۱۷٬۱۳۹
ویرایش
جز (تمیزکاری جزیی) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در آیه انفاق، به راههای مختلف انفاق اشاره شده است؛ به این صورت که اگر نیازی به اظهار نباشد به صورت مخفیانه انفاق شود<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶۰.</ref> تا کرامت دریافتکننده خدشهدار نگردد<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ش،ج۱، ص۴۳۰. </ref> و در صورتی که مصلحتهایی همچون ترغیب دیگران و [[تعظیم شعائر]] در میان باشد، میتوان به صورت آشکارا انفاق کرد؛ هرچند مقدم داشتن شب بر روز و انفاق پنهان بر انفاق آشکار بهتر است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۷، ص۷۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶۱؛ جعفری، تفسیر کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۳۵.</ref> انفاق به معنای بخشیدن مال<ref>عمید، فرهنگ فارسی عمید، ۱۳۶۰ش، ذیل واژه انفاق</ref> و برطرف کردن کمبودهای مالی است.<ref> قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۳۴.</ref> | در آیه انفاق، به راههای مختلف انفاق اشاره شده است؛ به این صورت که اگر نیازی به اظهار نباشد به صورت مخفیانه انفاق شود<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶۰.</ref> تا کرامت دریافتکننده خدشهدار نگردد<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ش،ج۱، ص۴۳۰. </ref> و در صورتی که مصلحتهایی همچون ترغیب دیگران و [[تعظیم شعائر]] در میان باشد، میتوان به صورت آشکارا انفاق کرد؛ هرچند مقدم داشتن شب بر روز و انفاق پنهان بر انفاق آشکار بهتر است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۷، ص۷۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶۱؛ جعفری، تفسیر کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۳۵.</ref> انفاق به معنای بخشیدن مال<ref>عمید، فرهنگ فارسی عمید، ۱۳۶۰ش، ذیل واژه انفاق</ref> و برطرف کردن کمبودهای مالی است.<ref> قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۳۴.</ref> | ||
در آین | در آین آیه پاداش انفاق از جمله بخشش [[گناهان]] و دوری از عذاب اشاره شده است، برخی از مفسران معتقدند خداوند با این کار زمینه را برای آرامش وجدان و رفع اندوه فراهم میکند،<ref>رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۳۲۵.</ref> چراکه ممکن است برخی به سبب واهمه از آینده و یا ترس از دست دادن ثروت، از انفاق خودداری کنند؛ لذا انفاقکنندگان را کسانی میداند که وحشتی از آینده نداشته و با از دست دادن بخشی از دارایی خود اندوهگین نخواهند شد؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶۱.</ref> هرچند [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان]]<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۶۷.</ref> و دیگر مفسران<ref>ماتریدی، تأویلات أهل السنة، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۶۸، ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۵۴۵.</ref> منظور از آیه را عدم ترس و وحشت در [[قیامت]] دانستهاند. | ||
دوری از اندوه،<ref>رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۳۲۵.</ref> داشتن روحیه انفاق، آرامش و امنیت از پیامهای این آیه دانسته شده است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۳۵.</ref> | دوری از اندوه،<ref>رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۳۲۵.</ref> داشتن روحیه انفاق، آرامش و امنیت از پیامهای این آیه دانسته شده است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۳۵.</ref> |
ویرایش