آیه انفاق: تفاوت میان نسخه‌ها

| شأن نزول = انفاق امام علی(ع)

'''آیه انفاق''' ([[سوره بقره|بقره]]: ۲۷۴) درباره [[انفاق]] و چگونگی عمل به آن در شرایط مختلف نازل شد. مفسران [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه را در مورد [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] دانسته‌اند که چهار [[درهم]] را در شب و روز و به صورت آشکار و پنهان انفاق کرد. برخی معتقدند که این [[آیه]] شامل همه افرادی می‌شود که طبق آن عمل می‌کنند.

مفسران [[اهل سنت]] درباره شأن نزول آیه انفاق دو نظر داده‌اند؛ عده‌ای از آنان در تفاسیر قرون نخستین، شأن‌نزول آیه را تنها در مورد امام علی(ع) دانسته‌اند.<ref>شیبانی، نهج البیان، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۵۲؛ صنعانی، تفسیر عبدالرزاق، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۱۸؛ دینوری، الواضح، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۹۲؛ واحدی، الوجیز، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۹۱؛ جرجانی، درج الدرر، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۳۶۵؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۴۰.</ref> دسته دوم در کنار اشاره به شأن‌نزول آیه در مورد امام علی(ع)، از احتمالات دیگری چون انفاق عبدالرحمن بن عوف،<ref>ماتریدی، تأویلات اهل السنه، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۶۸؛ ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۷۰۱.</ref> [[ابوبکر]]<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۱۹؛ بیضاوی، أنوار التنزیل، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۶۱؛ ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۷۰۱.</ref> و دیگران<ref>ماتریدی، تأویلات أهل السنة، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۶۸.</ref> سخن گفته‌اند؛ چنانکه به  [[عبدالرحمن بن عوف]] در کنار امیرمؤمنان(ع) به‌عنوان فردی که در روز، و علی(ع) در شب انفاق می‌کرد، اشاره کرده‌اند<ref>طبرانی، التفسیر الکبیر، ۱۰۰۸م، ج۱، ص۴۹۲-۴۹۳؛ ابن جوزی، زاد المسیر، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۲۴۶؛ بغوی، تفسیر البغوی، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۸۰.</ref> و یا هر کسی که در راه [[خدا]]<ref>ماوردی، النکت و العیون، بیروت، ج۱، ص۳۴۷.</ref> بدون [[اسراف]] و [[تبذیر]] انفاق می‌کند<ref>قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۳، ۳۴۷؛ ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۷۰۱.</ref> و حتی کسانی که به اسب‌های [[جهاد|جهادی]] در راه خدا آذوقه می‌دهند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۱۹؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۷، ص۷۱؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۶۳.</ref> برخی نیز بعد از ذکر احتمالات مختلف، در شأن نزول آیه توقف کرده و از ندانستن شأن نزول خاص برای آن سخن گفته‌اند.<ref>ماتریدی، تأویلات أهل السنة، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۶۸.</ref>  

برخی از مفسران معتقدند، هرچند این آیه در مورد شخص خاص نازل شده است؛ اما حکم آن اختصاص به مورد خاصی ندارد و شامل همه کسانی می‌شود که در انفاق این‌گونه عمل کنند؛ <ref>تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶۰؛ ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۷۰۱؛ سمرقندی، بحر العلوم، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۸۲.</ref> هرچند انفاق [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] به علت سبقت در این مسئله دارای فضیلت بیشتری است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۶۷. </ref>