اگر بعد از این حادثه مسلمانی از ناراحتی بمیرد، جای ملامت نیست، بلکه مرگ او در نظر من شایسته است.<ref name=":3" /> | امام نقل میکند که شنیده در این واقعه غارتگران، زنی مسلمان و زنی از اهل کتاب را غارت کرده و خلخال، دستنبد، گردن بند و گوشواره آنها را به یغما بردهاند. سپس با غنیمت بسیار باز گشتند بدون اینکه حتی یک نفر از آنها زخمی شده باشد.<ref name=":3" /> امام در ادامه میگوید که اگر بعد از این حادثه مسلمانی از ناراحتی بمیرد، جای ملامت نیست، بلکه مرگ او در نظر من شایسته است.<ref name=":3" /> |